เคยแต่อ่านกระทู้ค่ะ ไม่เคยตั้งเลย วันนี้เลยยืมของพี่ที่ทำงานมาล็อคอิน อึดอัดค่ะอยากหาที่ระบาย อยากขอคำปรึกษา
คือเมื่อประมานต้นปีที่ผ่านมา แผนกเรารับพนักงานใหม่เพิ่มมาคนนึง เป็นผู้ชายสะอาดสะอ้าน เรียบร้อยจนเราคิดว่าเป็นเกย์
ก็เลยทำการซักถามประวัติกันยกใหญ่กับพี่ๆในแผนก เลยได้ความว่าเค้าไม่ใช่เกย์ มีแฟนแล้วเป็นผู้หญิงพร้อมโชว์รูปคู่แฟน
เราก็ไม่ได้อะไรค่ะ ก็คิดว่าเป็นเพื่อนร่วมงานกัน ก็แอดไลน์ แลกเบอร์กันเพื่อไว้คุยงาน ตามงาน ปกติแบบคนอื่นๆ
พอเวลาผ่านไปเรื่อยๆเราก็สนิทกันมากขึ้น จริงๆเราเป็นคนไม่ค่อยชอบคบเพื่อนผู้หญิงเพราะว่าเรื่องเยอะ เราก็จะสนิทกับ
เพื่อนผู้ชายซะมากกว่า กับคนนี้เราถือว่าด้วยระยะเวลาแล้วเราสนิทเร็วเพราะทำงานด้วยกันบ่อย เลิกงานเราจะขอเค้าติดรถ
กลับบ้านด้วยเพราะทางเดียวกัน เราก็จะไปลงแถวบ้านเค้าแล้วต่อรถอีกหน่อย จนหลังๆเลิกงานก็มีไปเดินเล่นด้วยกัน กินข้าวกัน
ทุกครั้งที่เค้าไปไหนมาไหนกับเรา เค้าจะโทรบอกแฟนเค้าตลอด คือเค้าเป็นคนเปิดเผยเรื่องแฟน ชอบเล่าเรื่องแฟนให้เราฟังบ่อยๆ
บางทีเรามีปัญหา เราปรึกษาเค้าเค้าก็จะยกเรื่องแฟนเค้ามาพูดว่า ลองทำแบบนี้มั้ย แบบนั้นมั้ย แฟนเค้าเป็นแบบนี้นะ จนเรารู้สึกว่า
เราอยากเป็นเหมือนแฟนเค้า รวมถึงอยากเป็นแฟนเค้าด้วย ...
เราไม่รู้ว่าเรารู้สึกกับเค้าตั้งแต่เมื่อไร รู้แต่ทุกครั้งที่อยู่กับเค้าแล้วเราสบายใจ อยากอยู่กับเค้านานๆ เราก็ชวนเค้าไม่นู้นนี่ตลอด
เค้าก็ไปกับเรานะ ไม่ได้ปฎิเสธอะไร เราก็ถามเค้าว่าแฟนว่ามั้ย เวลาชวนไปไหนด้วย เค้าก็บอกเราว่าแฟนเค้าไม่ใช่ผู้หญิงงี่เง่า
แฟนเค้าเข้าใจ ไปไหนมาไหนก็บอกอยู่แล้ว แล้วเราก็เป็นเพื่อนร่วมงานกัน เรื่องเราเค้าก็เอาไปเล่าให้แฟนเค้าฟังบ่อยๆ
คือเค้ากับแฟนอยู่ไกลกันค่ะ จะคุยกันผ่านโซเชียลซะหรือโทรคุยมากกว่า ยิ่งนานวันเข้าเรายิ่งรู้สึก แต่เหมือนเค้าไม่รู้เลยว่าเราชอบเค้า
เวลาว่างๆงานเราจะถ่ายรูปคู่กับเค้าลงโซเชียลแทบทุกวัน จนเพื่อนๆเราคิดว่าเป็นแฟนใหม่เรา คือเราชอบเค้าเราไม่ได้อยากได้เค้า
มาเป็นของเรานะ เราก็บอกไม่ถูกเหมือนกัน พี่ที่แผนกก็เตือนเราว่าเราลงเยอะไปมั้ยระวังแฟนเค้าเข้าใจผิด เราก็เริ่มเบาๆลงจนปัญหาเกิด
เค้าเริ่มปฎิเสธเวลาเราชวนไปไหน เริ่มไม่ค่อยพูดกับเรา เราเลยเข้าไปถามเค้าตรงๆว่าเกิดอะไรขึ้น เราเป็นผู้หญิงอารมณ์ร้อน ยอมรับ
เวลาเราสงสัยหรืออยากรู้อะไรเราจะถามเลย เค้าเลยบอกเหตุผลกับเรา ว่าแฟนเค้าขอว่า ให้ห่างๆเราออกมาหน่อย เราดูสนิทกันเกินไป
