พรมลิขิตหรือความบังเอิญมักเกิดขึ้นกับทุกคนอยู่ที่ว่าจะเกิดรูปแบบไหน แต่พรมลิขิตที่เกิดกับตัวเราเอง เราว่ามันเป็นสิ่งที่มหัศจรรย์ มาเริ่มกันเลยว่าจะมหัศจรรย์ขนาดไหน เรื่องนี้เป็นเรื่องจริง..
เรื่องมีอยู่ว่า ในวันหนึ่งที่เราท้อแท้และผิดหวังในเรื่องความรักและคิดว่า เราจะไม่มีแฟนจนกว่าจะเรียนจบ เราก็คิดว่าเราต้องทำได้แน่ และเกือบจะได้เพราะตอนนั้นหัวใจเรามันว่างเปล่าหลังจากที่โดนทำร้ายมาเยอะ แต่ความคิดเราก้ต้องเปลี่ยนเพราะมีคนนึงเข้ามา แต่มันแปลกที่วิธีการเข้ามาของเขา ในคืนนั้นเรายุ่งเรื่องงานกับเพื่อน เราไม่มีเวลาจับโทรศัพท์มาเล่นหรอก แต่พอเราจะนอนละ เราก็จับมันขึ้นมาแล้วเช็คว่ามีใครติดต่อมารึเปล่า แต่เราก็สะดุดกับข้อความไลน์ของคนๆนึง คือ น่ารักมากอ่า หล่อด้วย จมูกเป็นสัน รูปน่าเรียว ผิวขาว ทักเรามา ตอนเเรกเราก็คิดนะว่าเห่ย ขายของป่าววะ(ส่วนมากไลน์มีไว้ส่งเกม - - เบื่อ) พอเราได้อ่านเขาทักมาว่า'สวัสดีครับ ชื่ออะไรน่ารักจัง' ยิ่งทำให้เราคิดเว่ยว่า อ่อยกูหรอ (เราก็เป็นคนน่าตาดีระดับนึงไง อิอิ) เราก็ตอบว่า ชื่อ เนยค่ะ หลังจากที่ตอบเสร็จ เราก็นอนหลับไป พอตื่นนอนตอนเช้าสิ่งที่เรานึกถึงแว้บเเรกคือ เขาคนนั้นจะตอบไลน์มารึยัง แล้วเราก็เปิดเช็ค เขาตอบกลับมาจริงด้วย ตอบมาว่า'ผมอาร์ม เนยอยู่ จ. ไรอ่า' คือความคิดเราก็นึกไปถึงการจีบกันเล่นๆสมัยประถม แบบ QQ ไรงี้ คือจะถามชื่อ จ. อายุ ประมาณนั้น เราก็ตอบเชียงราย เขาบอกว่าเรา2คนอยู่ห่างกันมาก เขาอยู่อุบล และเราก็คุยกันเรื่อยๆ ที่แปลกคือ ปกติดตัวเราจะไม่คุยกับคนที่ไม่รุ้จักคนแปลกหน้า แต่เรายอมคุยกับเขา ไม่ใช่เพราะเขาหล่อหรอกนะ แต่มันมีอะไรดลใจจริงๆ แล้วเรื่องที่เรา2คนคุยกันก็มาถึงประโยคที่เราถามเขาว่า มีไลน์เราได้ไงเพราะอาร์มอยู่ตั้งไกล