สวัสดีค่ะ ดิฉันเรียนอยู่มหาวิทยาลัยเอกชน แห่งหนึ่งของจังหวัดสุราษฎร์ธานี ตอนนี้อยู่ปีสี่แล้วค่ะ เรียนการโรงแรมและการท่องเที่ยว ค่าเทอมสองหมื่นแปด กำลังจะฝึกงาน และให้เลือกที่ฝึกงานเอง ซึ่งที่บ้านเราก็เปิดรีสอร์ท เราจึงยื่นฝึกงานที่บ้านตัวเอง เพราะเราต้องช่วยงานที่บ้านตอนที่มีฟลูมูลปาร์ตี้ เพราะลูกค้าเยอะมากๆๆ และทำให้เราต้องหยุดเรียนอยู่บ่อยๆซึ่งเราทำงานจริงๆ รีสอร์ทบ้านเราก็เป็นธุรกิจเล็กๆ เพราะถ้าเราไปฝึกที่อื่นใครจะทำงานที่รีสอร์ทละ จ้างพนักงานก็ไม่ไว้ใจใคร เรื่องเงินทองไม่เข้าใครออกใคร รีสอร์ทเล็กๆไม่ได้มีระบบอะไร ทำกันในครอบครัว แต่เมื่อยื่นอาจาร อาจารถาม"โรงแรมเธอกี่ดาว ฉันให้เกรดตามดาวโรงแรมนะ" เอ๋อไปเลยค่ะได้ยินคำนี้ คือตั้งแต่เรียนมาแทบจะไม่มีความรู้อะไรเลยสอนแต่ทฤษฎี ไม่เคยสอนลงมือปฎิบัติ ไปเคยพาไปดูงาน เลยสักครั้ง ภาษาอังกฤษก็งูๆปลาๆ โรงแรมใหญ่ๆที่ไหนเค้าจะรับค่ะ
ฉันก็ยอมรับในข้อนี้ โอเคเรื่องนี้ได้เกรดน้อยไม่เป็นไร จากนั้นอยู่ๆมานัดวันปฐมนิเทศ บอกล่วงหน้าผ่านเฟสบุคสองวัน ซึ่งมันตรงกับวันที่เรานัดเซ็นเอกสารสำคัญกับทางธนาคารต่างจังหวัดนัดมานานแล้วและสำคัญกับครอบครัวฉันมาก เราก็โทรไปหาอาจารคุยกับอาจาร เค้าก็อนุญาติไม่ไปปฐมนิเทศก็ไม่เป็นไร จากนั้นพอถึงวันปฐมนิเทศเพื่อนโทรมาบอกว่าอาจารตัดเกรดคนที่ไม่มาออก 1 เกรด คืออะไร มาตรฐานการให้เกรดอยู่ที่ปลายปากกาอาจารหรอ ตั้งแต่เรียนมาก็ร็ว่าที่นี่ไม่มีคุณภาพ แต่ก็ทนเรียนเพื่อให้ได้จบปริญญาตรี แต่เทอมสุดท้ายมาเจอกรณีอย่างนี้ ควรจะทำยังไง ฉันควรที่จะเรียนต่อไปไหม จะหาความภาคภูมิใจจากตรงไหน เหนื่อยเหลือเกิน
เจอมหาวิทยาลัยที่มีอาจารแบบนี้ควรจะทำยังไงดี
ฉันก็ยอมรับในข้อนี้ โอเคเรื่องนี้ได้เกรดน้อยไม่เป็นไร จากนั้นอยู่ๆมานัดวันปฐมนิเทศ บอกล่วงหน้าผ่านเฟสบุคสองวัน ซึ่งมันตรงกับวันที่เรานัดเซ็นเอกสารสำคัญกับทางธนาคารต่างจังหวัดนัดมานานแล้วและสำคัญกับครอบครัวฉันมาก เราก็โทรไปหาอาจารคุยกับอาจาร เค้าก็อนุญาติไม่ไปปฐมนิเทศก็ไม่เป็นไร จากนั้นพอถึงวันปฐมนิเทศเพื่อนโทรมาบอกว่าอาจารตัดเกรดคนที่ไม่มาออก 1 เกรด คืออะไร มาตรฐานการให้เกรดอยู่ที่ปลายปากกาอาจารหรอ ตั้งแต่เรียนมาก็ร็ว่าที่นี่ไม่มีคุณภาพ แต่ก็ทนเรียนเพื่อให้ได้จบปริญญาตรี แต่เทอมสุดท้ายมาเจอกรณีอย่างนี้ ควรจะทำยังไง ฉันควรที่จะเรียนต่อไปไหม จะหาความภาคภูมิใจจากตรงไหน เหนื่อยเหลือเกิน