มันดูไม่ดีในสายตาคนอื่น ตอนนั้นเราโมโหตัวเองมากเลยค่ะ เรารู้สึกว่ากำลังจะเสียคนดีๆไป เราเลยตัดสินใจตัดปัญหาโดยการยื่น
ใบลาออกแต่หัวหน้าเราเรียกไปคุย เราบอกเค้าว่าเราจะกลับไปช่วยธุรกิจที่บ้าน เค้าขอไม่ให้เราออก เราเข้าใจว่าทุกอย่างมันเกิด
จากอารมณ์เราจริงๆ แต่เรารู้สึกกับเค้าไปแล้ว ยิ่งต้องทำงานร่วมกันแบบนี้จะให้เราใจแข็งได้หรอ จริงๆเราก็ไม่ได้โทษใครเพราะ
ทุกอย่างมันเกิดจากความรู้สึกเราคนเดียว แต่บางทีเค้าก็เหมือนมีใจให้เรา ตามใจเราทุกอย่าง ดูแลเราดีแบบที่ไม่เคยมีให้ทำให้
เราไม่ได้อยากไปแย่งของใครนะ เรารู้ว่าแฟนเค้าเป็นคนดี เราดีไม่เท่าพอที่จะไปแย่งมาหรอก แต่จะห้ามให้เราไม่รู้สึกอะไรเลย
มันคงทำไม่ได้อ่ะ ตอนนี้เราอยากลาออกมากอยู่กันแบบอึดอัด จนพี่คนที่เป็นเจ้าของล็อคอินพันทิปนี้เค้ามาถาม ว่าเรากับเพื่อน
คนนั้นทะเลาะอะไรกัน เราก็เล่าให้เค้าฟัง พี่เค้าก็บอกเรานะว่าให้เราถอยออกมา สงสารแฟนเค้า ไม่รู้เรื่องด้วย เค้าเลยแนะนำให้ลอง
มาระบายในพันทิป เผื่อมีคนเคยเจอเหตุการณ์แบบเราแล้วจะแนะนำได้
เราไม่รู้จะทำยังไงต่อไปเลยค่ะ พิมพ์ยาวมากขอโทษด้วยนะคะ
เราชอบเพื่อนร่วมงาน ตัดใจไม่ได้สักที
คือเมื่อประมานต้นปีที่ผ่านมา แผนกเรารับพนักงานใหม่เพิ่มมาคนนึง เป็นผู้ชายสะอาดสะอ้าน เรียบร้อยจนเราคิดว่าเป็นเกย์
ก็เลยทำการซักถามประวัติกันยกใหญ่กับพี่ๆในแผนก เลยได้ความว่าเค้าไม่ใช่เกย์ มีแฟนแล้วเป็นผู้หญิงพร้อมโชว์รูปคู่แฟน
เราก็ไม่ได้อะไรค่ะ ก็คิดว่าเป็นเพื่อนร่วมงานกัน ก็แอดไลน์ แลกเบอร์กันเพื่อไว้คุยงาน ตามงาน ปกติแบบคนอื่นๆ
พอเวลาผ่านไปเรื่อยๆเราก็สนิทกันมากขึ้น จริงๆเราเป็นคนไม่ค่อยชอบคบเพื่อนผู้หญิงเพราะว่าเรื่องเยอะ เราก็จะสนิทกับ
เพื่อนผู้ชายซะมากกว่า กับคนนี้เราถือว่าด้วยระยะเวลาแล้วเราสนิทเร็วเพราะทำงานด้วยกันบ่อย เลิกงานเราจะขอเค้าติดรถ
กลับบ้านด้วยเพราะทางเดียวกัน เราก็จะไปลงแถวบ้านเค้าแล้วต่อรถอีกหน่อย จนหลังๆเลิกงานก็มีไปเดินเล่นด้วยกัน กินข้าวกัน
ทุกครั้งที่เค้าไปไหนมาไหนกับเรา เค้าจะโทรบอกแฟนเค้าตลอด คือเค้าเป็นคนเปิดเผยเรื่องแฟน ชอบเล่าเรื่องแฟนให้เราฟังบ่อยๆ
บางทีเรามีปัญหา เราปรึกษาเค้าเค้าก็จะยกเรื่องแฟนเค้ามาพูดว่า ลองทำแบบนี้มั้ย แบบนั้นมั้ย แฟนเค้าเป็นแบบนี้นะ จนเรารู้สึกว่า
เราอยากเป็นเหมือนแฟนเค้า รวมถึงอยากเป็นแฟนเค้าด้วย ...
