ผมออกจากห้องจะไปตลาด กกท ครับ เดินออกมาเรียกรถกะป้อที่แยก 8 ซอยมหาดไทย
คุณใส่เสื้อยืดสีเขียว น่าจะเป็นเสื้อ รด. กางเกงขาสั้นสีดำ รองเท้ากีฬาสีเทาน้ำเงิน มีกระเป๋าหนังสะพายใบเล็กสีน้ำตาล

ผมนั่งกดมือถือได้ซักพัก คุณก็ขึ้นมานั่งตรงข้ามผม แว๊บแรกใจผมก็สั่นแล้วครับ ทั้งที่คนนั่งในรถตั้งหกคน จนผมไม่ได้สังเกตเลยว่าคุณขึ้นมาจากแยกเท่าไหร่ ผมเหลือบมองแล้วมองอีก ตั้งใจมองแบบสุด ๆ คุณก็มองไปรอบ ๆ ตามปรกติ ข้าง ๆ คุณมาเด็กหญิงนั่งมากับคุณแม่ คุณหันไปยิ้มให้น้องน่ารักมาก ละลายเลยตอนนั้น

ทั้งที่ผมจะลงตรง FBT แต่ตอนนั้นไม่อยากลงเลย นั่งต่อ แล้วคุณก็กดลงที่หน้าราม ผมลงตาม แต่คุณเดินตรงลอดไปทางไต้สพานลอย ผมได้แต่มองตาม ว่าเราจะมีโอกาสได้เจอกันอีกมั้ย

ถ้าคุณได้อ่านกระทู้นี้ อยากให้รู้นะครับ ว่าตั้งแต่ผมเจอคุณ หน้าคุณลอยไปมาตลอดเวลาเลย
ผมแอบถ่ายรูปคุณมาด้วยนะครับ แต่ถ้าจะเอาลงคงไม่ดีแน่ แค่นี้คงจะรู้ตัวนะครับ