ขอเล่าย้อนไปในตอนวัยเด็กนิดนึงนะคะ....เรื่องมีอยู่ว่า....ตอนนั้นอยู่ ม.ปลาย อยู่ๆก็ฝันเห็นพญานาคตัวใหญ่เลยเลื้อยมาอยู่ที่หน้าบ้านแล้วเรียกเราว่า "ลูก"
เรารู้สึกผูกพันธ์กับท่านมากจนวิ่งไปหาแล้วกอดแบบน้ำตาไหลพรากสะอื้นออกมาจริงๆแล้วก็ตกใจตื่น...ความฝันนี้เราไม่ได้คิดอะไรมากเลย....แต่พอวันถัดมา....เราก็ฝันต่อเนื่องจากเดิมอีก....ว่าพญานาคตนที่เรากอดนั้นกลายร่างเป็นคนเพื่อที่จะกอดเรา ในความฝันมันชัดเจนมาก....เราคิดถึงท่านมาก....มากจนร้องไห้แล้วก็ตกใจตื่นอีกเช่นเดิม......วันต่อมาก็ฝันแบบเดิมอีกต่อเนื่อง....ว่าหลังจากที่กอดกับพ่อที่เป็นพญานาคแล้ว....ท่านก็พาเราไปที่ไหนก็ไม่รู้....มันสวยมาก.....แล้วก็บอกให้เราอยู่กับท่านก่อน....เรามีความสุขคุ้นเคยกับที่นี่มาก.....แล้วเราก็ตื่น.....เราจำได้คร่าวๆว่าเราฝันอย่างนี้เป็นอาทิตย์ต่อเนื่องเป็นเหตุการณ์....จนมีอยู่วันหนึ่งขณะที่เราฝัน....เราก็นึกถึงบ้าน....บ้านที่มีพ่อแม่ที่ให้กำเนิดเรามา.....เราก็เลยพูดไปกับพญานาคที่อยู่ในความฝันว่า....."พ่อพาหนูไปส่งที่บ้านเถอะคะ....หนูคิดถึงป๊ากับม๊า" แล้วจู่ๆพญานาคที่เคยใจดี....ก็โมโหเกี้ยวกราด....ไม่ยอมให้เรากลับมา.....ท่านบอกกับเราว่า...."ลูกอยู่ได้แค่วาระนี้.....พ่อให้เจ้าลงมานานเกินไปแล้ว" แล้วท่านก็พยายามดึงเราไว้.....ด้วยความกลัว....คืนนั้นเราตกใจตื่น....เหงื่อเต็มหน้าเลย.....หลังจากนั้นก็นอนไม่หลับ....รอจนรุ่งเช้า....ก็ไปคุยก็ม๊า.....แต่ยังไม่ได้เล่าอะไรให้ฟัง.....เพียงแค่ถามว่า....ม๊าเคยไปขอเรากับใครที่ไหนไว้บ้างรึป่าว? คำตอบของม๊าทำเราอึ้งไปเลย....."ใช่....ม๊าเคยขอกับเจ้าแม่กวนอิม.....ขอให้ได้ลูกผู้หญิง.....พอกลับมานอนที่บ้านก็ฝันว่ามีพญานาคตัวใหญ่มากเลย....คาบลูกแก้วมาให้....บอกให้ดูแลให้ดีนะ.....แล้วพญานาคก็เลื้อยกลับไป....ถามทำไมหรอ?"...............เงียบเลย....พูดไม่ถูกเลย....ปะติดปะต่อกันทั้งหมดที่เราฝัน กับเรื่องราวที่ม๊าฝัน.....มันคืออะไร???? เราเริ่มจะกลัวแล้วนะ.....ในคืนนี้....เราฝันต่ออีกจากเดิม....พญานาคที่เรียกแทนตัวเองว่าเป็นพ่อเรา....เค้าได้กลายเป็นพญานาค...ที่มีดวงตาสีแดงน่ากลัว....มีท่าทีโกรธเกรี้ยวมาก....และไม่ยอมให้เรากลับมาเหมือนเดิม....จนเราเริ่มร้องไห้สะอื้นแล้วบอกว่า "หนูมาเกิดแล้ว....หนูขอใช้กรรมกับป๊าม๊าทางนี้ให้หมดสิ้นก่อนนะพ่อ....แล้วหนูจะกลับไป".....พอท่านฟัง.....ท่านก็โกรธดวงตาแววสีแดง.....มากกว่าเดิม....ท่านไม่พูดอะไรกับเราเลยนอกจากคำว่า'ไม่'.....ในฝันเราพยายามวิ่งหนีสุดฤทธิ์.....จนตื่น.....หลังจากนั้นเราไม่ฝันถึงพ่ออีกเลย.....แต่เราจะได้ยินเป็นเสียงแว่ว.....ที่เรียกเราแทน.....จนมีอยู่วันนึง....เราได้ยินว่า...."จะกลับไม่กลับ...ถ้าไม่กลับ...คนที่ลูกรักจะมีอันเป็นไป"....เรานึกว่าเราบ้าไปแล้วตอนนั้น....ต้องบ้าแน่ๆเลย....