ตั้งใจว่าพรุ่งนี้จะเอาคอมพ์ไปลงวินโดวส์ใหม่ เลยนั่งค้นๆดูไฟล์ที่อยู่ในคอมพ์ว่าอันไหนที่จำเป็นต้องเก็บบ้าง ค้นไปค้นมาเลยไปเจอไฟล์เวิร์ดไฟล์นึงซึ่งเซฟเก็บไว้นานมากแต่ไม่ได้ตั้งชื่อเรื่องเลยคลิ๊กเข้าไปดู พออ่านเสร็จแล้วเลยคิดว่าน่าจะเอามาแชร์ซักหน่อยเลยมาตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาค่ะ


เป็นนิทานพื้นบ้านของเมืองจันท์




เรื่องมีอยู่ว่า...

              กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว  นางฟ้า "ละอองน้ำ" ได้ลงมาเดินเล่นในโลกมนุษย์ และได้พบรักกับเจ้าชาย "ภูผา" ผู้งามสง่า
แต่เมื่อถึงกำหนดเวลาที่จะต้องกลับสวรรค์ นางฟ้าละอองน้ำไม่ยอมกลับ เหล่าเทพเจ้าช่วยกันตามหานางฟ้า "ละอองน้ำ" จนเจอ
และสั่งให้เธอกลับสวรรค์ทันที  แต่เธอไม่ยอมกลับ และยืนยันที่จะอยู่ในโลกมนุษย์ต่อไป


                                               เทพเจ้าโกรธมาก  จึงสาปให้เจ้าชายภูผากลายเป็น "ภูเขา"
                                               และสาปให้นางฟ้าละอองน้ำกลายเป็น "ก้อนเมฆ"


                                      ทั้งคู่จะไม่มีสิทธิ์ได้แสดงความรักหรือสัมผัสร่างกายของกันและกันตลอดไป

                           จนกว่านางฟ้าละอองน้ำยอมกลับไปอยู่บนสวรรค์ และห้ามลงมาพบกับเจ้าชายภูผาอีกต่อไป


แม้กาลเวลาจะผ่านไปนานหลายพันปี                                        
แต่ก็มิอาจทำให้ความรักของทั้งคู่แปรเปลี่ยนไปได้
เจ้าหญิงละอองน้ำยอมที่จะเป็นก้อนเมฆล่องลอยอยู่บนท้องฟ้า        
ส่วนเจ้าชายภูผาก็ยอมที่จะเป็นภูเขา
ขอเพียงแค่ยังได้เห็นกันและกันตลอดไป


............................................................................................................................................................



            เมื่อมีเสียงดังมาจากฟากฟ้า
            มนุษย์เรียกเสียงนั้นว่า”ฟ้าร้อง”
            เพราะเขาคิดว่าเสียงนั้นดังมาจากท้องฟ้า
            แต่แท้จริงแล้วเสียงนั้นมีจุดกำเนิดมาจากยอดเขา
            เป็นเสียงของ "เจ้าชายภูผา"


ทุกครั้งที่เขาคิดถึงเจ้าหญิงละอองน้ำ   เขาจะตะโกนเรียกหาเธอ


            เมื่อเจ้าหญิงละอองน้ำได้ยินเสียงจากเจ้าชาย  เธอก็จะลอยตัวลงมาใกล้เพื่อโอบกอดเจ้าชายภูผาด้วยความคิดถึง


แต่ยิ่งใกล้  ยิ่งอยากสัมผัสกายของเจ้าชายมากเท่าไร มนต์ดำของเทพเจ้าจะทำให้ "ปุยเมฆ" ที่ขาวสะอาดกลายเป็น "เมฆดำ" และทันทีที่สัมผัสตัวเจ้าชาย "ก้อนเมฆ" จะกลั่นตัวเป็น "สายน้ำ" โปรยปรายจากท้องฟ้าสู่ผืนดิน
            

สายฝนที่เรามองเห็นนั้น
แท้จริงคือ น้ำตาของเจ้าหญิงละอองน้ำ
เป็นน้ำตาที่แสดงถึงความคับแค้นในรักที่ไม่สมหวัง


.............................................................................................................................................................................


            นั่นคือ เหตุผลที่ "มิวสิควิดีโอ" เพลงอกหักทั้งหลาย
            จะต้องมีฉากพระเอกหรือนางเอกวิ่งฝ่าสายฝน
            เพราะสายฝนคือสัญลักษณ์ของ"รักที่ไม่สมหวัง"
            .....นั่นเอง

ที่มา# www.facebook.com/หนุ่มเมืองจันทร์


------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Tag : นิทานพื้นบ้าน > ตรงตัวอยู่แล้วเพราะคือนิทาน
         ความรักวัยรุ่น + ความรักวัยทำงาน > อายุเป็นเพียงตัวเลขสำหรับความรัก
         มิวสิควิดีโอ > ยังคิดเหตุผลไม่ออก แต่มั่นใจว่าเข้าข่าย

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ถ้าเรื่องนี้เคยมีคนลงไปแล้วก็ขออภัยด้วยค่ะ แต่เจ้าของกระทู้ชอบเลยอยากแชร์