ดิฉันได้มีโอกาสติดตามละครเลื่อมสลับลาย มาตั้งแต่ออกอากาศวันแรก (รอดูเพราะคิดคิดว่าคงร้ายๆ แรงดูจากทีเซอร์)
แต่ได้ดูมาซักพัก ได้รับรู้ถึงแก่นแท้ของเรื่องนี้ ตัวละครเอกอย่างพาไลไม่ได้อยากทะเยอทะยานอยากดัง อยากรวย ตบตีแย่งสามีกับใคร
พาไลเป็นเพียงคนธรรมดาๆ ที่อาจจะหลงผิดไปบ้างแต่ในส่วนลึกคือคนดี (คนเราทุกคนเกิดมาเป็นคนดีหมด อยู่ที่สิ่งรอบข้าง การเลี้ยงดู หล่อหลอมเราให้เป็นไปในแบบต่างๆ )และพาไลคือคนที่สำนึกผิด อยากจะเริ่มใหม่ แต่.. คนเราไม่ใช่สวิตช์ไฟ ไม่ใช่คอมพิวเตอร์ที่จะ เปิดปิดรีบูทใหม่ได้ตามใจชอบ ทุกอย่างต้องใช้เวลาในการพิสูจน์  

ตัวละครรอบข้าง ครอบครัวพระเอก ปิ่นปัก เปรียบเสมือนคนในสังคมสมัยนี้ ที่ด่วนตัดสินคนจากการกระทำที่ไม่ดีในอดีต ซึ่งนั่นไม่ใช่เรื่องผิดอะไร ทุกคนมีสิทธิ์คิดในแบบของตัวเอง แต่คนเหล่านั้นแสดงออกมาในรูปแบบรังเกียจ ดูถูก สบประมาท ทำให้ตัวพาไลท้อบ้าง นึกน้อยใจบ้าง แต่เธอก็ยังไม่ยอมแพ้ต่อคนพวกนั้น สิ่งที่พาไลต้องการคือโอกาสจากคนในสังคม และซักวันคนเหล่านั้นจะเข้าใจเธอเหมือนอย่างที่พ่อเธอ เพื่อนเธอ อาจารย์นครินทร์เข้าใจเธอบ้างแค่นั้นเอง

ดิฉันเป็นเพียงคนๆ นึงที่ชอบดูละคร แต่ไม่ได้ลึกซึ้ง ดูเพื่อความบันเทิง แต่ละครเรื่อง เลื่อมสลับลาย ทำให้ดิฉันประทับใจ อิ่มใจ อินกับทุกตัวละคร มีคนเคยบอกว่า การที่เราจะอินอะไรมากๆ จนรู้สึกสะเทือนใจ มันต้องมาจากประสบการณ์จริงของเราด้วยเพื่อนๆ ว่าไหมคะ ?
ดิฉันเป็นเพียงมนุษย์คนนึงเหมือนพาไล เคยผิดพลาดไปและปรับปรุงตัวแต่โดนดูถูกและไม่ยอมรับ เหมือนนางเอก (5555 มโน)
ดิฉันจึงดูละครเรื่องนี้ได้อินมาก น้ำตาไหลตามชีวิตของพาไลตลอดๆ
ซึ่งก็ต้องชื่นชมแซมมี่ด้วย ช่อง7 ตาแหลมมากที่เลือกแซมมี่มารับบทนี้  เธอเป็นพาไลที่สมบูรณ์แบบมากๆ แสดงได้มีมิติ มีความซับซ้อนของอารมณ์ประหนึ่ง พาไล มีชีวิตจริงๆ ยอมเลย
ยิ่งเพลงประกอบละครนะยิ่งอินมาก ในวันนี้ ชั้นยังมีที่ให้ยืนไหม ดิฉันฟังแล้วสะเทือนใจทุกที ทำเพลงได้เข้ากับตัวละครมากๆค่ะ
ขอชื่นชมเลย เลื่อมสลับลาย   ละครเรื่องนี้จะเป็นอีกหนึ่งเรื่องที่อยู่ในใจดิฉันตลอดไปค่ะ