เมื่อครั้งฮองตงรบกับแฮหัวเอี๋ยนที่เขาเตงกุนสาน แฮหัวเอี๋ยนมีชัยภูมิดีเพราะยึดเขาเตงกุนสานเป็นที่มั่น
แล้วซุ่มทหารไว้บนเนินเขาสองข้างทาง หวังจะลอบจับตัวฮองตง โดยให้หลานชายชื่อแฮหัวซงยกออก
ล่อให้ฮองตงมาติดกับดัก

     ตันเซ็กนายทหารรองของฮองตง อาสาออกรบแทนเพราะเห็นว่าแฮหัวซงก็เป็นแค่นายทหารรอง
มิสมควรที่นายทัพจะออกรบเอง ตันเซ็กจึงหลงกลถูกทหารที่ซุ่มอยู่โจมตีด้วยก้อนศิลาและท่อนไม้ ทำให้
ได้รับบาดเจ็บและถูกแฮหัวเอี๋ยนจับตัวไปเป็นเชลยศึก

ฮองตงตกใจจึงปรึกษา "หวดเจ้ง" ว่าควรทำอย่างไรจึงจะแก้คืนได้ หวดเจ้งจึงว่า

     "แฮหัวเอี๋ยนคนนี้มีกำลังก็จริง แต่โมโหมากจะทำการสิ่งใดหาพินิจไม่ เราจะคิดกลศึกอันหนึ่ง ชื่อ
ฮวนเคกอุยจู๋จีอวด แปลภาษาไทยว่า แขกกลับมาช่วยเจ้าเรือน เราจะตั้งค่ายเรียงออกไป ไว้ระยะห่างกัน
หนึ่งเส้นจงหลายค่าย เอาทรัพย์สินเงินทองไว้ในค่ายให้ทหารรักษาแต่น้อย แฮหัวเอี๋ยนเห็นว่าเราตั้งค่าย
ประชิดเรียงเข้าไปใกล้ก็จะยกออกมาตี เราจะให้ทหารซึ่งรักษาค่ายอยู่นั้นทำแตกหนีทิ้งค่ายเสีย แฮหัวเอี๋ยน
ได้ทรัพย์สิ่งของเป็นอันมากก็จะตีล่วงลามเข้ามา เราจึงยกทหารออกตีล้อมวงสกัดไว้ เห็นจะจับตัวแฮหัวเอี๋ยนได้โดยง่าย"

ฮองตงจึงจัดแจงสุราอาหาร และทรัพย์สิ่งของแจกให้ทหารเพื่อบำรุงขวัญ ทำให้ทหารของฮองตงส่งเสียงรื่นเริง
ดังไปทั่วหุบเขา จากนั้นก็เคลื่อนทัพแล้วหยุด เมื่อหยุดพักได้สองสามวันก็เคลื่อนทัพ ทหารของฮองตงจึดสดชื่น
และอยู่ในสภาพพร้อมรบเต็มที่ พร้อมกับที่รุกเข้าไปใกล้ค่ายของแฮหัวเอี๋ยนเรื่อย ๆ

     แฮหัวเอี๋ยนเห็นทัพฮองตงเข้ามาใกล้ก็โกรธจะออกรบ เตียวคับจึงเตือนว่านี่เป็นอุบายสลับแขกเป็นเจ้าบ้าน
ทหารฮองตงได้พักและมีการสร้างขวัญกำลังใจมาตลอดทาง เราไม่ควรเข้าปะทะและควรตั้งรับอยู่ในค่าย หาไม่
แล้วจะต้องพบกับความพ่ายแพ้ แต่แฮหัวเอี๋ยนไม่เชื่อฟัง แล้วส่งแฮหัวซงออกรบ บุกตีค่ายของฮองตง แฮหัวซง
ประมือกับฮองตงเพียงเพลงเดียว ก็ถูกฮองตงจับเป็นเชลย ซึ่งต่อมาจึงได้ใช้แลกเปลี่ยนตัวตันเซ็ก นายทหารที่
ถูกจับคืนมา และต่อมาได้เกิดการรบพุ่งกัน แฮหัวเอี๋ยนสู้ฮองตงไม่ได้และเกรงอุบายจึงต้องถอยทัพกลับไปค่ายไป