ก่อนอื่นคือไม่ได้ตั้งใจดิสเครดิสหรืออะไรทั้งนั้นนะคะ แค่สงสัย
1จำนวนนักธุรกิจของหมอเส็งตอนนี้มีเท่าไหร่
2.คนที่รายได้วันละ1000ขึ้นไปมีกี่คน
3.ทุกคนที่เข้าไปต้องเสียเงินมากกว่า 1แสนใช่ไหม เพราะแม่ซื้อของทุกอย่างของหมอเส็ง ยาสารพัดยา สบู่ ฯลฯ
แม่เป็นชาวนา และลูกจ้างในโรงงาน ไม่เคยเจอแบบนี้ พอได้ยินเขาพูดดีเลยพุ่งใส่แรงมากกกกกกกกกกกกก
คือแม่ทำงานประมาณ 6 เดือน หมดเงินไปเกือบ 2แสน เพราะยาขวดละ 4000กว่าๆ แต่ก่อนแม่ไม่เคยบอกให้เราใช้เงินอย่างประหยัดเพราะแม่ก็รู้ว่าเราไม่เคยใช้เงินฟุ่มเฟือยอยู่แล้ว และก็ทำงานพิเศษด้วย (เราและน้องเรียนหนังสือ) แต่หลังจากทำธุรกิจนี้แม่บอกว่าให้ประหยัด เพราะเอาเงินไปลงทุนกับหมอเส็งหมดแล้ว แม่เราลาออกจากงานประจำมาอยู่บ้าน และมาเจอพวกนี้พอดีเลยเข้าร่วม ตอนที่กลับจากทำงานแม่มีเงินก้อนหนึ่งไว้ส่งให้เราและน้องเรียน แต่นอนนี้ไม่ใช่แล้ว
#แผนธุรกิจก็เหมือนแอมเวย์ หาคนมาต่อยอด แต่อันที่แม่ทำคือทำเป็นทีม หาคนมาชิมยา ซึ่งส่วนใหญ่จะหาตามหมู่บ้าน และเราไม่ชอบคำพูดของเหล่านักธุรกิจหมอเส็งที่พูดกับชาวบ้านว่า "อยากทำนาไปตลอดชีวิต หรืออยากเป็นเศรษฐีสุขสบาย" จนชาวบ้นบางคนตั้งขายวัว ควายมาซื้อยา
สมาชิกหมอเส็งต้องไปอบรมทุกเสาร์อาทิตย์ เสียค่าอบรมคนละ 500บาท ซึ่งแม่เราก็ไปทุกเสาร์อาทิตย์นอนรีสอร์ท แต่ห้องละ 4 คน บางวันแม่ก็ได้นอนพื้น อาหารก็ได้น้อย และไม่ค่อยจะโอเค ซึ่งงานของหมอเส็งคือหาคนไปชิมยา ทุกเสาร์อาทิตย์ที่ไปอบรมนั่นแหละ แล้วก็วิเคาะห์โรคว่าเป็นอะไร ควรกินยาตัวไหน เหมือนคนที่จะกินยาต้องได้วิเคราะห์โรคก่อน แล้วแม่มีหน้าที่แค่ชวนคนไปชิมยา ไม่ได้มีหน้าที่เอายามาขาย
แม่จะต้องออกไปกับทีมทุกๆ4-5โมงเย็น กลับมาประมาณ2-3ทุ่มในวันจันทร์ถึงศุกร์ พอทำงานเหนื่อยๆ ทีมเขาก็จะบอกว่า ขนาดทำงานมันยังทำทุกวันเลย อะไรอย่างงี้ แต่ก่อนเราจะโทรคุยกับแม่อาทิตย์ละ 2 -3ครั้ง แต่ตอนนี้แม่ไม่มีเวลาคุญกับเรา แค่ได้อาทิตย์ละครั้งนี่ถือว่าดีมาก
ก็เลยไม่เข้าใจว่าแม่จะเป็นอย่างไรต่อไป แม่เราขยันมาก แต่ก็ไม่มีเงินมาก ไม่มีรายได้อื่นนอกจากเงินเก็บที่ไม่ถึง 2แสน และไม่มีเส้นสายญาติพี่น้องมากมายนัก
ขอบ่นนะคะ มันเหลือใจ!!!
