คือการให้ปากคำใด ๆ  ควรเป็นไปตาม "หลักฐาน" ที่สามารถอ้างอิงได้  เชื่อถือได้

แต่กรณีเหตุการณ์ปี 53  นี่  ทำไมการให้ปากคำของเจ้าหน้าที่ทหารจึง "ขัดกับหลักฐาน" เหลือเกิน

ไม่ว่าการใช้กระสุนปลอม   ไม่ว่ากล้องเล็งบีบีกัน   ไม่ว่าการใช้กระสุนยาง

การให้ปากคำที่ขัดหลักฐานแบบนี้   เมื่อถึงชั้นศาล   จะมีทางใดเล่าที่จะหลุดพ้นจากข้อกล่าวหาไปได้ ?

ยกตัวอย่าง

...การเข้าชี้แจงของ ส.อ.ศฤงคาร และ ส.อ.คชารัตน์ เน้น สอบถามรายละเอียดเกี่ยวกับการใช้อาวุธตามภาพที่ปรากฎ โดยอาวุธที่ใช้เป็นปืนเอ็ม 16 ไม่ใช่สไนเปอร์อย่างที่เข้าใจ ส่วนลำกล้องเป็นลำกล้องของปืนบีบีกันที่นำมาติดภายหลัง ทหารทั้ง 2 นาย ให้การยอมรับว่า การปฏิบัติหน้าที่ในวันที่ 15 พ.ค. ตั้งแต่เวลา 15.00-18.00 น. เป็นการปฏิบัติหน้าที่บริเวณบ่อนไก่ เพื่อรักษาความปลอดภัยให้กับหน่วย พร้อมแจ้งเตือน และในวันนั้นได้มีการลั่นไกปืนยิงขู่กลุ่มผู้ชุมนุม โดยกระสุนที่ใช้เป็นกระสุนยาง...

http://www2.manager.co.th/Travel/ViewNews.aspx?NewsID=9550000106568



คำให้การ  เปรียบเทียบกับคลิป   https://www.youtube.com/watch?v=-Jn1DG0N2I8


จะเห็นว่า  คำให้การขัดแย้งกับหลักฐานที่ปรากฎอย่างชัดเจน

แล้วทำไมเจ้าหน้าที่ถึงให้ปากคำไปอย่างนั้น   เป็นการให้ปากคำมัดตัวเองแท้ ๆ

ให้ปากคำว่าใช้กล้องบีบีกัน   ทั้งที่ภาพบอกว่า ไม่ใช่

ให้ปากคำว่ายิงขู่ผู้ชุมนุม  ทั้งที่ภาพบอกว่า  ล้มแล้ว ๆ  อย่าซ้ำ ๆ

ให้ปากคำว่าเป็นกระสุนยาง   ทั้งที่ปืนไม่มีปลอกครอบเพิ่มแรงดัน  ไม่มีการดึงคันรั้งเพื่อสลัดปลอกกระสุนที่ยิงแล้วออก



ทำไม  ?



ที่น่าห่วง   คือสำนวนการสอบสวนนั้น   จะมีหลักฐานรอบด้านไหม   หรือมีแค่คำให้การของคนนั้นคนนี้  ฝ่ายนั้นฝ่ายนี้
ซึ่งเป็นประโยชน์ต่อฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งด้านเดียว

จึงทำให้การให้ปากคำออกมาในลักษณะนี้

แปลกใจครับ




ปอลิง. คำคมพันทิป      คำว่า   พระคุณ..แม่เอย
          
          ใส่ไข่ปลาทำไม   แปลว่าอะไร   .. น่ะ   มีความหมายว่าอย่างไร    เป็นภาษาวิบัติหรือไม่