คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 5
ผมเองคัฟฟฟฟฟฟ เดินทางจาก JFK มากรุงเทพ บินไปเปลี่ยนเครื่องที่ Honolulu จากนั้นมีพนักงานคนไทยพูดภาษาไทยต้อนรับบนเครื่อง
ทำให้ผมตัวพอง เพราะรู้สึกว่าเป็นคนไทยอยู่คนเดียวในเครื่อง และลงที่ดอนเมือง เครื่องถึงแล้วก็เดินลงบันไดไปขึ้นรถบัสต่อไปที่ตึก ญาติไปรับที่ทางเข้า ทำให้ไม่จำเป็นต้องผ่าน immigration 555 ขากลับ (ยังเรียนไม่จบ) นั่งเครื่องจากกรุงเทพ แต่ดันต้องไปเปลี่ยนถึงที่ Manila ลงจากเครื่องแล้ววิ่งไปต่อขึ้นอีกเครื่องได้อย่างง่ายดาย ไม่มีการตรวจเข้มงวดแต่อย่างใด.....ของแจกในเครื่องบินแยะทีเดียว และกินบ่อยมาก
****อย่างไรก็ตามสาวไทยคนนั้นไม่ได้มาบริการผมเลยครับ มีแต่ฝรั่ง American สาวคอยช่วยเหลือ****
****มารู้ทีหลัง ว่าสาวไทยคนนั้นเธออยู่ในระดับไฮโซแห่งเมืองไทยทีเดียว****
ที่นิวยอร์กตึก Pan Am ตั้งสูงตระหง่านมองเห็นคำว่า Pan Am ไปได้ไกลทีเดียว หลังจากเจ๊งแล้วตึกนั้นก็เปลี่ยนไปตามกาลเวลา
ที่ดอนเมือง จะมีพิธีมากมาย ก่อนจะไปขึ้นเครื่อง ญาติพี่น้องไปกันกรูกันไปแยะทีเดียว และสำคัญที่สุดจะต้องไปนั่งกินข้าวกันใน restaurant ที่นั่น อาหารขึ้นชื่อคือ macaroni cheese ไม่ก็ hamburger ถึงเวลาประกาศเรียกผู้โดยสาร ทุกๆคนก็จะเดินไปส่งที่ประตูทางเข้า จากนั้นสวมกอดลากันแล้วก็ร่ำไห้ สิ่งที่ขาดกันไม่ได้คือพวกมาลัยร้อยคอกันให้เต็มคอ (ครอบครัวผมไม่นิยมครับ)
สมัยโน้นต้องใส่สูตรขึ้นเครื่อง สมัยนี้ใส่กางเกงสบายๆไม่รัดกับ T-Shirt เท่านั้น สมัยนี้ไม่มีคนไปรับหรือไปส่งแต่อย่างใด เช่นเดียวกับขึ้น บขส ไปอิสานครับ
Pan Am เมื่อซื้อตั๋วแล้วจะมีกระเป๋าสีฟ้า Pan Am เล็กๆแจกให้ด้วย สายการบินคู่แข่งคือ TWA = Trans World Airlines
สมัยนี้แช่งกัน ระหว่าง United กับ American หรือ Delta
สมัยโน้นยักษ์ใหญ่ ก็มี Eastern Airlines, Pan Am, TWA, และอีกสองสามอัน จำไม่ได้ ต่างชาติที่ใหญ่ๆแข่งกับ Pan Am ก็ Air France และ BOAC = British Overseas Airway Corporation
ทำให้ผมตัวพอง เพราะรู้สึกว่าเป็นคนไทยอยู่คนเดียวในเครื่อง และลงที่ดอนเมือง เครื่องถึงแล้วก็เดินลงบันไดไปขึ้นรถบัสต่อไปที่ตึก ญาติไปรับที่ทางเข้า ทำให้ไม่จำเป็นต้องผ่าน immigration 555 ขากลับ (ยังเรียนไม่จบ) นั่งเครื่องจากกรุงเทพ แต่ดันต้องไปเปลี่ยนถึงที่ Manila ลงจากเครื่องแล้ววิ่งไปต่อขึ้นอีกเครื่องได้อย่างง่ายดาย ไม่มีการตรวจเข้มงวดแต่อย่างใด.....ของแจกในเครื่องบินแยะทีเดียว และกินบ่อยมาก
****อย่างไรก็ตามสาวไทยคนนั้นไม่ได้มาบริการผมเลยครับ มีแต่ฝรั่ง American สาวคอยช่วยเหลือ****
****มารู้ทีหลัง ว่าสาวไทยคนนั้นเธออยู่ในระดับไฮโซแห่งเมืองไทยทีเดียว****
ที่นิวยอร์กตึก Pan Am ตั้งสูงตระหง่านมองเห็นคำว่า Pan Am ไปได้ไกลทีเดียว หลังจากเจ๊งแล้วตึกนั้นก็เปลี่ยนไปตามกาลเวลา
ที่ดอนเมือง จะมีพิธีมากมาย ก่อนจะไปขึ้นเครื่อง ญาติพี่น้องไปกันกรูกันไปแยะทีเดียว และสำคัญที่สุดจะต้องไปนั่งกินข้าวกันใน restaurant ที่นั่น อาหารขึ้นชื่อคือ macaroni cheese ไม่ก็ hamburger ถึงเวลาประกาศเรียกผู้โดยสาร ทุกๆคนก็จะเดินไปส่งที่ประตูทางเข้า จากนั้นสวมกอดลากันแล้วก็ร่ำไห้ สิ่งที่ขาดกันไม่ได้คือพวกมาลัยร้อยคอกันให้เต็มคอ (ครอบครัวผมไม่นิยมครับ)
สมัยโน้นต้องใส่สูตรขึ้นเครื่อง สมัยนี้ใส่กางเกงสบายๆไม่รัดกับ T-Shirt เท่านั้น สมัยนี้ไม่มีคนไปรับหรือไปส่งแต่อย่างใด เช่นเดียวกับขึ้น บขส ไปอิสานครับ
Pan Am เมื่อซื้อตั๋วแล้วจะมีกระเป๋าสีฟ้า Pan Am เล็กๆแจกให้ด้วย สายการบินคู่แข่งคือ TWA = Trans World Airlines
สมัยนี้แช่งกัน ระหว่าง United กับ American หรือ Delta
สมัยโน้นยักษ์ใหญ่ ก็มี Eastern Airlines, Pan Am, TWA, และอีกสองสามอัน จำไม่ได้ ต่างชาติที่ใหญ่ๆแข่งกับ Pan Am ก็ Air France และ BOAC = British Overseas Airway Corporation
สมาชิกหมายเลข 4161737 ถูกใจ, tottui ทึ่ง, WittyNakhon ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1633994 ถูกใจ, เจ้าแก้วพิสดาร ณ เมืองปาย ถูกใจ, YoungJZZ ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2186404 ถูกใจ, Eastmonsoon ทึ่ง, Dream on friday ทึ่ง, 01L 19R = 01R 19L ทึ่ง
แสดงความคิดเห็น
มีใครเคยทันขึ้น PAN AM airline บ้างไหมคะ
ไปดูสารคดีเกี่ยวกับแพนแอมมาคะ แต่มันก็ไม่ค่อยเห็นภาพนะ
อยากได้ประสบการณ์ของคนที่เคยใช้บริการสมัยนั้น
รวมถึงสายการบินอื่นๆในยุคนั้นด้วยคะ สนามบินดอนเมือง ทุกอย่างเลย
เราว่ามันน่าสนใจมาก แต่ก็ไม่รู้จะไปถามใคร