โค๊ชวอลเลย์บอลทีมชาติ ไม่ได้เพิ่งหัดคุมทีมวอลเลย์บอลครั้งแรก  เขาคุมมาทีมระดับต่างๆมานานแล้ว  เขาก็สอนนักกีฬาอย่างนี้มานานแล้ว นี่คือตัวเขา  

โค๊ชเขามีความสามารถ  สมาคมดึงตัวเขามาทำทีมชาติ  นอกจากเขาต้องทำหน้าที่ที่เขาเชี่ยวชาญแล้ว  หรือเขายังต้องเปลี่ยนตัวตนของเขา จาก โค๊ชจอมดุ  โค๊ชจอมโหด  มาเป็น  โค๊ชเสียงอาฉี  โค๊ชเสียงพี่ Bird  เวลาแก้เกมส์ กลายเป็นโค๊ชสุดนิ่มมาดหล่อที่มีแต่เสียงหัวเราะ  แก้เกมส์ไปนักกีฬาหัวเราะไป  ต้องไม่ทำให้นักกีฬาเครียดหรือกดดัน  เพื่อเอาใจคนดู ที่คิดกันไปเองว่าเราแพ้เพราะนักกีฬาขวัญเสีย เพราะโค๊ชดุ โค๊ชด่า โค๊ชพูดกดดันมากเกินไป  งั้นหรือ

ทีม  U18  แพ้ ไม่ใช่เพราะโค๊ชด่านักกีฬา หรือนักกีฬาขวัญเสีย แต่เราแพ้เพราะความสามารถของนักกีฬาเรา สู้เขายังไม่ได้  ผมไม่รู้ว่าเขาคัดเลือกนักกีฬาใหม่อย่างไร แต่ผู้เล่นที่คัดเลือกเข้ามาใหม่ทดแทนผู้เล่นเก่า(ตัวจริง) ตอนชิงแชมป์เอเซียไม่ได้   ฝีมือห่างไกลกันมาก  ผู้เล่นเก่าที่หลงเหลืออยู่ก็พยายามเล่นแล้วและเล่นดีด้วย  แต่มันแบกทีมไม่ไหว  เพราะตัวเก่ามันหายไป ไม่ก็ป่วยเกือบหมด  

ผมอยากให้กองเชียร์ดูอย่างเข้าใจ  โค๊ชเขาพยายามเค้นนักกีฬา ให้นักกีฬาเล่นให้ได้เกินมาตราฐานของเขา เล่นให้ดีที่สุดจะได้ไม่โดนกองเชียร์ด่า  และ อย่าไปเปรียบกับโค๊ชอ๊อดเลย เพราะต่อให้เอาโค๊ชอ๊อดมา ผู้เล่นชุดเดียวกันนี้ ผลลัพธ์คงไม่แตกต่างกันแบบพลิกฝ่ามือหรอก อย่าไปโทษโค๊ชเลย  

นักกีฬาที่ผ่านเกมส์กดดันมากๆอย่างนี้  จะดีต่อตัวนักกีฬาเอง  จิตใจพวกเขาจะแกร่งขึ้น  เมื่อจิตใจเขาแกร่งขึ้น เขาก็จะเล่นดีขึ้นเรื่อยๆเอง  แต่ถ้าพวกเขาเจอโค๊ชที่คอยโอ๋อย่างเดียว  เขาจะไม่มีทางโตขึ้นไปสู้กับทีมระดับท๊อปของโลกได้เลย  

ผมไม่ใช่ญาติโค๊ช  ไม่รู้จักโค๊ช  แต่ผมไม่อยากให้โค๊ชทีมชาติเสียกำลังใจ  อยากฝากไว้ว่า กีฬาคือการแข่งขัน คือการต่อสู้  เมื่อมีคำว่าสู้  มันย่อมดุเดือดเสมอ