เราเรียนอยู่ม.ปลาย เราชอบการแสดงมากเราเลยเลือกชมรมนาฏศิลป์ ครูประจำชมรมชมว่าเรา จำท่าเร็ว รำก็สวย เราจึงใช้ความสามารถด้านนี้ มาใช้ในการหาเลี้ยงตัวเอง จันทร์-ศุกร์ เราก็เรียนตามปกติ แต่ทุกเย็นวันจันทร์-อังคารเราเรียนพิเศษภาษาอังกฤษ และตอนเย็นพุธ-ศุกร์เราก็จะรับงานรำ และวันเสาร์เราก็จะไปเรียนนาฏศิลป์ที่บ้านครู เวลาที่จะไปรำก็จะมีครูประจำชมรมเป็นคนไปคอยคุม
ส่วนมากเรากับเพื่อนจะรำเป็นหมู่ เช่นระบำกฤดาภินิหาร ระบำดาวดึงส์ แต่ถ้าเป็นรำเดี่ยวครูมักจะให้เรารำ เช่น มโนราห์บูชายัญ ฉุยฉายเบญกาย เวลาไปรำก็มีหลายประเภท เช่น ไปรำแก้บน รำอวยพรวันเกิด รำเปิดงาน รำงานศพ รำขึ้นบ้านใหม่ แต่ที่จะดีหน่อยก็น่าจะเป็นรำอวยพรวันเกิดนี้แหละ เพราะจะได้เงินเยอะ ต่อชุดก็น่าจะ1-2หมื่นกว่า เพราะส่วนมากจะเป็นคนรวย มียศ ที่จะติดต่อไปรำ เมื่อได้เงินมาเราก็จะมาแบ่งกัน แต่ถ้าเป็นรำเดี่ยวก็จะได้เยอะหน่อย และก่อนที่พวกเราจะแบ่งเงินกัน พวกเราจะแบ่งเงิน 30% เข้าชมรมนาฏศิลป์
นี้แหล่ะจึงเป็นปัญหาที่ทำให้เราตั้งกระทู้นี้
เนื่องจากตารางการรับงานมันเยอะตามนี้
จันทร์-อังคาร ตอนเย็นเรียนพิเศษภาษาอังกฤษ
พุธ-ศุกร์ ตอนเย็น รับงานรำ แต่ถ้าไม่มีเราก็จะเคลียร์งานโรงเรียน
เสาร์ เรียนรำนาฏศิลป์
อาทิตย์ ทำงานบ้าน งานโรงเรียน
วันนั้นเป็นวันเสาร์เราพึ่งกลับจากที่บ้านครูนาฏศิลป์ แฟนเราเค้าก็ไลน์มาหา ว่า ช่วงนี้ไม่ค่อยได้เจอกันเลย เราขี้เกียจพิมพ์เราเลยโทรไปแล้วบอกว่าช่วงนี้มีแต่คนมาติดต่อขอโทษจริงๆ แต่เค้าไม่ยอมฟังเลยแถมยังบอกว่า เราไม่อยากเจอเค้าเองแหล่ะ แล้วเราก็ทะเลาะกันด่ากันทางโทรศัพท์ จนเค้าพูดออกว่าประโยคหนึ่งว่า ไม่อายบ้างหรอไปรำแบบนั้น เราโกรษแบบสุดๆเราเลยพูดกลับไปว่า ถ้ากูอายกูคงไม่รำและถ้าอายก็เชิญไปหาคนอื่นเถอะ แล้วจากนั้นเราก็วางสายเลย
เราควรทำไงดี
ป.ล.
1.เราเกลียดคนที่ดูถูกสิ่งที่เรารักหรือชอบเพราะว่ามันเป็นสิ่งที่เรารักและเป็นการอนุรักษ์ศิลปการแสดงของไทย และยิ่งเป็นคนที่เรารักมาดูถูกอีก ยิ่งเกลียดเลย
2.เราสงสารเค้านะขนาดที่ทะเลาะกันเค้ายังมาง้อมาขอโทษ แล้วเค้าก็ไส่ใจเราตลอดแต่อาจจะขี้หึงไปหน่อยแต่เค้าก็ทำดี ห่วงใยเรามาตลอด และเค้าอาจจะน้อยใจที่เราไม่แบ่งเวลาให้เค้าเลย ทั้งๆที่เค้าพยายามหาเวลาดูแลเราตลอด
เราควรทำไงดีช่วยแนะนำหน่อยนะ