สวัสดีน่ะ วันนี่อยากจะลองมาเล่าเรื่องราวดูบ้างนี้คือกระทู้แรกของเราตื่นเต้นจังง่อววววว จะเริ่มเรื่องเลยละกัน
เราชอบเพื่อนคนนึ่งตอนมอต้นเราสองคนอยู่ห้องเดียวกันเราแอบชอบเพื่อนในห้องคนนึ่งซึ่งมันเกิดเพราะเราชอบเล่นเป็นแฟนกัน จนวันนึ่งเราเริ่มหวั่นไหวกับเขาคนนั้นแล้วแต่เราก็รู้ว่าเขามีแฟนแล้วแต่เราก็ยังไม่ได้บอกเขาเลยว่าเราเริ่มชอบเขาจนมาวันนึ่งเราได้บอกเขาไปว่าเราชอบเขา และเขาหายไปในระยะนึ่งซึ่งเราคิดถึงเขามากเลยเวลาเจอหน้ากันก็มองหน้ากันแทบไม่ติดเลยจนวันนึ่งเราอยากคุยกับเขามากเราก็เลยทักไปถามเขาเลย
เรา : เป็นไรหรอ
เขา : ไม่ได้เป็นไร
เรา : เพราะเรื่องนั้นหรอ
เค้าผิดเองแหละที่ชอบแก
เค้าขอโทษที่ชอบแกละกัน
เขา : วันหลังจะไม่ทำอีกน่ะ
เรา : อื่ม
วันถัดมาเราก็คุยกันตามปกติเฉยเลย เล่นกันตามปกติและเขาก็ยังไม่เลิกเล่นเป็นแฟนกันอีกเช่นเคย เราก็เรียกเขาเตง ตัวเอง บลาๆแต่เรียกในสถานะเพื่อน เขาก็ชอบเล่น ชอบกอด ชอบแกล้งเรา ก็ยังอยู่ในสถานะเพื่อนอีกเหมือนเดิม
จนมาวันนึ่งเราก็จับมือกับเขา วันนั้นเขาเป็นกรดไหลย้อนเราก็เอามือไปจิ้มที่ท้องที่อกเขาบ้างเขาบอกอย่าทำเราก็แกล้งเขาจนเขาจับมือเราแล้วแกว้งไปแกว้งมา ณ วินาทีนั้นไม่เคยจับมือกับใครแบบนี้มาก่อนแล้วเรารู้สึกดีมากรู้สึกแบบว่าหัวใจเต้น ตึ้บๆๆๆๆมากและเขายังจับมือเราเดินอีกด้วยน่ะเดินมาส่งอีกอาคารนึ่งแล้วเพื่อนเจาก็เรียกเจาไปแล้วพอตอนเย็นเลยทักแชทไป (ช่วงนี้เขาเลิกกับแฟนได้สักระยะนึ่งแล้ว)
เรา : เตงทำไมทิ้งเค้าไว้คนเดียว
เขา : กูขอโทษบักกอไก่มันลากกูไป
เรา : เค้างอลเตงแล้ว
เขา : โอ้อย่างอลเลยบักกอไก่มันลากเค้าไป
เรา : มาง้อด้วย
ปล.อันนี้เราสองคนไม่ได้เป็นแฟนกันน่ะ
วันถัดมาเราก็เริ่มไม่ค่อยคุยกันเพราะเรางอลอยู่ แล้วเขาก็มานั่งตรงหน้าเราแล้วเรากำลังเลียไอติมอยู่แล้วเพื่อนก็แซ่วเลียไอติมเกรงใจคนข้างหน้าด้วยก็คือเขาแหละ เราก็เขินซะงั้นหลังจากนั้นเราก็คุยกันน้อยลงเพราะเราเริ่มรู้สึกว่าความรู้สึกนั้นมันกลับมากอีกแล้วซึ่งมันอยู่ในช่วงอีกสองสัปดาห์สอบกลางภาค เริ่มคุยกันน้อยลงเขาก็กลับกลายเป็นฝ่ายทักเราก่อนแต่เรากับถามคำตอบคำ อืม เออ อะไรแบบนี้เราพยายามหักห้ามใจเพื่อไม่อยากให้มันเกิดขึ้นซ้ำรอยเดิมอีก
อีกหนึ่งสัปดาห์สอบกลางภาค
เรา : ทำไรหรอ
เขา : เล่นเกม
เรา :ไม่อ่านหนังสือหรอ
เขา : ทำไมมีแต่คนชอบทักตอนเล่นเกม (บ่นไปเรื่อย)
