สวัสดีน่า เรามีประสบการณ์เกี่ยวกับการขับรถมาอีกแล้ว ถ้าเห็นกระทู้ก่อนหน้านี้ก็เป็นการขับรถมอเตอร์ไซต์จากโคราชไปสุพรรณบุรีนะ
แต่คราวนี้เรามาบ้าระห่ำอยู่ที่โคราช ซึ่งเรื่องทั้งเรื่องเกิดขึ้นในวันหยุดที่ 30-31 กค.ที่ผ่านมา
ก็รู้ๆ กันอยู่แล้วนะคะว่าวันที่ 30-31 กค.เป็นวันอาสาฬหบูชากับวันเข้าพรรษา แทนที่เราจะไปทำบุญวันใกล้ๆ บ้าน แต่มันกลับไม่ใช่ เมื่อเราตื่นสายประมาณ 10.00 น. คือเหนื่อยมาติดต่อกันสะสมเลยหลับเป็นตาย พอนึกขึ้นได้ว่าวันนี้วันพระ ก็ไม่รู้จะไปวัดไหนนะ เราตัดสินใจหยิบกระเป๋าใบเล็ก มีใบขับขี่ บัตรประชาชน โทรศัพท์ กระเป๋าตังค์ พร้อมกุญแจรถ มาสตาร์ทรถออกจากหอพักทันที ในความคิดยังไม่รู้เลยว่าจะไปไหน เพื่อนสาวที่ร่วมห้องบอกอยากไปทำบุญ พาไปหน่อย ตอบได้คำเดียวว่า 'ได้' พาไปเลย ออกสู่เส้นปักธงชัย ตรงไปวังน้ำเขียว พอเพื่อนที่มาด้วยถามจะไปไหน ตอบอย่างทันที ไปทำบุญ ไง
ทำบุญใกล้ๆ ที่พักก็ได้ แต่สำหรับเราไม่ ขับรถไปวังน้ำเขียว ทำบุญวัดเดียว (วัดที่อยู่แยกไปผาเก็บตะวันจะเห็นหลวงพ่อโตองค์ใหญ่) ได้บุญมาเพียบ พาเพื่อนสาวขับรถขึ้นผาเก็บตะวัน มอเตอร์ไซต์Scoopy i เก๋ๆ ขึ้นเที่ยวชมผา ไปก็แค่ชมบรรยากาศ เก็บภาพเท่านั้นแหละ อยู่ได้ประมาณ 10 นาที พอได้พักรถ กลับมาจอดแวะฟาร์มเห็เพื่อดูเห็ดสักนิดสักหน่อย แต่ระหว่างทางขับรถมาวังน้ำเขียวจากโคราช เห็นเห็ดวางขายข้างทางเพียบ ขับรถสู่ถนนใหญ่มาแวะทานข้าวสักนิด ก่อนจะไปเที่ยวต่อ คราวนี้เลี้ยวเข้าขวามุ่งสู่ทางไปเขาใหญ่ เป็นระยะทางเกือบ 90 กิโลเมตร จะพบร้าน Cup of love ตัดสินใจแวะจิบกาแฟนิดนึ่ง บรรยากาศไม่เอาหรอก พอมาสัมผัสเบาๆ พอ ขับออกมาอีกเจอป้ายเขาแผงม้า ตัดสินใจขับมอเตร์ไซต์ ย้ำมอเตอร์ไซต์ Scoopy i สีชมพู ขับขึ้นเขา เราล่ะนึกว่าทางจะง่าย ที่ไหนได้ขออนุญาตินะ ทางโครตชันแถมขรุขระ หินตลอดทาง ระยะทางเป็น 4 กม. แต่เรามาถึง 2 กม. ขอยกธงขาวยอมแพ้ ไม่ไหวกับเส้นทางจริงๆ ตีรถกลับเลย คิดว่าจะกลับมอทางถนนวังน้ำเขียวโคราช แต่ไหนๆ ก็มาเส้นนี้แล้ว ตัดสินใจไปเส้นออกปากช่องล่ะกัน 90 กม. จ้า เราเป็นคนขับคนเดียว เนื่องจากเพื่อนสาวที่ไปด้วยขับรถไม่แข็งเลยไม่อยากให้เธอขับ ขับมาโผล่ทางถนนธนรัตน์ มองดูนาฬิกาตอนนี้ก็ 16.00 น. แล้ว กลับมอล่ะกัน เดี๋ยวค่ำ ขับรถจากปากช่องไปโคราช 90 กม. แวะได้เต็มที่คือ ปั๊มน้ำมัน ปตท. มาโผล่อีกทีก็มาจอดที่วัดหลวงพ่อโต อ.สีคิ้ว ไหนๆ ก็ผ่านเลยแวะเข้าไปทำบุญอีกนิดๆ พอซื้อที่ดินถวาย อยู่ประมาณ 10 นาที เดินทางกลับมาต่อ มาถึงมหาวิทยาลัยก็ 19.30 น.
