เราเคยคิดใช่มั้ยว่าการที่เรามีคนรัก ไม่จำเป็นต้องมีอะไรพิเศษให้กันในทุกๆวัน เพราะมันจะกลายเป็นคำธรรมดา และสิ่งที่ทำให้มันจะกลายเป็นแค่หน้าที่
เราไม่สามารถรู้ได้หรอกว่า การที่เราเข้าไปอยู่ในชีวิตใครซักคนแล้ว เพื่อเป็นการเติมเต็มชีวิตของกันและกัน มันมีความสุขมากนะ
ไม่ดีกว่าเหรอ คุณลองคิดนะว่า... ถ้าหากเราคบกัน อยู่ด้วยกันเพื่อให้ต่างฝ่ายต่างยอมรับซึ่งกันและกัน ให้อีกฝ่ายเข้าใจคู่รักของเรา แล้วเราเคยสังเกตตัวเอง หรือรู้สึกอะไรบ้างมั้ย ในบางครั้งที่เราแย่ เราทำไม่ดี ทำผิด หรือมีนิสัยอะไรที่เราไม่รู้ตัวเองว่ามันไม่ดี เราจะให้อีกฝ่ายทนเราให้ได้เหรอคะ ทำไมความรักมันถึงไม่ใช่การปรับเปลี่ยน หรือเข้าใจและช่วยกันแก้ไขล่ะคะ

ในขณะที่คุณยังมีคนที่คุณรัก มีคนที่คุณไว้ใจและตั้งใจจะอยู่ด้วยกับเค้า อย่าปล่อยให้เขาเหงาเลย มีเวลาให้เขาบ้าง หากวันนึง เค้าชินกับความเหงาและการอยู่คนเดียวแล้ว คุณก็จะไม่มีความสำคัญกับชีวิตเขาเลย
ขอโทษ ที่ฉันบอกรักเธอซ้ำๆ #อย่าเบื่อกันนะ