เราไม่รู้ว่าเรารู้สึกกับเค้าตั้งแต่เมื่อไร รู้แต่ทุกครั้งที่อยู่กับเค้าแล้วเราสบายใจ อยากอยู่กับเค้านานๆ เราก็ชวนเค้าไม่นู้นนี่ตลอด
เค้าก็ไปกับเรานะ ไม่ได้ปฎิเสธอะไร เราก็ถามเค้าว่าแฟนว่ามั้ย เวลาชวนไปไหนด้วย เค้าก็บอกเราว่าแฟนเค้าไม่ใช่ผู้หญิงงี่เง่า
แฟนเค้าเข้าใจ ไปไหนมาไหนก็บอกอยู่แล้ว แล้วเราก็เป็นเพื่อนร่วมงานกัน เรื่องเราเค้าก็เอาไปเล่าให้แฟนเค้าฟังบ่อยๆ
คือเค้ากับแฟนอยู่ไกลกันค่ะ จะคุยกันผ่านโซเชียลซะหรือโทรคุยมากกว่า ยิ่งนานวันเข้าเรายิ่งรู้สึก แต่เหมือนเค้าไม่รู้เลยว่าเราชอบเค้า
เวลาว่างๆงานเราจะถ่ายรูปคู่กับเค้าลงโซเชียลแทบทุกวัน จนเพื่อนๆเราคิดว่าเป็นแฟนใหม่เรา คือเราชอบเค้าเราไม่ได้อยากได้เค้า
มาเป็นของเรานะ เราก็บอกไม่ถูกเหมือนกัน พี่ที่แผนกก็เตือนเราว่าเราลงเยอะไปมั้ยระวังแฟนเค้าเข้าใจผิด เราก็เริ่มเบาๆลงจนปัญหาเกิด
เค้าเริ่มปฎิเสธเวลาเราชวนไปไหน เริ่มไม่ค่อยพูดกับเรา เราเลยเข้าไปถามเค้าตรงๆว่าเกิดอะไรขึ้น เราเป็นผู้หญิงอารมณ์ร้อน ยอมรับ
เวลาเราสงสัยหรืออยากรู้อะไรเราจะถามเลย เค้าเลยบอกเหตุผลกับเรา ว่าแฟนเค้าขอว่า ให้ห่างๆเราออกมาหน่อย เราดูสนิทกันเกินไป
มันดูไม่ดีในสายตาคนอื่น ตอนนั้นเราโมโหตัวเองมากเลยค่ะ เรารู้สึกว่ากำลังจะเสียคนดีๆไป เราเลยตัดสินใจตัดปัญหาโดยการยื่น
ใบลาออกแต่หัวหน้าเราเรียกไปคุย เราบอกเค้าว่าเราจะกลับไปช่วยธุรกิจที่บ้าน เค้าขอไม่ให้เราออก เราเข้าใจว่าทุกอย่างมันเกิด
จากอารมณ์เราจริงๆ แต่เรารู้สึกกับเค้าไปแล้ว ยิ่งต้องทำงานร่วมกันแบบนี้จะให้เราใจแข็งได้หรอ จริงๆเราก็ไม่ได้โทษใครเพราะ
ทุกอย่างมันเกิดจากความรู้สึกเราคนเดียว แต่บางทีเค้าก็เหมือนมีใจให้เรา ตามใจเราทุกอย่าง ดูแลเราดีแบบที่ไม่เคยมีให้ทำให้
เราไม่ได้อยากไปแย่งของใครนะ เรารู้ว่าแฟนเค้าเป็นคนดี เราดีไม่เท่าพอที่จะไปแย่งมาหรอก แต่จะห้ามให้เราไม่รู้สึกอะไรเลย
มันคงทำไม่ได้อ่ะ ตอนนี้เราอยากลาออกมากอยู่กันแบบอึดอัด จนพี่คนที่เป็นเจ้าของล็อคอินพันทิปนี้เค้ามาถาม ว่าเรากับเพื่อน
คนนั้นทะเลาะอะไรกัน เราก็เล่าให้เค้าฟัง พี่เค้าก็บอกเรานะว่าให้เราถอยออกมา สงสารแฟนเค้า ไม่รู้เรื่องด้วย เค้าเลยแนะนำให้ลอง
มาระบายในพันทิป เผื่อมีคนเคยเจอเหตุการณ์แบบเราแล้วจะแนะนำได้
เราไม่รู้จะทำยังไงต่อไปเลยค่ะ พิมพ์ยาวมากขอโทษด้วยนะคะ