เรื่องนี้เกิดขึ้นตอนเราเรียนอยู่ปี 3 ตอนนั้นมารับน้องที่มหาลัย ช่วงปิดเทอมหน้าร้อนมาเตรียมงาน เตรียมของให้รุ่นน้อง

      มหาลัยที่เราเรียนอยู่ก็เป็นหนึ่งในมหาลัยที่กำลังดังเรื่องรับน้องโหดของทางภาคเหนืออะนะ  ช่วงรับน้องตรงกับหน้าร้อนของทุกปี

      กลับเข้าหอไม่ต่ำกว่า 3 ทุ่ม กลับมาด้วยความเหนื่อย อาบน้ำเสร็จแต่ก็ดูซีรี่ย์ต่อจนตี 1-2 ทุกคืน

     ประกอบกับในห้องร้อนมากจนนอนไม่หลับ เราก็บ่นว่าร้อนทุกวันแต่ก็ต้องทนนอนอยู่ดี ..มีอยู่คืนหนึ่งเราอาบน้ำนอนตั้งแต่หัวค่ำ

     มาสะดุ้งตื่น เพราะรู้สึกว่าคืนนี้ในห้องเย็นผิดปกติหันไปเปิดมือถือดูเวลาก็ตี 3 กว่าๆ เรานอนหงายเล่นมือถือซักพัก

     เพราะเพื่อนทักแชทมาก็เลยเม้ากันนิดหน่อย หางตาเราก็เห็นคนนั่งอยู่ปลายเท้า หันหน้าเข้าหาเรา

     แสงไฟสลัวๆจากข้างนอกระเบียงห้องส่องเข้ามาพอให้เรารุ้ว่าเขาเป็นผู้หญิง ผมยาวนั่งก้มหน้าใส่เสื้อผ้าย้วยๆใหญ่ๆ

     ตามเงามืดที่เราเห็น แต่ที่เราอึ้งมากกว่านั้นคือ ผู้หญิงคนนี้นั่งถือพัด โบกลมให้เราแรงลมที่มาปะทะตัวเราเป็นลมที่เย็นยะเยือก

     เหมือนหน้าหนาว ซึ่งตอนนั้นมันคือหน้าร้อน... เรานอนตัวแข็งเหงื่อออกมือ ออกเท้าไปหมด

     เรารีบพิมพ์แชทไปหาเพื่อนที่อยู่ชั้นบนของหอ ให้ลงมาหาเราให้เร็วที่สุด เราได้แต่นอนหลับตา-ลืมตา

      สลับกันไปหวังว่าผุ้หญิงคนนี้จะหายไป แต่เขาก็ยังอยู่ ลมพัดที่มากระทบเราก็ยังเย็นดุจหน้าหนาวเช่นเดิม

      นาทีนั้นคิดถึงแม่ สวดมนต์หลวงปู่ทวด สลับกับรอเพื่อนมาเคาะห้อง มันเป็นเวลาที่แสนยาวนานเหลือเกิน...

     เพื่อนเราลงมาถึงห้องรีบเคาะห้องเราใหญ่ แต่ผีก็ยังไม่ไป เรารีบโดดตัววิ่งไปเปิดประตูให้เพื่อน เสี้ยววินาทีที่เปิดประตูให้เพื่อน

     ผีตัวนั้นกระโดดตามเรามา แล้วพูดว่า เห็นบ่นว่าร้อนกูเลยมาพัดให้ เสียงแบบคนแก่มากกกกกก

     เรากรี๊ดดังมากรีบเปิดประตูออกไปให้เร็วที่สุด เพื่อนที่ยืนอยู่หน้าห้องเห็นว่าผีตัวนั้นกระโดดยืนอยู่ขอบระเบียง

      แล้วกระโดดหนีหายเข้าไปในป่าหลังหอเราด้วยความเร็วมาก เพื่อนเรายังช๊อคมากกว่าเรานางยืนแข็งทื่อให้เรากอด

      จนเราตั้งสติได้นางก็เล่าให้ฟังว่าเห็นอย่างที่บอก.. เราจิตตกอยู่หลายวันไม่กล้ากลับไปนอนห้องตัวเอง

     เลยขึ้นไปนอนห้องของเพื่อนที่ร่วมชะตากรรมเดียวกับเรา จนเราเริ่มหายกลัว เราก็ใจดีสู้ผีกลับไปนอนห้องอีก
    
           สุดท้าย.. ผีตัวนั้นมาอีกแล้ว มาพัดให้เราเหมือนเดิมเวลาเดิมซ้ำๆ จนเราต้องบอกเจ้าของหอ ให้ทำบุญซักทีเถอะ

      เช้าอีกวันเจ้าของหอเรานิมนต์พระมาสวดและทำบุญ เลี้ยงข้าวเลี้ยงน้ำทุกคนที่อยู่หอนี้ ตั้งแต่ทำบุญเสร็จ

     ผีตัวนั้นก็ไม่มาอีกเลย อยากได้บุญก็บอกกันดีๆก็ได้เนาะ.. ว่าอยากได้บุญนะทำให้หน่อย เอ่อออออ ก็จะทำให้

      แต่นี้เล่นมาหลอกกันซะนอนไม่ได้เลย  เราอยู่หอที่เจอผีนี้มาจนจบ ก็เจอผีซ้ำแล้วซ้ำเล่า อยากย้ายหอมากแต่ก็ไม่มีหอ

      ที่จะว่างเข้าเลย อดทนอยู่กับผีมา 4 ปีเต็ม  จนเรียนจบ 5555.

   *คราวหน้าจะมาเล่าเรื่องเวรกรรมที่เจอเกี่ยวกับการทำแท้งให้ฟัง.. เกือบ 20 ปีที่เจอมา ทำให้เรารุ้ว่า บาป-กรรมนั้นมีอยู่จริง