ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่า "อย่าอ่านเพื่อซ้ำเติมน้ะคะ"
สวัสดีค่ะตอนนี้หนูอายุ18 กำลังศึกษาอยู่ชั้นม.6 สายวิทย์-คณิต กำลังเตรียมตัวหารที่เรียนต่อระดับมหาวิทยาลัยคณะพยาบาลศาสตร์ แน่นอนการเรียนช่วงม.ปลายของหนูต้องเข้มข้น ยิ่งช่วงนี้เหลือเวลาอีกแค่ 2 เดือนกว่าๆหนูต้องสอบแกทแพทแล้ว หนูต้องอ่านหนังสือเพื่อความพร้อม
แต่ก็มีเรื่องเข้ามา หนูเริ่มรู้ตัวว่าตัวเองเป็นโรคซึมเศร้าเมื่อประมาน 3 เดือนที่แล้ว รู้จากพฤติกรรมของหนูเองแล้วก็การทำแบบทดสอบเกี่ยวกับสุขภาพทางจิต แล้วก็มีการพูดคุยกับจิตเวชทาง 1329 อยู่ 2-3 ครั้งค่ะ (หนูเคยมาตั้งกระทู้ กลัวเป็นโรคซึมเศร้า (อย่าเข้ามาอ่านเพื่อตอกย้ำซ้ำเติมนะคะ)) เมื่อช่วงที่สงสัยตอนแรก ตอนนี้หนูมั่นใจร้อยเปร์เซ็นแล้วว่าหนูเป็น แต่หนูยังไม่ไดรับการรักษา หนูไม่กล้าบอกพ่อแม่ หนูมักจะเก็บตัวอยู่แต่ในห้อง ร้องไห้ง่าย แต่ที่บ้านก็คิดว่าหนูเก็บตัวอ่านหนังสือ มีเพียงแค่เพื่อนสนิทหนูเท่านั้นที่รู้ว่าหนูเป็นเพราะพี่เค้ารักษาเกี่ยวกับทางด้านนี้ หนูกับเพื่อนคนนี้เรารักกันมาก เราสนิทกันมากเราคบกันมาปีนี้ปีที่6 เทอคือกำลังใจของหนู หนูรักเทอเพราะเทอรักหนู หนูเป็นคนที่โลกส่วนตัวสูงไม่ค่อยคบกับใคร ทุกคนที่เข้ามาเป็นเพื่อนส่วนใหญ่ก็จะคบตอนที่พวกเค้าเดือดร้อน แต่เพื่อนคนนี้แปลกที่กล้าเดินเข้ามาในชีวิตหนู เราสองคนต่างกันคนละขั้ว แต่เราก็ก้าวข้ามทุกอย่างมาได้แต่มาช่วงหลังนี้เราทะเลาะกันบ่อย เพราะความงี่เง่าของหนูแล้วก็เพราะว่าจิตใจของหนูไม่เข้มแข็งสนใจแต่ตัวเองไม่สนใจความรุ้สึกเค้า แล้วในที่สุดครั้งนี้เราก็ทะเลาะกันหนักขึ้นทุกครั้งที่เราทะเลาะกันเราต่างเหนื่อยทั้งคู่ เค้าเหนื่อยที่จะต้องเสียความรู้สึกบ่อยๆ ส่วนหนูก็จิตใจไม่เข้มแข็ง อ่อนแอ เค้าสำคันกับหนูมากตลอดเวลา6 ปีที่ผ่านมาเค้าคอยอยู่เบื้องหลังตลอดไม่ว่าจะเรียน ความรัก หรือแม้กระทั่งหนูป่วย หรือกิจกรรมต่างๆ เค้าเข้ามาในชีวิตหนุมาทำให้ตัวเองดูมีค่า จนหนูขาดเค้าไม่ได้ แต่ตอนนี้ทุกอย่างมันกำลังจะพัง เรามีปัญหากัน และไม่อาจจะกลับมาสนิทเหมือนเดิมได้ หนูเจ็บปวดมาก ประจวบกับหนุเป็นโรคซึมเศร้ายิ่งทรมานเข้าไปใหญ่ บ่อยครั้งที่หนูขาดสติทำร้ายตัวเอง หรือบางครั้งหนูก็ต้องไปซื้อยานอนหลับมากิน ยิ่งช่วงนี้หนุปวดหัวมาก วันๆไม่สามารถทำไรได้เหมือนเมื่อก่อน เราสนิทกันมากจนที่รร.คิดว่าเราเป็นเลสกัน แต่ป่าวเราสนิทกันจนเหมือนครอบครัวเดียวกัน แต่สุดท้ายก็พัง ช่วงนี้สภาพจิตใจหนูแย่มากเมื่อคืนหนูขาดสติจนกินพาราไป5เม็ด โชคดีไม่เป็นอะไร ตอนนี้หนูอยากรักษาสภาพจิตใจหนูมาก หนูอยากกลับไปเป็นคนเดิม หนูอยากไปพบจิตเวช แต่หนูไม่รู้จะไปยังไม่กล้าบอกพ่อแม่ บางครั้งหนูเหมือนคนไร้สติ หนูกลัวตัวเองทนไม่ได้ ตอนนี้หนูไม่เป็นอันเรียนไม่เป็นอันอ่านหนังสือ หนูรู้ว่าหนูควรออกไปหาไรทำบ้าง แต่เหมือนหนูไปไม่ได้ หนูแทบไม่มีแรง หนูรู้สึกว่าโรคนี้มันรุนแรงขึ้นทุกวัน หนูไม่อยากคิดสั้น หนูอยากเรียนให้จบ แต่หนูไม่รู้จะใช้ชีวิตยังไงให้มีความสุข หนูยากให้เพื่อนกลับมา ...
