กลอนสุภาพ..

๐ ถึงเพื่อนรักในโลกเสมือนของฉัน
ผู้สร้างสรรค์ศิลปะในงานเขียน
บรรจงจารวาดวากย์ด้วยพากเพียร
บทร้อยกรองจำเนียรแต่โบราณ ฯ

โคลงสี่สุภาพ..

๐ วันผ่านยิ่งซาบซึ้ง.........ในจิต
ในโลกเสมือนมวลมิตร......อุ่นเอื้อ
ไขมืดสว่างความคิด.........โลดแล่น
เติมต่อนำรักเกื้อ..............ก่อสร้างวรรณศิลป์ ฯ

กาพย์ฉบัง ๑๖

๐ จึงร่ายเรียงพจน์บทกวิน...หวังสหายยลยิน
รินใจให้ผู้อารี ฯ
๐ อีกครูอาจารย์ช่วยชี้.....ซาบซ่านฤดี
ไมตรีฤๅแล้งแหล่งไทย ฯ