วันที่ 31 กค. เมื่อวานขับรถมาทั้งวันเหนื่อยสลบเป็นตาย ตื่นอีกที 9.30 น. จะอยู่หอก็เบื่อเลยตัดสินใจไปดูงานแห่เทียนในตัวเมืองโคราช กว่าจะออกจากหอก็ 10.10 น. ไปถึงในเมืองก็ 10.50 น. รถติดมากกว่าจะหาที่จอดอีก มากับเพื่อนคนเดิม รถคันเดิม พาเพื่อนไปไหว้สักการะท้าวสุรนารี (ย่าโม) พาชมเทียนอีก 30 นาที ไปหาทานข้าว เพื่อนอยากไปวัดศาลาลอย ด้วยความตามใจเพื่อน ขับรถพาไปทั้งๆ ที่รถติดมาก ทำบุญอยู่ที่วัดศาลาลอยอีก 10 นาที จะกลับก็ไม่มีอะไรทำ ตัดสินใจพาเพื่อนไปตากแอร์ที่โลตัส คนก็เยอะอีก ขับรถจากโลตัสไป Art of Korat อยู่ที่นี้นานหน่อยล่ะกัน ออกจาก Art of Korat ก็ห้าโมงกว่า ก็ว่าจะกลับที่พักเลย ก็กลับหอพักทันที จอดรถได้ 5 นาที สายโทรศัพท์มา "เอ่อ แก รถกุเสีย มารับกุหน่อยดิทางไปเซฟวัน' คือเราต้องขับรถจากมหาวิทยาลัยไปรับมัน คือทั้งวันก็ขับรถระยะอาจไม่เท่าเมื่อวาน แต่ขับลำบากกว่า เป็นวันที่ร้อนมาก รถเยอะมาก รถติดมาก
สองวันแห่งการขับรถ พอเปิดมาวันจันทร์ เพื่อนถึงกับพูดว่า 'ไปทำไรกันมาวะ ดำขึ้นวะ' เราก็ไม่กล้าจะตอบเลยว่าไปไหนมา เพื่อนสาวที่ไปด้วยก็ไม่พูดไรมาก ถ้าเป็นคุณเป็นผู้หญิง ฉันท้าให้คุณทำเหมือนเรา เราเองก็ไม่เชื่อว่าขับรถทั้งวันไดไง แล้วในความคิดคุณล่ะ ฉันบ้าเกินไปไหม
บ้าระห่ำเกินหญิงป่ะ? เที่ยวทั่งโคราช
แต่คราวนี้เรามาบ้าระห่ำอยู่ที่โคราช ซึ่งเรื่องทั้งเรื่องเกิดขึ้นในวันหยุดที่ 30-31 กค.ที่ผ่านมา
ก็รู้ๆ กันอยู่แล้วนะคะว่าวันที่ 30-31 กค.เป็นวันอาสาฬหบูชากับวันเข้าพรรษา แทนที่เราจะไปทำบุญวันใกล้ๆ บ้าน แต่มันกลับไม่ใช่ เมื่อเราตื่นสายประมาณ 10.00 น. คือเหนื่อยมาติดต่อกันสะสมเลยหลับเป็นตาย พอนึกขึ้นได้ว่าวันนี้วันพระ ก็ไม่รู้จะไปวัดไหนนะ เราตัดสินใจหยิบกระเป๋าใบเล็ก มีใบขับขี่ บัตรประชาชน โทรศัพท์ กระเป๋าตังค์ พร้อมกุญแจรถ มาสตาร์ทรถออกจากหอพักทันที ในความคิดยังไม่รู้เลยว่าจะไปไหน เพื่อนสาวที่ร่วมห้องบอกอยากไปทำบุญ พาไปหน่อย ตอบได้คำเดียวว่า 'ได้' พาไปเลย ออกสู่เส้นปักธงชัย ตรงไปวังน้ำเขียว พอเพื่อนที่มาด้วยถามจะไปไหน ตอบอย่างทันที ไปทำบุญ ไง
ทำบุญใกล้ๆ ที่พักก็ได้ แต่สำหรับเราไม่ ขับรถไปวังน้ำเขียว ทำบุญวัดเดียว (วัดที่อยู่แยกไปผาเก็บตะวันจะเห็นหลวงพ่อโตองค์ใหญ่) ได้บุญมาเพียบ พาเพื่อนสาวขับรถขึ้นผาเก็บตะวัน มอเตอร์ไซต์Scoopy i เก๋ๆ ขึ้นเที่ยวชมผา ไปก็แค่ชมบรรยากาศ เก็บภาพเท่านั้นแหละ อยู่ได้ประมาณ 10 นาที พอได้พักรถ กลับมาจอดแวะฟาร์มเห็เพื่อดูเห็ดสักนิดสักหน่อย