ต้องปล้น ในความทรงจำ

กระทู้สนทนา
ปี 2533 มีหนังไทยเรื่องหนึ่งที่ผมได้ชมได้ดูเเบบไม่ตั้งใจ เเต่มันก็นึกถึงทุกครั้งเมื่อมีการพูดถึงหนังไทยดีๆ



หนังเปิดเรื่องด้วยเพื่อนรักสามคน ก้อง จ้อน เเละเบื้ม ที่ประสพปัญหาเรื่องเงินไม่ต่างจากคนชั้นล่างในสังคมทั่วไป
ก้องเเละจ้อนทำอาชีพลูกจ้างในอู่รถมอเตอไซค์ ขณะที่เบิ้มเป็นจับกังขายเเรงงานไปวันๆ
เเต่ก้องจะมีภาระหนักกว่าเพื่อน เพราะมีทั้งเมียเเละลูกที่ยังเล็ก ส่วนจ้อนเองก็เคารพเเละนับถือในตัวก้องดุจพี่ชาย
เมื่อเบิ้มที่หยาบเเละกร้านโลกชักชวนออกปล้น ทั้งสามคนเลยตกลง โดยไม่ลังเลเเม้ลึกๆในใจจะรู้สึกผิดก็ตาม
    การปล้นไม่เป็นไปตามเเผน ตำรวจไล่ล่า จนทั้งสามหนีไปหลบในคอนโดเเห่งหนึ่งเเละจับผู้พักอาศัยเป็นตัวข้อต่อรอง
หนังจิกกัดสังคมผ่านตัวละครในคอนโดที่ทั้งหมดจับเป็นตัวประกัน ผู้หญิงนักร้องคาเฟ่ ที่ภายนอกดูเเรงเเต่จิตใจดี
เสี่ยเงินหนาที่หยาบคายเเละเห็นเเก่ตัวเเต่ภายนอกดูดี คุณยายที่มีทุกอย่างพร้อมเเต่ไม่มีลูกหลานดูเเล ผู้กำกับตำรวจ
ที่เข้าใจโลกเเต่ไม่มีทางเลือกอี่นเพราะหน้าที่
  หนังมีคำพูดหยาบคายมากมายที่เราได้เจอในชีวิตจริงบ่อยๆ เเต่ก็มีเเง่มุมของคนชั้นล่างสอดเเทรกในทุกคำพูด
  โทนของหนังเปลี่ยนไป เมื่อจ้อนถูกยิงเสียชีวิต เป็นการไล่ล่า ระหว่างนายตำรวจเเละก้องกับเบิ้ม ที่ดูสนุก มีกึ๋น
ผ่านการเเสดงที่สุดยอดของ พงษ์พัฒน์ วชิรบรรจง เเละ รุจน์ รณภพ ขณะที่คนอื่นๆก็ทำหน้าที่ตัวเองได้ดี โดยเฉพาะ
ฉากสาดกระสุนในลานจอดรถ ที่น่าจดจำ
  หนังมีบทสรุปอย่างที่มันควรจะเป็น
  ไม่มีโลกสวย ไม่มีการเพ้อฝัน
  มันตอกย้ำความคิดที่ว่า " อย่าเเก้ปัญหาด้วยการสร้างปํญหา"
  
  รายชื่อนักเเสดง
อำพล ลำพูน  ก้อง
พงษ์พัฒน์ วชิรบรรจง เบิ้ม
วรเชษฐ์ นิ่มสุวรรณ จ้อน
จันจิรา จูเเจ้ง นักร้องคาเฟ่
รุจน์ รณภพ ผู้กำกับการตำรวจ
สุลาลีวัลย์ สุวรรณทัต คุณยาย
ลงเฉพาะที่เด่นๆนะครับ อย่าว่ากัน ใครมีก็เพิ่มเติมเลย

ชูชัย องอาจชัย กำกับ

ขอบคุณครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่