ทำไงดีคะ รู้สึกแปลกๆค่ะ เมื่อแม่เข้าธุรกิจขายตรงของหมอเส็ง
1จำนวนนักธุรกิจของหมอเส็งตอนนี้มีเท่าไหร่
2.คนที่รายได้วันละ1000ขึ้นไปมีกี่คน
3.ทุกคนที่เข้าไปต้องเสียเงินมากกว่า 1แสนใช่ไหม เพราะแม่ซื้อของทุกอย่างของหมอเส็ง ยาสารพัดยา สบู่ ฯลฯ
แม่เป็นชาวนา และลูกจ้างในโรงงาน ไม่เคยเจอแบบนี้ พอได้ยินเขาพูดดีเลยพุ่งใส่แรงมากกกกกกกกกกกกก
คือแม่ทำงานประมาณ 6 เดือน หมดเงินไปเกือบ 2แสน เพราะยาขวดละ 4000กว่าๆ แต่ก่อนแม่ไม่เคยบอกให้เราใช้เงินอย่างประหยัดเพราะแม่ก็รู้ว่าเราไม่เคยใช้เงินฟุ่มเฟือยอยู่แล้ว และก็ทำงานพิเศษด้วย (เราและน้องเรียนหนังสือ) แต่หลังจากทำธุรกิจนี้แม่บอกว่าให้ประหยัด เพราะเอาเงินไปลงทุนกับหมอเส็งหมดแล้ว แม่เราลาออกจากงานประจำมาอยู่บ้าน และมาเจอพวกนี้พอดีเลยเข้าร่วม ตอนที่กลับจากทำงานแม่มีเงินก้อนหนึ่งไว้ส่งให้เราและน้องเรียน แต่นอนนี้ไม่ใช่แล้ว
#แผนธุรกิจก็เหมือนแอมเวย์ หาคนมาต่อยอด แต่อันที่แม่ทำคือทำเป็นทีม หาคนมาชิมยา ซึ่งส่วนใหญ่จะหาตามหมู่บ้าน และเราไม่ชอบคำพูดของเหล่านักธุรกิจหมอเส็งที่พูดกับชาวบ้านว่า "อยากทำนาไปตลอดชีวิต หรืออยากเป็นเศรษฐีสุขสบาย" จนชาวบ้นบางคนตั้งขายวัว ควายมาซื้อยา
สมาชิกหมอเส็งต้องไปอบรมทุกเสาร์อาทิตย์ เสียค่าอบรมคนละ 500บาท ซึ่งแม่เราก็ไปทุกเสาร์อาทิตย์นอนรีสอร์ท แต่ห้องละ 4 คน บางวันแม่ก็ได้นอนพื้น อาหารก็ได้น้อย และไม่ค่อยจะโอเค ซึ่งงานของหมอเส็งคือหาคนไปชิมยา ทุกเสาร์อาทิตย์ที่ไปอบรมนั่นแหละ แล้วก็วิเคาะห์โรคว่าเป็นอะไร ควรกินยาตัวไหน เหมือนคนที่จะกินยาต้องได้วิเคราะห์โรคก่อน แล้วแม่มีหน้าที่แค่ชวนคนไปชิมยา ไม่ได้มีหน้าที่เอายามาขาย
แม่จะต้องออกไปกับทีมทุกๆ4-5โมงเย็น กลับมาประมาณ2-3ทุ่มในวันจันทร์ถึงศุกร์ พอทำงานเหนื่อยๆ ทีมเขาก็จะบอกว่า ขนาดทำงานมันยังทำทุกวันเลย อะไรอย่างงี้ แต่ก่อนเราจะโทรคุยกับแม่อาทิตย์ละ 2 -3ครั้ง แต่ตอนนี้แม่ไม่มีเวลาคุญกับเรา แค่ได้อาทิตย์ละครั้งนี่ถือว่าดีมาก
ก็เลยไม่เข้าใจว่าแม่จะเป็นอย่างไรต่อไป แม่เราขยันมาก แต่ก็ไม่มีเงินมาก ไม่มีรายได้อื่นนอกจากเงินเก็บที่ไม่ถึง 2แสน และไม่มีเส้นสายญาติพี่น้องมากมายนัก
ขอบ่นนะคะ มันเหลือใจ!!!