ขอเกริ่นก่อนนะคะ คือเรามีแฟนอยู่แล้วคบกันมาก็หลายปี แต่แฟนเราไม่ได้ทำอะไรไม่ได้เรียน ก็อยู่กับที่บ้านตัดยาง แต่ก็ไม่มีสักเท่าไร
ทั้งที่บ้านเขาก็ลำบากพอตัว วันๆเขามักจะอยู่แต่บ้าน ไม่เที่ยว ไม่ไปไหนเลย นอกจากเล่นเกมส์ ซึ่งเขาติดเกมส์มาก แต่ก็อย่างว่า คือวันๆก็มีแต่ทำงาน
และพักบ้างก็เล่นเกมส์มือถือ คือก็จริงค่ะ ที่บ้านเขาไม่มีอะไรเลย เวลาเจอกัน จะเป็นเรามากกว่าที่ได้เป็นผู้ให้ แต่เขาไม่ใช่ประเภทจะรับอย่างเดียว
เราก็เข้าใจตรงที่เขาไม่มี แต่ก็หันมานึกถึงอนาคต จริงๆก็ไม่ได้หวังคนรวยอะไร แต่รู้สึกเหมือนเราอาจต้องกลายเป็นผู้ดูแลเขาในอนาคต
มีครั้งนึงคุณป้าของเราได้ชวนเขาให้ไปเป็นรปภ ที่บริษัท พี่น้องของเราที่เป็นลูกๆของป้า กลับกลายเป็นว่าเมิน เดินไม่สนใจเรา และก็มองแบบหยามมากๆ
อีกครั้งป้าจะจ้างแม่บ้าน เป็นแม่ของแฟนเรา เขาก็ไมกล้าพาแม่มาเลย สุดท้ายก็เลิกทำก็กลับไปที่บ้านเขาและตัดยางเช่นเคย
แต่เขาไม่เคยทิ้งเราไปไหน เขาเป็นคนไม่ค่อยแสดงออกอะไร จึงทำให้ทะเลาะกัน เหมือนว่าเขาไม่ได้พยายามอะไรเลย เขามักไม่ค่อยใส่ใจรายละเอียดอะไร
แต่คือเราก็รู้ว่าเขารักและแคร์เรามาก แต่ต้องอยู่ด้วยกัน ก็ดูแลทุกอย่าง ถ้าทางโทรศัพท์ ก็จะไม่ค่อยคุย หรือกำลังเล่นเกมส์ดูหนัง
และก็อีกคน แต่เราเคยคบแบบเป็นกิ้ก (จะต่อว่าได้นะคะ
แต่แค่คุยกันเมื่อสามปีมาแล้ว คบแค่สองสามเดือนแต่เราก็คิดถึงเขาตลอด เราก็ไม่รู้ว่าทำไม แต่ตอนนั้น เขาเมินเรา
แสดงออกอย่างชัดว่าไม่ต้องการคบหาสมาคมด้วย เรียนในวิทยาลัยเดียวกันค่ะ เขาเป็นลูกครึ่งแคนาดา ฐานะทางบ้านก็ใช้ได้ พ่อเขาเป็นผจก โรงงานไม้
กับหุ้นส่วนรถฮุนได เขาเป็นคนขยัน ตั้งใจ เป็นคนตรงๆ แลซื่อๆ แต่นิสัยเหมือนผู้ใหญ่ ก็ไม่รู้ว่าทำไม เราได้ย้ายจากจังหวัดเดิมมาอีกจังหวัด
เขาก็ดันย้ายมาจังหวัดเดียวกับเราอีก แต่คนละอำเภอ เพราะพ่อเขาซื้อสวนไว้ เขาก็มาหาเรา เขาเพียงแต่บอกว่า อยากมาขอโทษที่ทำไม่ดีเมื่อก่อน i was an asshole ประมาณนั้น แต่จริงๆเขาไม่ได้เลวร้ายอะไร เขาบอกว่าก็อยากเจอเราด้วย ก็คุยกันเฉยๆ แต่มันก็รู้สึกดีมากๆ เรารู้ว่าเราจะกลายเป็นผู้หญิงสองใจหรือปล่าว
แต่แฟนเราๆ รักเขามาก คือเขาเหมือนคนแรก และคนที่ผ่านอะไรกันมาเยอะ แต่เขาก็สร้างช่องว่างให้เรามาก เหมือนคบไปวันๆ คล้ายกับการใช้ชีวิตของเขา
จะให้เลิกเราคงเจ็บมาก ส่งทางบ้านเรา โดยเฉพาะแม่ชอบคนลูกครึ่งมากๆ แต่กลับไม่ชอบแฟนเราอย่างมาก
เราก็รู้ว่าเขาอาจไม่ดีพร้อม พ่อแม่ก็อยากให้ลูกมีคนดีๆ แต่มันก็อธิบายยากนะคะ เราไม่รู้จะทำอย่างไร
แล้วระหว่างคนที่เรารักมากๆ เขาก็รักเรา กับอีกคนก็....ดี จริงๆก็รู้สึกกับเขานะ แต่ไม่อยากจะคบซ้อนอะไรอีก เราเคยสารภาพกับแฟน
เขาร้องไห้แต่เขาก็ฝืนยิ้มบอกว่า ไม่เป็นไรหรอก เขาให้อภัยเราทุกครั้งที่ผิด เลือกที่จะไม่ถามอะไรเลย เพื่อไม่ให้ทะเลาะ
เราควรทำยังไงดีคะ
