คือต้องขอบอกก่อนเลยนะคะว่าเรากับแฟนเราอยู่ไกลกัน เราอยู่กทม ส่วนแฟนอยู่อยู่ภาคเหนือ ตลอดเวลาที่คบกันก็เจอกันบ้าง2เดือนครั้งนึง ยอมรับว่าเรื่องระยะทางที่ไกลกันทำให้เราชอบระแวงเขาค่ะ แต่เคยมีเหตุการณ์ที่เขาไปแอบมีอะไรกับแฟนเก่าโดยที่คบกับเราอยู่ ตอนนั้นเราเสียใจมาก แต่ก็กลับมาคบกันอีก เขาเป็นแฟนคนแรกของเราค่ะ เราค่อนข้างหวงเขามาก ไปไหนขอให้บอก แต่เราให้ไปทุกครั้งนะคะ ขนาดเขาขอไปกินข้าวกับแฟนเก่าเราก็ให้ไป เขาให้เหตุผลว่าเลิกกันแต่ก็เป็นเพื่อนกันได้ พอมาหลังๆเขาไปไหนไม่ค่อยบอก จะบอกก็ต่อเมื่อกลับมาแล้ว พอเราบ่น เขาก็บอกเราเยอะ น่ารำคาญ ไม่มีความพอดี ทั้งๆที่แต่ก่อนเขาเองที่เป็นฝ่ายเต็มใจบอกทุกครั้งซึ่งเราไม่ต้องถาม แล้วพอทะเลาะกันที่ไรชอบเอาเราไปเปรียบเทียบกับแฟนเก่าว่าเราก็งี่เง่าเหมือนทุกคน ไม่มีความพอดี จุดจบคงเหมือนคนก่อนๆ คือยังไงคะเนี้ย เหมือนยิ่งทำอะไรยิ่งแย่ บางทีก็บอกเราทำตัวลดลงไม่สนใจกัน บางทีก็บอกเราทำตัวเยอะน่ารำคาญ คือตอนนี้สับสนค่ะว่าเราต้องยืนอยู่จุดไหนหรอคะ เราถึงจะพอดีสำหรับเขา คือเราไม่รู้เลยจริงเพราะไม่เคยมีปสก.ด้านการมีแฟน ส่วนเขามีแฟนตั้งแต่อายุ15-16แล้วค่ะ จนตอนนี้เรากลายเป็นคนงี่เง่าไปโดยไม่รู้ตัวเลยค่ะ อาจจะเขียนงงๆหน่อยนะคะ แต่ตอนนี้เราอึดอัดจริงๆค่ะ