ตอนนี้ผมพึ่งเข้าเรียนปี1คณะวิศวะที่มหาลัยแถวๆสยามแห่งนึงครับ คือรู้ตัวมาตั้งแต่ม.4-5แล้วแหละครับว่าตัวเองอยากเรียนคณะนี้และก็ได้เข้าสมใจ

แต่ย้อนไปตอนช่วงเอนทรานซ์ที่บ้านก็ไม่ค่อยพอใจหน่อยๆครับ อยากให้สอบหมอ อยากให้ไปสอบให้ ผมก็เลยไปสอบให้เค้า แต่ก็ไม่ติด

กลับมาปัจจุบันผมก็คิดว่าจะได้เรียนวิศวะแล้ว แต่ที่บ้านกลับกดดัน กดดันให้ซิ่วเข้าหมอใหม่ครับ พอถามว่าทำไมไม่บังคับตั้งแต่แรกเลยล่ะ เค้าก็บอกว่า"อยากให้ลูกคิดได้เองมากกว่า"
ผมก็งงเลยครับ
พอมาพูดคุยกันเค้าก็ให้เหตุผลว่าเพราะหมอเป็นอาชีพที่เหนือกว่าวิศวกร ทั้งสบายกว่า มีเกียรติกว่า ได้ดูแลคน ฯลฯ ซึ่งผมก็เห็นด้วยนะ แต่สำหรับผม อาชีพแพทย์เป็นอาชีพที่ต้องมีใจรักมาก ถ้าคนไม่ชอบเข้าไปฝืนเรียนก็ทุกข์เปล่าๆ บาปกะคนไข้ด้วย ให้คนที่เค้าอยากเป็นจริงๆดีกว่ามั้ย
แต่ก็นั่นแหละครับ พ่อกับแม่ก็กดดันมาเรื่อยๆ บอกว่าเรียนวิศวะไปก็ตกงานบ้างล่ะ บอกว่าต้องจบมาเป็นsaleบ้างล่ะ

ส่วนน้องผมมาคนละแนวกะผมเลยครับ ตอนนี้เรียนอยู่ม.3 เป็นคนชอบวาดรูป ชอบงานศิลป์ น้องเค้าก็เปรยๆว่าม.4อยากเข้าสายศิลป์(เพราะไม่ชอบวิชาวิทย์) อยากเข้าสถาปัตย์หรือมัณฑณศิลป์น่ะครับ
แต่ทีนี้แม่ก็บอกผมว่าอยากให้น้องเข้าสายวิทย์ เพราะอยากให้เข้าทันตะอ่ะครับ แม่บอกว่าทันตะก็ใช้ศิลปะเหมือนกัน แต่มีงานทำแน่นอน100%ครับ ให้น้องผมเรียนพิเศษทุกวัน พยายามให้เข้าสายวิทย์ น้องผมก็กดดันและเครียดครับ ทุกวันนี้น้องก็ยังคุยกับพ่อแม่อยู่ครับว่าไม่อยากเข้าสายวิทย์

เพื่อนๆพี่ๆมีความเห็นยังไงหรอครับ เค้าไม่ยอมให้เลือกอาชีพอื่นเลยเพราะ"ในเมื่อเราเลือกได้ ถ้ามีอาชีพที่มีงานทำแน่นอนแล้ว จะไปเลือกเสี่ยงกะคณะอื่นทำไม?"