เริ่มก่อนเลยนะคะ   ตอนเด็กๆเราเรียนอยู่ที่กรุงเทพ พอพ่อมีปัญหากับแม่ เรากับพี่เลยได้ย้ายไปอยู่ต่างจังหวัดกับตายาย
ตอนถึงตอนนี้เราอยู่มอปลายแล้วคะ เราก็ย้ายกลับมากรุงเทพเราอยู่กับพ่อ ว่างๆเราก็ไปนอนกับแม่นัดเจอกันตามประสาแม่ลูก บอกได้เลยว่าเรากับแม่สนิทกันมาก คุยกันได้ทุกเรื่อง
แต่กับพ่อเรา...... ไม่เข้าใจเราเลย ไม่ปล่อยให้ไปไหน เวลาเราทำงานบ้านแล้วก็ยังจะมาบ่นเราอีก เราว่าาเราทำดีแล้วนะ แต่พ่อก็ยังบ่นอยู่ดี เราว่าเรากับพ่อทะเลาะกันบ่อยมากๆ คุยกันไม่เคยเข้าใจ ความคิดเห็นไม่ตรงกัน แถมไม่ชอบหน้าแฟนเราอีกต่างหากว่าแฟนเราอย่างไม่ดีงู้นอย่างงี้ ว่าแฟนเราสารพัด ทำให้แฟนเราไม่กล้าเจอ พอแฟนเราจะมาเจอพ่อเราก็หาว่าแฟนกลัวอะไร ก็กลัวพ่อเรานั้นแหละ  แล้วพ่อเราก็ชอบว่าแม่เราไม่ดีเยอะแยะ บลาๆๆ
คือเราไม่รู้จะทำยังไงกับพ่อเราดี พอเราขี้บ่น หรือเขาเริ่มเข้าวัยทองรึป่าว  ขอความคิดเห็นของเพื่อนๆหน่อยคะ