ฉากบู๊เราไม่ขอกล่าว เรามั่นใจว่าถ้าเป้ได้ ผกก แบบแนวบู๊ของช่องเจ็ดค่ายอื่นเรามั่นใจว่าเป้ได้ท่าสวยๆกว่านี้แน่นอน แต่การแสดงออกมาก็ไม่ได้น่าเกลียดอะไร แต่ที่เราอยากจะออกปากชมคือ ฉากการแสดงอื่นๆที่ไม่ใช่บู๊ บทบาทนี้ลึกล้ำ น่าสงสาร เป็นคนที่ถูกเลี้ยงมาไม่ให้มีการแสดงออกที่มากเกิน ยิ้มยาก ต้องเงียบขรึม และมีเซนส์บางอย่างที่จะต้องแสดงออกทางสายตา ซึ่งเป้เอาอยู่ ไม่น่าเชื่อ

คือเมื่อก่อนก็ดูเป้บ้าง ตั้งแต่แจ๋วใจร้าย กับหนังที่เป้แสดง คือเป้ก็เล่นได้พอสมควรแต่ไม่พี๊คเหมือนมาเล่นเรื่องนี้ เรื่องก่อนหน้าซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ ก็ยังไม่โดนใจเรามาก แต่พอมาเรืองเลือดตัดเลือดนี่ใช่เลย

ฉากอารมณ์ที่ต้องสื่อ ความขัดแย้งระหว่างขาวกับดำ เช่น ตอนเจอท่านอานนัท์นอนป่วยขณะออกกำลังกาย ซึ่งตอนแรกจะปล่อยให้ตายด้วยความแค้นที่ถูกปลูกฝังตั้งแต่เด็กๆ แต่ในที่สุดก็ทำไม่ได้

หรือฉากที่เจอแม่ตัวจริง สุพรรณษา ก็ทำออกมาได้ดีว่า ทำไมรู้สึกแปลกใจที่ถูกชะตากับผู้หญิงคนนี้ รู้สึกอบอุ่น แววตาเป้แสดงออกมาได้ชัดเจนมากๆ
หรือฉากที่ถูกแม่ตัวปลอม ฮันนี่ บังคับให้ยอมรับในสิ่งที่ตัวไม่ได้ทำ ตอนที่พ่อของนางเอกโดนวางยา แล้วเป้ต้องยอมรับว่าชั้นทำเอง แล้วต้องทำหน้านิ่งๆแบบไม่เข้าใจ ปนน้อยใจแม่ และกังวลกับคนรักที่เข้าใจผิด

หลายฉากเป้ทำได้ผ่านจริงๆ

เราจะมาชมกันต์ในอีกกระทู้นะ กันต์ก็เล่นได้ดีเช่นกัน สองหนุ่มนี้โดนเคี่ยวจนเป็นมืออาชีพแล้วแหละ