คือผมกับแฟนคบกันมาตั้งแต่เรียนมหาลัยแล้วครับ บ้านของเราจะอยู่ในซอยเดียวกัน ใช้เวลาเดินทางไปเรียนโดยรถเมย์ประมาณชั่วโมงกว่า ทางบ้านผมไม่ค่อยมีฐานะอะไร จึงไม่พร้อมที่จะซื้อรถหรือมอไซย์ ทำให้การเดินทางไปเรียนของเราทั้งคู่ต้องอาศัยรถเมย์ตลอดมาจนเรียนจบ
ผมรู้สึกโชคดีนะที่ได้เธอเป็นแฟน แม้เธอจะบ่นว่าแดดร้อน คนเยอะเบียดเสียด ไม่ได้นั่ง ยืนเมื่อย ใช้เวลาเดินทางนาน แต่เธอก็ยังทนคบกับผมได้
จนทุกวันนี้เราต่างคนต่างทำงาน แฟนผมเป็นพนักงานธนาคาร ส่วนผมเป็นเซลล์ บ้านของเราอยู่แถวบางบอนครับ แฟนผมจะใช้เวลานั่งรถเมย์ไปทำงานเกือบ2ชั่วโมงทุกวัน ส่วนผมก็พึ่งเริ่มงาน ต้องไปทำงานแถวพระราม3
ด้วยความจำเป็นในการทำงานผมจึงต้องผ่อนมอไซย์ การเดินทางของผมจึงง่ายขึ้นเยอะ ทุกวันนี้ผมเดินทางประมาณ 45 นาทีก็ถึงที่ทำงาน แต่แฟนผมเดินทางหัวฟู ตื่นตี5 กลับบ้าน เกือบ2ทุ่มแทบทุกวัน
แฟนผมจะใช้เวลาอยู่บนรถเมย์โทรมาโวยวายเป็นระยะ เนื่องจากหงุดหงิดในการเดินทาง แถมต้องเดินทางคนเดียวอีก(อันนี้ผมเข้าใจ) แต่ก็ทำให้ผมหงุดหงิดตามไปด้วย
ผมจะออกไปรับไปส่งแฟนที่หน้าปากซอยทุกวัน บางวันแฟนปวดท้องเม็นโทรมางอแง ร้องไห้ โวยวาย แต่พอมาเจอผมรออยู่ที่ปากซอยแกก็จะยิ้มอย่างมีความสุขทุกครั้ง
เข้าประเด็นเลยครับ
แฟนผมเห็นรุ่นพี่ที่ทำงานมีแฟนมารอรับหลังเลิกงาน จึงอยากให้ผมไปรับไปส่งเธอบ้าง เธอน้อยใจที่ผมไม่ค่อยให้ความสำคัญ แต่ในความคิดผม ผมไม่อยากให้แฟนนั่งหรือขับมอไซย์เลย ไม่ชนเค้าก็โดนเค้าชน เพียงแค่ไม่รู้ว่ามันจะเกิดขึ้นเมื่อไหร่ ตัวผมเองอยากจะเดินทางสะบายไม่ต้องโหนรถเมย์ แต่ก็เตรียมใจยอมรับความเสี่ยงเรื่องนี้แล้ว ทำประกันชีวิตไว้2ตัว เผื่อเกิดอะไรขึ้น ทุกครั้งที่แฟนซ้อนมอไซย์ผมจะขับช้ามาก มองหน้ามองหลัง ระแวงรถใหญ่ไปหมด แต่เวลาขับคนเดียวผมเต็มที่มากแทบบินไปเลย เพราะฉะนั้นเวลาเดินทางไปไหน ทั้งใกล้และไกลถ้าไปด้วยกัน2คน ผมก็จะพาเธอขึ้นรถเมย์ตลอด ผมรับไม่ได้ที่จะขับมอไซย์แล้วทำให้เธอเกิดอันตราย ความเสี่ยงมันมีมากกว่ารถโดยสาร (แค่คิดยังเจ็บเลย)
ผมควรจะทำยังไงดี... ควรจะใช้โปรโทรศัพท์อะไรดี แฟนจะได้โทรมาบ่นระหว่างโหนรถเมย์ได้บ่อยๆ (เธอจะได้สะบายใจขึ้น)
ผู้ชายเห็นแก่ตัวมากไหม ถ้าไม่ไปรับหรือไปส่งแฟนที่ทำงานบ้าง?