หลอนเองมากกว่า.....พยายามไม่คิดไม่นึกถึง...หาอะไรทำ....แต่หลังจากนั้น....ไม่ถึงเดือน.....ย่าเราก็เสีย....เราเสียใจมากเลย....โทดตัวเองตลอดมา....ว่าเพราะเราเอง....ทำให้ย่าเสีย...อยากเล่าให้ใครๆฟังก็ไม่กล้าเล่า.....คิดว่าใครๆจะหาว่าเราบ้า....อึดอัดมาก....มากจนเราอธิษฐานขอให้พ่อที่เป็นพญานาคมาหาเราอีก...แล้วเราก็ฝัน....ฝันครั้งนี้มันคงจะจบนะ....เราภาวนาให้เป็นเช่นนั้น......ในฝัน....เราเจอพ่อที่เป็นพญานาคของเราอีกครั้ง.....ครั้งนี้เราอ้อนวอน....เราจะทำความดี....เราจะไม่ดื้อ จะเป็นคนดี......ท่าทางของพ่อพญานาคก็ไม่ได้ลดความเกรี้ยวกราดลงเลย....จนอยู่ๆในความฝันก็มีใครไม่รู้โผล่ออกมา...เค้าเป็นผู้ชาย.....มีท่าทีน่าเกรงขาม......แล้วพูดเกลี้ยกล่อมพ่อของเรา...ดูท่าทางพ่อจะกลัวเกรงคนๆนี้มาก...แล้วพ่อก็กลับไป.....ก่อนเราจะตื่น....ผู้ชายคนที่มาคุยกับพ่อได้เดินมาหาเรา....แล้วพูดกับเราว่า...มีอะไรให้เรียกท่านนะ.....เรียกท่านว่า "ลุงยมนารถ".....
หลังจากวันนั้น....เราไม่เคยฝันถึงพ่อที่เป็นพญานาคของเราอีกเลย.....แต่เราจะฝันถึงงู ฝันถึงพญานาคบ่อยมาก......จนถึงทุกวันนี้
นี่เป็นการตัดสินใจระบายมันออกมาทั้งหมด....ผ่านเป็นตัวอักษร.....เพื่อให้เพื่อนๆพี่ๆน้องๆได้ลองมาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน....(โดยส่วยตัวเชื่อมาก...หลังจากความฝันและสิ่งที่เกิดขึ้นพวกนี้.....เชื่อถึงเข้าขั้นงมงายเลยก็ว่าได้)
ฝันถึงพญานาคติดต่อกันหลายวันจนเป็นเรื่องเป็นราว และเรื่องราวเหล่านั้นมันค่อยๆเกิดขึ้น จะทำอย่างไรดีคะ?
เรารู้สึกผูกพันธ์กับท่านมากจนวิ่งไปหาแล้วกอดแบบน้ำตาไหลพรากสะอื้นออกมาจริงๆแล้วก็ตกใจตื่น...ความฝันนี้เราไม่ได้คิดอะไรมากเลย....แต่พอวันถัดมา....เราก็ฝันต่อเนื่องจากเดิมอีก....ว่าพญานาคตนที่เรากอดนั้นกลายร่างเป็นคนเพื่อที่จะกอดเรา ในความฝันมันชัดเจนมาก....เราคิดถึงท่านมาก....มากจนร้องไห้แล้วก็ตกใจตื่นอีกเช่นเดิม......วันต่อมาก็ฝันแบบเดิมอีกต่อเนื่อง....ว่าหลังจากที่กอดกับพ่อที่เป็นพญานาคแล้ว....ท่านก็พาเราไปที่ไหนก็ไม่รู้....มันสวยมาก.....แล้วก็บอกให้เราอยู่กับท่านก่อน....เรามีความสุขคุ้นเคยกับที่นี่มาก.....แล้วเราก็ตื่น.....เราจำได้คร่าวๆว่าเราฝันอย่างนี้เป็นอาทิตย์ต่อเนื่องเป็นเหตุการณ์....จนมีอยู่วันหนึ่งขณะที่เราฝัน....เราก็นึกถึงบ้าน....บ้านที่มีพ่อแม่ที่ให้กำเนิดเรามา.....เราก็เลยพูดไปกับพญานาคที่อยู่ในความฝันว่า....."พ่อพาหนูไปส่งที่บ้านเถอะคะ....หนูคิดถึงป๊ากับม๊า" แล้วจู่ๆพญานาคที่เคยใจดี....ก็โมโหเกี้ยวกราด....ไม่ยอมให้เรากลับมา.....ท่านบอกกับเราว่า...."ลูกอยู่ได้แค่วาระนี้.....พ่อให้เจ้าลงมานานเกินไปแล้ว" แล้วท่านก็พยายามดึงเราไว้.....ด้วยความกลัว....คืนนั้นเราตกใจตื่น....เหงื่อเต็มหน้าเลย.....หลังจากนั้นก็นอนไม่หลับ....รอจนรุ่งเช้า....