เรา : ก็คนดังเนาะ ถ้าไม่อยากให้ถามก็ไม่ต้องตอบไงจบๆ 555
เขา : อ่าๆแล้วทำไรหนิ
เรา : อ่านหนังสืออาทิตย์หน้าสอบหนิ
เขา : เครๆ
สองวันถัดมาก
เรา : แกๆ
เขา : อะไรๆ
เรา : ทักผิดโทดๆ
ส่งรูปนึ่งแคปมาจากทวิต "อยากคุยกับแทบตายสุดท้ายแกล้งทักผิดคน"
เขา : อยากคุยก็ทักมาเลย
เรา : เขินๆเลย
วันหยุดเสาร์อาทิตย์ช่วงสอบกลางภาค
เรา : ส่งรูปที่เราอัพทวิต "ที่กูทำเป็นเมินใส่เพราะกูชอบ"
ส่งรูปที่แคปในทวิต "ขอโทษที่กูชอบรู้ทั้งรู้ว่าไม่ได้ชอบกู"
เขา : ไปๆอ่านหนังสือ
เรา : ส่งสติ๊กเกอร์
ผ่านไปอีก1วัน
เรา : ส่งสติ๊กเกอร์
เรา : คนใจร้าย
เรา : คนใจร้าย (ทั้งไม่อ่านและไม่ตอบ)
ปล.เขาเคยบอกเราไว้ว่า " ถ้ากูเลิกกับแฟนกูจะชอบนี่แหละ" เราอะจำคำนั้นมาตลอด (แอบเขินน่ะ)
และหลังจากวันนั้นมาเขาก็ไม่ตอบเราอีกเลยและสุดท้ายก็มองหน้ากันไม่ติดอีกเลย และแล้วเราสองคนก็กลายเป็นคนที่เคยรู้จักกันมาก่อนและตอนนี้ก็เสียใจมากที่ทำเรื่องผิดพลาดไปอีกทั้งที่พยายามห้ามตัวเองเท่าไหร่สุดท้ายก็ไม่เป็นผล
อยากผ่ากระทู้นี้ไว้ว่า เราไม่ควรที่จะทำเรื่องไรผิดเป็นครั้งที่สอง สาม สี่ไปเรื่อยๆถ้าเราอยากมีความสุขกับคนที่เราแอบชอบในแบบใกล้ชิดอีก
ก็อยากให้บทเรียนนี้เป็นเครื่องเตือนใจตัวเองตลอกดมา ขอบคุณที่ติดตามมาตลอดขอบคุณน่ะ #ทีมกระเทยไร้เดียงสา
"เจ็บแต่ไม่เคยจำ"
เราชอบเพื่อนคนนึ่งตอนมอต้นเราสองคนอยู่ห้องเดียวกันเราแอบชอบเพื่อนในห้องคนนึ่งซึ่งมันเกิดเพราะเราชอบเล่นเป็นแฟนกัน จนวันนึ่งเราเริ่มหวั่นไหวกับเขาคนนั้นแล้วแต่เราก็รู้ว่าเขามีแฟนแล้วแต่เราก็ยังไม่ได้บอกเขาเลยว่าเราเริ่มชอบเขาจนมาวันนึ่งเราได้บอกเขาไปว่าเราชอบเขา และเขาหายไปในระยะนึ่งซึ่งเราคิดถึงเขามากเลยเวลาเจอหน้ากันก็มองหน้ากันแทบไม่ติดเลยจนวันนึ่งเราอยากคุยกับเขามากเราก็เลยทักไปถามเขาเลย
เรา : เป็นไรหรอ
เขา : ไม่ได้เป็นไร
เรา : เพราะเรื่องนั้นหรอ
เค้าผิดเองแหละที่ชอบแก
เค้าขอโทษที่ชอบแกละกัน
เขา : วันหลังจะไม่ทำอีกน่ะ
เรา : อื่ม
วันถัดมาเราก็คุยกันตามปกติเฉยเลย เล่นกันตามปกติและเขาก็ยังไม่เลิกเล่นเป็นแฟนกันอีกเช่นเคย เราก็เรียกเขาเตง ตัวเอง บลาๆแต่เรียกในสถานะเพื่อน เขาก็ชอบเล่น ชอบกอด ชอบแกล้งเรา ก็ยังอยู่ในสถานะเพื่อนอีกเหมือนเดิม