ขออภัยกับเรื่องยาวๆนะคะ เขียนกระทู้ไม่ค่อยจะเป็น จะว่าจะติได้ค่ะ เราจะขอรับไว้เป็นแนวทางของเรา ขอบคุณมากค่ะ
ขออนุญาตปรึกษาปัญหาหัวใจค่ะ
ทั้งที่บ้านเขาก็ลำบากพอตัว วันๆเขามักจะอยู่แต่บ้าน ไม่เที่ยว ไม่ไปไหนเลย นอกจากเล่นเกมส์ ซึ่งเขาติดเกมส์มาก แต่ก็อย่างว่า คือวันๆก็มีแต่ทำงาน
และพักบ้างก็เล่นเกมส์มือถือ คือก็จริงค่ะ ที่บ้านเขาไม่มีอะไรเลย เวลาเจอกัน จะเป็นเรามากกว่าที่ได้เป็นผู้ให้ แต่เขาไม่ใช่ประเภทจะรับอย่างเดียว
เราก็เข้าใจตรงที่เขาไม่มี แต่ก็หันมานึกถึงอนาคต จริงๆก็ไม่ได้หวังคนรวยอะไร แต่รู้สึกเหมือนเราอาจต้องกลายเป็นผู้ดูแลเขาในอนาคต
มีครั้งนึงคุณป้าของเราได้ชวนเขาให้ไปเป็นรปภ ที่บริษัท พี่น้องของเราที่เป็นลูกๆของป้า กลับกลายเป็นว่าเมิน เดินไม่สนใจเรา และก็มองแบบหยามมากๆ
อีกครั้งป้าจะจ้างแม่บ้าน เป็นแม่ของแฟนเรา เขาก็ไมกล้าพาแม่มาเลย สุดท้ายก็เลิกทำก็กลับไปที่บ้านเขาและตัดยางเช่นเคย
แต่เขาไม่เคยทิ้งเราไปไหน เขาเป็นคนไม่ค่อยแสดงออกอะไร จึงทำให้ทะเลาะกัน เหมือนว่าเขาไม่ได้พยายามอะไรเลย เขามักไม่ค่อยใส่ใจรายละเอียดอะไร
แต่คือเราก็รู้ว่าเขารักและแคร์เรามาก แต่ต้องอยู่ด้วยกัน ก็ดูแลทุกอย่าง ถ้าทางโทรศัพท์ ก็จะไม่ค่อยคุย หรือกำลังเล่นเกมส์ดูหนัง
และก็อีกคน แต่เราเคยคบแบบเป็นกิ้ก (จะต่อว่าได้นะคะ
แสดงออกอย่างชัดว่าไม่ต้องการคบหาสมาคมด้วย เรียนในวิทยาลัยเดียวกันค่ะ เขาเป็นลูกครึ่งแคนาดา ฐานะทางบ้านก็ใช้ได้ พ่อเขาเป็นผจก โรงงานไม้
กับหุ้นส่วนรถฮุนได เขาเป็นคนขยัน ตั้งใจ เป็นคนตรงๆ แลซื่อๆ แต่นิสัยเหมือนผู้ใหญ่ ก็ไม่รู้ว่าทำไม เราได้ย้ายจากจังหวัดเดิมมาอีกจังหวัด
เขาก็ดันย้ายมาจังหวัดเดียวกับเราอีก แต่คนละอำเภอ เพราะพ่อเขาซื้อสวนไว้ เขาก็มาหาเรา เขาเพียงแต่บอกว่า อยากมาขอโทษที่ทำไม่ดีเมื่อก่อน i was an asshole ประมาณนั้น แต่จริงๆเขาไม่ได้เลวร้ายอะไร เขาบอกว่าก็อยากเจอเราด้วย ก็คุยกันเฉยๆ แต่มันก็รู้สึกดีมากๆ เรารู้ว่าเราจะกลายเป็นผู้หญิงสองใจหรือปล่าว
แต่แฟนเราๆ รักเขามาก คือเขาเหมือนคนแรก และคนที่ผ่านอะไรกันมาเยอะ แต่เขาก็สร้างช่องว่างให้เรามาก เหมือนคบไปวันๆ คล้ายกับการใช้ชีวิตของเขา
จะให้เลิกเราคงเจ็บมาก ส่งทางบ้านเรา โดยเฉพาะแม่ชอบคนลูกครึ่งมากๆ แต่กลับไม่ชอบแฟนเราอย่างมาก
เราก็รู้ว่าเขาอาจไม่ดีพร้อม พ่อแม่ก็อยากให้ลูกมีคนดีๆ แต่มันก็อธิบายยากนะคะ เราไม่รู้จะทำอย่างไร
แล้วระหว่างคนที่เรารักมากๆ เขาก็รักเรา กับอีกคนก็....ดี จริงๆก็รู้สึกกับเขานะ แต่ไม่อยากจะคบซ้อนอะไรอีก เราเคยสารภาพกับแฟน
เขาร้องไห้แต่เขาก็ฝืนยิ้มบอกว่า ไม่เป็นไรหรอก เขาให้อภัยเราทุกครั้งที่ผิด เลือกที่จะไม่ถามอะไรเลย เพื่อไม่ให้ทะเลาะ
เราควรทำยังไงดีคะ
ขออภัยกับเรื่องยาวๆนะคะ เขียนกระทู้ไม่ค่อยจะเป็น จะว่าจะติได้ค่ะ เราจะขอรับไว้เป็นแนวทางของเรา ขอบคุณมากค่ะ