ก็ไปคุยก็ม๊า.....แต่ยังไม่ได้เล่าอะไรให้ฟัง.....เพียงแค่ถามว่า....ม๊าเคยไปขอเรากับใครที่ไหนไว้บ้างรึป่าว? คำตอบของม๊าทำเราอึ้งไปเลย....."ใช่....ม๊าเคยขอกับเจ้าแม่กวนอิม.....ขอให้ได้ลูกผู้หญิง.....พอกลับมานอนที่บ้านก็ฝันว่ามีพญานาคตัวใหญ่มากเลย....คาบลูกแก้วมาให้....บอกให้ดูแลให้ดีนะ.....แล้วพญานาคก็เลื้อยกลับไป....ถามทำไมหรอ?"...............เงียบเลย....พูดไม่ถูกเลย....ปะติดปะต่อกันทั้งหมดที่เราฝัน กับเรื่องราวที่ม๊าฝัน.....มันคืออะไร???? เราเริ่มจะกลัวแล้วนะ.....ในคืนนี้....เราฝันต่ออีกจากเดิม....พญานาคที่เรียกแทนตัวเองว่าเป็นพ่อเรา....เค้าได้กลายเป็นพญานาค...ที่มีดวงตาสีแดงน่ากลัว....มีท่าทีโกรธเกรี้ยวมาก....และไม่ยอมให้เรากลับมาเหมือนเดิม....จนเราเริ่มร้องไห้สะอื้นแล้วบอกว่า "หนูมาเกิดแล้ว....หนูขอใช้กรรมกับป๊าม๊าทางนี้ให้หมดสิ้นก่อนนะพ่อ....แล้วหนูจะกลับไป".....พอท่านฟัง.....ท่านก็โกรธดวงตาแววสีแดง.....มากกว่าเดิม....ท่านไม่พูดอะไรกับเราเลยนอกจากคำว่า'ไม่'.....ในฝันเราพยายามวิ่งหนีสุดฤทธิ์.....จนตื่น.....หลังจากนั้นเราไม่ฝันถึงพ่ออีกเลย.....แต่เราจะได้ยินเป็นเสียงแว่ว.....ที่เรียกเราแทน.....จนมีอยู่วันนึง....เราได้ยินว่า...."จะกลับไม่กลับ...ถ้าไม่กลับ...คนที่ลูกรักจะมีอันเป็นไป"....เรานึกว่าเราบ้าไปแล้วตอนนั้น....ต้องบ้าแน่ๆเลย....หลอนเองมากกว่า.....พยายามไม่คิดไม่นึกถึง...หาอะไรทำ....แต่หลังจากนั้น....ไม่ถึงเดือน.....ย่าเราก็เสีย....เราเสียใจมากเลย....โทดตัวเองตลอดมา....ว่าเพราะเราเอง....ทำให้ย่าเสีย...อยากเล่าให้ใครๆฟังก็ไม่กล้าเล่า.....คิดว่าใครๆจะหาว่าเราบ้า....อึดอัดมาก....มากจนเราอธิษฐานขอให้พ่อที่เป็นพญานาคมาหาเราอีก...แล้วเราก็ฝัน....ฝันครั้งนี้มันคงจะจบนะ....เราภาวนาให้เป็นเช่นนั้น......ในฝัน....เราเจอพ่อที่เป็นพญานาคของเราอีกครั้ง.....ครั้งนี้เราอ้อนวอน....เราจะทำความดี....เราจะไม่ดื้อ จะเป็นคนดี......ท่าทางของพ่อพญานาคก็ไม่ได้ลดความเกรี้ยวกราดลงเลย....จนอยู่ๆในความฝันก็มีใครไม่รู้โผล่ออกมา...เค้าเป็นผู้ชาย.....มีท่าทีน่าเกรงขาม......แล้วพูดเกลี้ยกล่อมพ่อของเรา...ดูท่าทางพ่อจะกลัวเกรงคนๆนี้มาก...แล้วพ่อก็กลับไป.....ก่อนเราจะตื่น....ผู้ชายคนที่มาคุยกับพ่อได้เดินมาหาเรา....แล้วพูดกับเราว่า...มีอะไรให้เรียกท่านนะ.....เรียกท่านว่า "ลุงยมนารถ".....
หลังจากวันนั้น....เราไม่เคยฝันถึงพ่อที่เป็นพญานาคของเราอีกเลย.....แต่เราจะฝันถึงงู ฝันถึงพญานาคบ่อยมาก......จนถึงทุกวันนี้
นี่เป็นการตัดสินใจระบายมันออกมาทั้งหมด....ผ่านเป็นตัวอักษร.....เพื่อให้เพื่อนๆพี่ๆน้องๆได้ลองมาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน....(โดยส่วยตัวเชื่อมาก...หลังจากความฝันและสิ่งที่เกิดขึ้นพวกนี้.....เชื่อถึงเข้าขั้นงมงายเลยก็ว่าได้)