แต่ระหว่างทางขับรถมาวังน้ำเขียวจากโคราช เห็นเห็ดวางขายข้างทางเพียบ ขับรถสู่ถนนใหญ่มาแวะทานข้าวสักนิด ก่อนจะไปเที่ยวต่อ คราวนี้เลี้ยวเข้าขวามุ่งสู่ทางไปเขาใหญ่ เป็นระยะทางเกือบ 90 กิโลเมตร จะพบร้าน Cup of love ตัดสินใจแวะจิบกาแฟนิดนึ่ง บรรยากาศไม่เอาหรอก พอมาสัมผัสเบาๆ พอ ขับออกมาอีกเจอป้ายเขาแผงม้า ตัดสินใจขับมอเตร์ไซต์ ย้ำมอเตอร์ไซต์ Scoopy i สีชมพู ขับขึ้นเขา เราล่ะนึกว่าทางจะง่าย ที่ไหนได้ขออนุญาตินะ ทางโครตชันแถมขรุขระ หินตลอดทาง ระยะทางเป็น 4 กม. แต่เรามาถึง 2 กม. ขอยกธงขาวยอมแพ้ ไม่ไหวกับเส้นทางจริงๆ ตีรถกลับเลย คิดว่าจะกลับมอทางถนนวังน้ำเขียวโคราช แต่ไหนๆ ก็มาเส้นนี้แล้ว ตัดสินใจไปเส้นออกปากช่องล่ะกัน 90 กม. จ้า เราเป็นคนขับคนเดียว เนื่องจากเพื่อนสาวที่ไปด้วยขับรถไม่แข็งเลยไม่อยากให้เธอขับ ขับมาโผล่ทางถนนธนรัตน์ มองดูนาฬิกาตอนนี้ก็ 16.00 น. แล้ว กลับมอล่ะกัน เดี๋ยวค่ำ ขับรถจากปากช่องไปโคราช 90 กม. แวะได้เต็มที่คือ ปั๊มน้ำมัน ปตท. มาโผล่อีกทีก็มาจอดที่วัดหลวงพ่อโต อ.สีคิ้ว ไหนๆ ก็ผ่านเลยแวะเข้าไปทำบุญอีกนิดๆ พอซื้อที่ดินถวาย อยู่ประมาณ 10 นาที เดินทางกลับมาต่อ มาถึงมหาวิทยาลัยก็ 19.30 น.
วันที่ 31 กค. เมื่อวานขับรถมาทั้งวันเหนื่อยสลบเป็นตาย ตื่นอีกที 9.30 น. จะอยู่หอก็เบื่อเลยตัดสินใจไปดูงานแห่เทียนในตัวเมืองโคราช กว่าจะออกจากหอก็ 10.10 น. ไปถึงในเมืองก็ 10.50 น. รถติดมากกว่าจะหาที่จอดอีก มากับเพื่อนคนเดิม รถคันเดิม พาเพื่อนไปไหว้สักการะท้าวสุรนารี (ย่าโม) พาชมเทียนอีก 30 นาที ไปหาทานข้าว เพื่อนอยากไปวัดศาลาลอย ด้วยความตามใจเพื่อน ขับรถพาไปทั้งๆ ที่รถติดมาก ทำบุญอยู่ที่วัดศาลาลอยอีก 10 นาที จะกลับก็ไม่มีอะไรทำ ตัดสินใจพาเพื่อนไปตากแอร์ที่โลตัส คนก็เยอะอีก ขับรถจากโลตัสไป Art of Korat อยู่ที่นี้นานหน่อยล่ะกัน ออกจาก Art of Korat ก็ห้าโมงกว่า ก็ว่าจะกลับที่พักเลย ก็กลับหอพักทันที จอดรถได้ 5 นาที สายโทรศัพท์มา "เอ่อ แก รถกุเสีย มารับกุหน่อยดิทางไปเซฟวัน' คือเราต้องขับรถจากมหาวิทยาลัยไปรับมัน คือทั้งวันก็ขับรถระยะอาจไม่เท่าเมื่อวาน แต่ขับลำบากกว่า เป็นวันที่ร้อนมาก รถเยอะมาก รถติดมาก
สองวันแห่งการขับรถ พอเปิดมาวันจันทร์ เพื่อนถึงกับพูดว่า 'ไปทำไรกันมาวะ ดำขึ้นวะ' เราก็ไม่กล้าจะตอบเลยว่าไปไหนมา เพื่อนสาวที่ไปด้วยก็ไม่พูดไรมาก ถ้าเป็นคุณเป็นผู้หญิง ฉันท้าให้คุณทำเหมือนเรา เราเองก็ไม่เชื่อว่าขับรถทั้งวันไดไง แล้วในความคิดคุณล่ะ ฉันบ้าเกินไปไหม