จนมาวันนึ่งเราก็จับมือกับเขา วันนั้นเขาเป็นกรดไหลย้อนเราก็เอามือไปจิ้มที่ท้องที่อกเขาบ้างเขาบอกอย่าทำเราก็แกล้งเขาจนเขาจับมือเราแล้วแกว้งไปแกว้งมา ณ วินาทีนั้นไม่เคยจับมือกับใครแบบนี้มาก่อนแล้วเรารู้สึกดีมากรู้สึกแบบว่าหัวใจเต้น ตึ้บๆๆๆๆมากและเขายังจับมือเราเดินอีกด้วยน่ะเดินมาส่งอีกอาคารนึ่งแล้วเพื่อนเจาก็เรียกเจาไปแล้วพอตอนเย็นเลยทักแชทไป (ช่วงนี้เขาเลิกกับแฟนได้สักระยะนึ่งแล้ว)
เรา : เตงทำไมทิ้งเค้าไว้คนเดียว
เขา : กูขอโทษบักกอไก่มันลากกูไป
เรา : เค้างอลเตงแล้ว
เขา : โอ้อย่างอลเลยบักกอไก่มันลากเค้าไป
เรา : มาง้อด้วย
ปล.อันนี้เราสองคนไม่ได้เป็นแฟนกันน่ะ
วันถัดมาเราก็เริ่มไม่ค่อยคุยกันเพราะเรางอลอยู่ แล้วเขาก็มานั่งตรงหน้าเราแล้วเรากำลังเลียไอติมอยู่แล้วเพื่อนก็แซ่วเลียไอติมเกรงใจคนข้างหน้าด้วยก็คือเขาแหละ เราก็เขินซะงั้นหลังจากนั้นเราก็คุยกันน้อยลงเพราะเราเริ่มรู้สึกว่าความรู้สึกนั้นมันกลับมากอีกแล้วซึ่งมันอยู่ในช่วงอีกสองสัปดาห์สอบกลางภาค เริ่มคุยกันน้อยลงเขาก็กลับกลายเป็นฝ่ายทักเราก่อนแต่เรากับถามคำตอบคำ อืม เออ อะไรแบบนี้เราพยายามหักห้ามใจเพื่อไม่อยากให้มันเกิดขึ้นซ้ำรอยเดิมอีก
อีกหนึ่งสัปดาห์สอบกลางภาค
เรา : ทำไรหรอ
เขา : เล่นเกม
เรา :ไม่อ่านหนังสือหรอ
เขา : ทำไมมีแต่คนชอบทักตอนเล่นเกม (บ่นไปเรื่อย)
เรา : ก็คนดังเนาะ ถ้าไม่อยากให้ถามก็ไม่ต้องตอบไงจบๆ 555
เขา : อ่าๆแล้วทำไรหนิ
เรา : อ่านหนังสืออาทิตย์หน้าสอบหนิ
เขา : เครๆ
สองวันถัดมาก
เรา : แกๆ
เขา : อะไรๆ
เรา : ทักผิดโทดๆ
ส่งรูปนึ่งแคปมาจากทวิต "อยากคุยกับแทบตายสุดท้ายแกล้งทักผิดคน"
เขา : อยากคุยก็ทักมาเลย
เรา : เขินๆเลย
วันหยุดเสาร์อาทิตย์ช่วงสอบกลางภาค
เรา : ส่งรูปที่เราอัพทวิต "ที่กูทำเป็นเมินใส่เพราะกูชอบ"
ส่งรูปที่แคปในทวิต "ขอโทษที่กูชอบรู้ทั้งรู้ว่าไม่ได้ชอบกู"
เขา : ไปๆอ่านหนังสือ
เรา : ส่งสติ๊กเกอร์
ผ่านไปอีก1วัน
เรา : ส่งสติ๊กเกอร์
เรา : คนใจร้าย
เรา : คนใจร้าย (ทั้งไม่อ่านและไม่ตอบ)
ปล.เขาเคยบอกเราไว้ว่า " ถ้ากูเลิกกับแฟนกูจะชอบนี่แหละ" เราอะจำคำนั้นมาตลอด (แอบเขินน่ะ)
และหลังจากวันนั้นมาเขาก็ไม่ตอบเราอีกเลยและสุดท้ายก็มองหน้ากันไม่ติดอีกเลย และแล้วเราสองคนก็กลายเป็นคนที่เคยรู้จักกันมาก่อนและตอนนี้ก็เสียใจมากที่ทำเรื่องผิดพลาดไปอีกทั้งที่พยายามห้ามตัวเองเท่าไหร่สุดท้ายก็ไม่เป็นผล
อยากผ่ากระทู้นี้ไว้ว่า เราไม่ควรที่จะทำเรื่องไรผิดเป็นครั้งที่สอง สาม สี่ไปเรื่อยๆถ้าเราอยากมีความสุขกับคนที่เราแอบชอบในแบบใกล้ชิดอีก