สวัสดีค่ะ พี่ชื่อใหม่ค่ะ พี่เคยมาเขียนกระทู้แล้วที่สอบหมอ 7 ปี อิ๊ๆๆๆ พี่เองค่ะ วันนี้พี่จะมาเล่าประสบการณ์ใหม่ๆๆที่แสนสนุกในรั้ว มข เด้อค่ะ (มันสนุกจิงๆๆๆน่ะน้องเอ๋ย) พี่เรียนคณะสัตว์แพทย์มหาลัยขอนแก่นค่ะ พี่เข้าเรียนที่นี้ในรุ่นกาลปพฤกษ์ช่อที่ 52 จ้า  เข้ามาเรียนปี1 วัย 29 ปี (สุดยอดมั้ยหล่ะเมิง) เริ่มเล่าเลยน่ะ พี่เพิ่งรู้ว่า มันจะมีไลท์กลุ่มรุ่นด้วยอ่ะ (ซึ่งตอนพี่เป็นวัยใสเรียนปี1 ในวัย 18 ปี มันไม่มีเลยอ่ะ) พี่เลยแอดไลกลุ่มมือถือต้องเปลี่ยนใหม่ต้องเป็น smart phone อ่ะน้อง เพื๊อให้แจ้สามารถรู้ว่าเพื่อนรุ่นของแจ้มันทำอะไรที่ไหนอย่างไรค่ะ เล่าถึงเพื่อนรุ่นมั้ง อันนี้ก็ฮามากมันคุยกันไลท์ทั้งวัน ตอนแรกแจ้ก็รับไม่ค่อยได้น่ะ มันดังอ่ะ เลยปิดเสียงไป รู้มั้ยคุยไลท์กันพี่ก็ไปคุยๆๆกับเค้านั้นแหละ พอวันที่พี่คณะมันนัดเจอกัน เหมือนคนไม่รู้จักกันเลย แจ้ค๊ะ ( คิดในใจ...ทำไมไอคนที่รูปแม่มสวยๆๆๆเลยน่ะหน้าเรี๊ยวๆๆๆทำไมตัวจริงมันเป็นหมูเลยว่ะมันคือพลังของแอ๊พลิเคชั่นบางคนถ่ายรูปหล่อข๊าวๆๆๆทำไมตัวจริงเหมือนหมูป่าเลยว่ะซึ่งแจ้เป็นคน-อันนี้ยอมรับแต่อันนี้แจ้แอบคิดในใจ) อยากจะบอกว่าชีวิตในปี1 ด้วยอายุ29 ปีพี่มองว่าไม่ได้มีปัญหาเลยน่ะ พี่ทำกิจกรรมทุกอย่างเหมือนเพื่อนรุ่นทำเลยน่ะเข้าเชียร์กลาง น้องพี่อยากจะบอกว่ามันสนุกจริงๆๆๆ โครตจะเจ๋ง แต่เพื่อนรุ่นน้องที่ซิ่วมาบางคนก็ไม่ทำแต่สำหรับพี่แม้วันนี้การเริ่มต้นอาจจะช้าแต่มันจะคุ้มค่าถ้าเราใช้โอกาสที่มีให้เต็มที่( มันสุดยอดมาก)เชียร์กลางคือประเพณีที่มีเกียรติมากของชาว มข กิจกรรมสัมพันธ์ก็สนุกมากๆๆๆๆ คือสรุปสุดยอดทุกอย่าง มาเล่าถึงชีวิตความเป็นอยู่มั้ง บรรยากาศใน มข พี่ว่ามันทำให้เราสุขภาพแข็งแรงอ่ะน้อง มันเป็นธรรมชาติมาก พี่เคยขับรถหลงใน มข ไปทางหลัง มอ ค๊ะ น้ำมัน 120 บาทหมดถังค่ะ เดชะบุญของป้าที่กลับมาหอได้จ้ะ ( เงิบเลยค่ะกู) พี่เพิ่งมารู้ว่า เนื้อที่มหาลัยขอนแก่น 5000 ไร่จ้ะ เพราะฉะนั้นสิ่งที่ควรยึดถือเสมอของคนที่จะมาอยู่ มข คื๊อ จงเติมน้ำมันให้เต็มถัง หอพักบ้าง พี่อยู่ หอ 23 จะเป็นฝั่งกังสดาล เป็นฝั่งโซนเรียนในสายวิทยาศาสตร์ (กูอยู่หลังหอแพทย์เว้ยเฮ้ย.... ฮิ๊ๆๆๆ) จะบอกว่าหนุ่มคณะะแพทย์ที่นี้หล่อไม่แพ้ กทม เลยทีเดียว ละลานตา แจ้เคยมาแอบดูหนุ่มหอแพทย์ มันเต้นๆๆๆ ดูไปดูมาคงเป็นตุ๊ดแจ้เลยไม่ดูแระ มาพูดถึงอาหารการกินมั้ง ที่นี้ค่าครองชีพค่อนข้างถูก มี100 บาท กินจนอิ่มเลย วันนี้พอก่อนน่ะ ค่อยมาเล่าต่อ อีเมทมันบอกห้องรก ไปจัดห้องแป็ป
อ่อ...ปล.. บางทีพี่คิดว่าอายุไม่สำคัญเท่าไหร่เพราะพี่คิดว่าอย่างน้อยประสบการณ์ข้างทางมีค่ามหาศาลที่ใช้เป็นรางวัลชีวิต มากกว่าคำว่าระสบความสำเร็จเหนือใคร บางครั้งชีวิตมันก็ไม่ได้ยาก บางคนคิดว่าชีวิตมันยาก อย่าคิดแบบนั้นจะสุขทุกข์ที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเรามันใช้เป็นเครื่องพิสูจน์ศักยภาพของปัญญาของเราเท่านั้นเอง สุขเราต้องจัดการมันให้อยู่ในความสมดุล ทุกข์เราต้องกำจัดมัน ให้เราสามารถเดินต่อ เดี๋ยวค่อยมาเล่าใหม่น่ะ ใครอยากรู้ประสบการณ์ใน มข ใครที่ซิ่วเยอะปีมาคุยกันได้น่ะ ยินดีรับฟังทุกคนค่ะ แอดมาเด้อ mareeya mai