กลัวตัวเอง รู้ตัวว่าเป็นโรคซึมเศร้า กลัวขาดสติคิดสั้น
สวัสดีค่ะตอนนี้หนูอายุ18 กำลังศึกษาอยู่ชั้นม.6 สายวิทย์-คณิต กำลังเตรียมตัวหารที่เรียนต่อระดับมหาวิทยาลัยคณะพยาบาลศาสตร์ แน่นอนการเรียนช่วงม.ปลายของหนูต้องเข้มข้น ยิ่งช่วงนี้เหลือเวลาอีกแค่ 2 เดือนกว่าๆหนูต้องสอบแกทแพทแล้ว หนูต้องอ่านหนังสือเพื่อความพร้อม
แต่ก็มีเรื่องเข้ามา หนูเริ่มรู้ตัวว่าตัวเองเป็นโรคซึมเศร้าเมื่อประมาน 3 เดือนที่แล้ว รู้จากพฤติกรรมของหนูเองแล้วก็การทำแบบทดสอบเกี่ยวกับสุขภาพทางจิต แล้วก็มีการพูดคุยกับจิตเวชทาง 1329 อยู่ 2-3 ครั้งค่ะ (หนูเคยมาตั้งกระทู้ กลัวเป็นโรคซึมเศร้า (อย่าเข้ามาอ่านเพื่อตอกย้ำซ้ำเติมนะคะ)) เมื่อช่วงที่สงสัยตอนแรก ตอนนี้หนูมั่นใจร้อยเปร์เซ็นแล้วว่าหนูเป็น แต่หนูยังไม่ไดรับการรักษา หนูไม่กล้าบอกพ่อแม่ หนูมักจะเก็บตัวอยู่แต่ในห้อง ร้องไห้ง่าย แต่ที่บ้านก็คิดว่าหนูเก็บตัวอ่านหนังสือ มีเพียงแค่เพื่อนสนิทหนูเท่านั้นที่รู้ว่าหนูเป็นเพราะพี่เค้ารักษาเกี่ยวกับทางด้านนี้ หนูกับเพื่อนคนนี้เรารักกันมาก เราสนิทกันมากเราคบกันมาปีนี้ปีที่6 เทอคือกำลังใจของหนู หนูรักเทอเพราะเทอรักหนู หนูเป็นคนที่โลกส่วนตัวสูงไม่ค่อยคบกับใคร ทุกคนที่เข้ามาเป็นเพื่อนส่วนใหญ่ก็จะคบตอนที่พวกเค้าเดือดร้อน แต่เพื่อนคนนี้แปลกที่กล้าเดินเข้ามาในชีวิตหนู เราสองคนต่างกันคนละขั้ว แต่เราก็ก้าวข้ามทุกอย่างมาได้แต่มาช่วงหลังนี้เราทะเลาะกันบ่อย เพราะความงี่เง่าของหนูแล้วก็เพราะว่าจิตใจของหนูไม่เข้มแข็งสนใจแต่ตัวเองไม่สนใจความรุ้สึกเค้า แล้วในที่สุดครั้งนี้เราก็ทะเลาะกันหนักขึ้นทุกครั้งที่เราทะเลาะกันเราต่างเหนื่อยทั้งคู่ เค้าเหนื่อยที่จะต้องเสียความรู้สึกบ่อยๆ ส่วนหนูก็จิตใจไม่เข้มแข็ง อ่อนแอ เค้าสำคันกับหนูมากตลอดเวลา6 ปีที่ผ่านมาเค้าคอยอยู่เบื้องหลังตลอดไม่ว่าจะเรียน ความรัก หรือแม้กระทั่งหนูป่วย หรือกิจกรรมต่างๆ เค้าเข้ามาในชีวิตหนุมาทำให้ตัวเองดูมีค่า จนหนูขาดเค้าไม่ได้ แต่ตอนนี้ทุกอย่างมันกำลังจะพัง เรามีปัญหากัน และไม่อาจจะกลับมาสนิทเหมือนเดิมได้ หนูเจ็บปวดมาก ประจวบกับหนุเป็นโรคซึมเศร้ายิ่งทรมานเข้าไปใหญ่ บ่อยครั้งที่หนูขาดสติทำร้ายตัวเอง หรือบางครั้งหนูก็ต้องไปซื้อยานอนหลับมากิน ยิ่งช่วงนี้หนุปวดหัวมาก วันๆไม่สามารถทำไรได้เหมือนเมื่อก่อน เราสนิทกันมากจนที่รร.คิดว่าเราเป็นเลสกัน แต่ป่าวเราสนิทกันจนเหมือนครอบครัวเดียวกัน แต่สุดท้ายก็พัง ช่วงนี้สภาพจิตใจหนูแย่มากเมื่อคืนหนูขาดสติจนกินพาราไป5เม็ด โชคดีไม่เป็นอะไร ตอนนี้หนูอยากรักษาสภาพจิตใจหนูมาก หนูอยากกลับไปเป็นคนเดิม หนูอยากไปพบจิตเวช แต่หนูไม่รู้จะไปยังไม่กล้าบอกพ่อแม่ บางครั้งหนูเหมือนคนไร้สติ หนูกลัวตัวเองทนไม่ได้ ตอนนี้หนูไม่เป็นอันเรียนไม่เป็นอันอ่านหนังสือ หนูรู้ว่าหนูควรออกไปหาไรทำบ้าง แต่เหมือนหนูไปไม่ได้ หนูแทบไม่มีแรง หนูรู้สึกว่าโรคนี้มันรุนแรงขึ้นทุกวัน หนูไม่อยากคิดสั้น หนูอยากเรียนให้จบ แต่หนูไม่รู้จะใช้ชีวิตยังไงให้มีความสุข หนูยากให้เพื่อนกลับมา ...