ผมรู้สึกโชคดีนะที่ได้เธอเป็นแฟน แม้เธอจะบ่นว่าแดดร้อน คนเยอะเบียดเสียด ไม่ได้นั่ง ยืนเมื่อย ใช้เวลาเดินทางนาน แต่เธอก็ยังทนคบกับผมได้
จนทุกวันนี้เราต่างคนต่างทำงาน แฟนผมเป็นพนักงานธนาคาร ส่วนผมเป็นเซลล์ บ้านของเราอยู่แถวบางบอนครับ แฟนผมจะใช้เวลานั่งรถเมย์ไปทำงานเกือบ2ชั่วโมงทุกวัน ส่วนผมก็พึ่งเริ่มงาน ต้องไปทำงานแถวพระราม3
ด้วยความจำเป็นในการทำงานผมจึงต้องผ่อนมอไซย์ การเดินทางของผมจึงง่ายขึ้นเยอะ ทุกวันนี้ผมเดินทางประมาณ 45 นาทีก็ถึงที่ทำงาน แต่แฟนผมเดินทางหัวฟู ตื่นตี5 กลับบ้าน เกือบ2ทุ่มแทบทุกวัน
แฟนผมจะใช้เวลาอยู่บนรถเมย์โทรมาโวยวายเป็นระยะ เนื่องจากหงุดหงิดในการเดินทาง แถมต้องเดินทางคนเดียวอีก(อันนี้ผมเข้าใจ) แต่ก็ทำให้ผมหงุดหงิดตามไปด้วย
ผมจะออกไปรับไปส่งแฟนที่หน้าปากซอยทุกวัน บางวันแฟนปวดท้องเม็นโทรมางอแง ร้องไห้ โวยวาย แต่พอมาเจอผมรออยู่ที่ปากซอยแกก็จะยิ้มอย่างมีความสุขทุกครั้ง
เข้าประเด็นเลยครับ
แฟนผมเห็นรุ่นพี่ที่ทำงานมีแฟนมารอรับหลังเลิกงาน จึงอยากให้ผมไปรับไปส่งเธอบ้าง เธอน้อยใจที่ผมไม่ค่อยให้ความสำคัญ แต่ในความคิดผม ผมไม่อยากให้แฟนนั่งหรือขับมอไซย์เลย ไม่ชนเค้าก็โดนเค้าชน เพียงแค่ไม่รู้ว่ามันจะเกิดขึ้นเมื่อไหร่ ตัวผมเองอยากจะเดินทางสะบายไม่ต้องโหนรถเมย์ แต่ก็เตรียมใจยอมรับความเสี่ยงเรื่องนี้แล้ว ทำประกันชีวิตไว้2ตัว เผื่อเกิดอะไรขึ้น ทุกครั้งที่แฟนซ้อนมอไซย์ผมจะขับช้ามาก มองหน้ามองหลัง ระแวงรถใหญ่ไปหมด แต่เวลาขับคนเดียวผมเต็มที่มากแทบบินไปเลย เพราะฉะนั้นเวลาเดินทางไปไหน ทั้งใกล้และไกลถ้าไปด้วยกัน2คน ผมก็จะพาเธอขึ้นรถเมย์ตลอด ผมรับไม่ได้ที่จะขับมอไซย์แล้วทำให้เธอเกิดอันตราย ความเสี่ยงมันมีมากกว่ารถโดยสาร (แค่คิดยังเจ็บเลย)
ผมควรจะทำยังไงดี... ควรจะใช้โปรโทรศัพท์อะไรดี แฟนจะได้โทรมาบ่นระหว่างโหนรถเมย์ได้บ่อยๆ (เธอจะได้สะบายใจขึ้น)