นี่เป็นกระทู้แรกของเรา คือเรามีปัญหา ตั้งแต่แรกเลยนะ แฟนเรามาจีบเราก่อนจีบเกือบปีได้อ่ะ คือเราก็ไม่ได้สนใจอะไรเพราะผู้ชายคนเนี้ย ค่อนข้างนักเลงชอบมีเรื่องเป็นหัวหน้าเลย เราก็ไม่ค่อยอยากยุ่งเท่าไหร่ และตอนนั้นเราก็มีแฟนอยู่ด้วยเราไม่อยากนอกใจ แต่พอโสดเท่านั้นแหละ ก็มีแต่หน้าผู้ชายคนนี้ ก็ถามใจตัวเองทุกวันว่าชอบแบบนี้แล้วหรอ ก็ไม่ได้แย่น้ะ คิดไปคิดมา ผู้ชายคนนี้ก็สุภาพบุรุษนะ ปกป้องผู้หญิงคนนึงได้ เขาก็ชอบมาให้เราเห็นหน้าบ่อยๆทำดีด้วย เหลิงเลย  สรุปเราก็ชอบอ่ะแหละ และวันสอบตอนพัก ผู้ชายคนนี้กับเพื่อนทั้งแก๊งเดินผ่านห้องและเราได้ยินเสียงตะโกน "เราชอบแกนะ เราชอบแกจริงๆนะ" เรายืนงงอ่ะ เราหรอ?  แต่ตอนนั้นก็ไม่ได้สนใจ นานๆเข้าตานี่เราทำดีด้วยบ่อยๆ (ไม่เคยคุยกันในแชทหรือโทรคุยน้ะ ตอนก่อนคบอ่ะ) เราก็ชอบและเราคิดว่า จะทำให้นายคนนี้ได้เรียนต่อและอยู่กับเราไปนานๆ เราถามใจตัวเองอีกครั้ง แต่จะกี่ครั้งก็มีคำตอบเหมือนเดิม เราแน่ใจแล้วว่าเราจะคบกับผู้ชายที่พยายามจีบเราเกือบ1ปี เราเดินไปห้องนายคนนั้น ก็เฟล ไม่อยู่ยังไม่ขึ้นห้อง (เด็กหลังห้องเข้าห้องช้า) เราก็กลับมาตั้งหลัก ไม่เจอไม่เป็นไร เด่ะก็ต้องเจอต้องได้คบแน่ๆ พอกลับบ้านก็เย็นๆแล้วล้ะ มีคนทักแชทมา ไม่คิดว่านายจะมีเฟสเรา  เขินนอนบิดเลยทีเดียว เขินมาก "ไปหาเรามีอะไรหรอ?" ตอนนั้นคือเขิน ทำอะไรไม่ถูกจะคบเลยก็เร็วไปแต่เราก็ไม่อยากเล่นตัวเดี้ยวเหมือนอังสุมาลิน เล่นตัวจนโกโบริตาย5555555 " >\\\\< " เหมือนตานั่นจะรู้แล้วล้ะ ก็คุยไปเรื่อยๆ สักพักได้คบ ไม่คิดว่าคุยวันเดียวจะได้คบ เรามั่นใจว่านายจะต้องไปทิ้งเรา เราจะรักเราไปนาน เท่านายจะทำได้ ใช่มันเป็นอย่างนั้นจริงๆ เขารักเรามาก ทั้งรักทั้งหวงไม่ให้ผู้ชายคนไหนใกล้ ลองเข้าใกล้ดิ่ มีเรื่องแน่ เป็นความรู้สึกที่มีความสุขมาก 6เดือนกว่า ที่คบมา ไม่คิดว่าจะจบเร็วขนาดนี้ เราก็งี่เง่าตามภาษาผู้หญิง แต่เราก็ทำเรื่องที่ไม่ควรทำตั้งสองครั้ง คือการโพสถึงผู้ชายคนอื่น ก็คือเพื่อนอ่ะแหละ เราไม่กล้านอกใจแฟนหร่อก เรารักคนนี้มากอ่ะ แต่เราโพสตั้ง2ครั้ง เหลืออีกแค่ครั้งเดียว ถ้าเราทำคือจบแน่ๆ ใช่ เราทำ เราโพสถึงรุ่นพี่ พี่เขาไม่ได้คิดอะไรกับเราและเราไม่ได้คิดอะไรกับพี่เขา พอแฟนเราเห็นก็โกรธ ชวนทะเลาะ บอกว่าหลายครั้งแล้ว เราเถียงสุดใจขาดเลยอ่ะว่าเป็นพี่แต่เขาก็ไม่ฟังเราเลย ชวนทะเลาะอย่างเดียว พอเราบอกว่าอย่าทะเลาะเลย เขาบอกว่างั้นเลิกคุย และเราก็สงสติ๊กเก้อร้องไห้ นั่นคือจบบทสนทนา เราไม่ได้คุยกันนานมากสี่วันได้อ่ะ แต่เราก็เจอหน้ากันน้ะ เราก็รู้อ่ะว่าโกรธเราเลยไปเลือกหาของขวัญมาง้อ เราเดินเข้าไปหา ก็ง้อเรื่อยๆ แต่นายก็ไม่ฟังเลย แถมเดินหนีอีก เราวิ่งร้อวไห้กลับมากอดเพื่อนเลยอ่ะ นั่งร้องไห้เสียความรู้สึกอ่ะ เราง้อแล้วแต่ทำไมนายทำแบบนี้ เราเลยให้เพื่อนเดินไปให้ วางไว้ข้างๆมันปัดกล่องของขวัญเราตกอ่ะ และยอกว่า ก็กูไม่เอาอ่ะ ดีน้ะเราไม่ได้อยู่ตรงนั้นถ้าเราอยู่ตรงนั้นเราคงกรี๊ดเป็นบ้าแน่ๆ
และเราก็ไม่รู้จะทำอย่างไงต่อแล้ว ทั้งไม่คุยด้วย ทั้งเดินหนี ทั้งปัดของขวัญ ทั้ง ลบเพื่อน ในเฟส.เราทำตัวไม่ถูกอ่ะ เราอยู่ในสถานะอะไร เราอยากให้นายกลับมา จะให้เราทำอะไรก็ยอม