บทดีเข้าปาก ไหลลื่น หลายๆครั้งที่เป็นคำพูดที่แตะใจคนฟัง ถึงใจคนดู และส่งอารมณ์นักแสดงอย่างเต็มเปี่ยม ไม่ว่าจะเป็น

ฉากปริญญาเตือนสติปานรุ้งที่โรงพยานบาล
  -ปริญญากับคุณอั๋นสิริคุปต์ที่บทส่งให้เค้ากลายเป็นฮีโร่ ดึงอีโก้ผยองและสติกลับมาให้ปานรุ้ง
  
-ฉากปานรุ้งสำนึกผิดต่อหน้านายแม่ที่นอนไม่รู้สึกตัว
    อีกฉากที่ทำให้รู้ว่าคนเราหลายครั้งมักจะรู้จักความรักความห่วงใยที่คนอื่นมีให้ในวันที่มันสายไป

   สองฉากที่ว่านี้ คนละฟิลคนละอารมณ์แต่ถึงใจมาก



-ฉากพ่อเกื้อยอมให้ลูกไปอยู่กับปานรุ้งและวาสีเทพ
  ฉากนี้ใครน้ำตาไม่ไหลก็ใจแข็งเต็มที่ เล่นเอาพี่สันต์คนกำกับปวดกบาล เพราะพี่มอสไม่ยอม นึกเสียว่าถ้าเป็นตัวเองจะไม่ยอมยกโสนให้เด็ดขาด

คำเตือน ควรมีทิชชูติดตัว รับชมเต็มพาร์ท

แถมให้ตอนมาออกรายการจันทร์ได้ใจ พี่หนุ่มศรรามเล่าว่าพี่สันต์ผู้กำกับปวดหัวกับฉากที่ว่าเลยทีเดียว รับชมนาทีที่ 15 เป็นต้นไป

ฟ

-ฉากพ่อเทพปลอบใจปานวาดทั้งที่เพิ่งรู้ว่าลูกมาขายตัวและการอำลาพ่อเพราะการสำนึกผิดของปานวาด
   แค่ลูกทำผิดพ่อแม่ที่รักลูกพร้อมให้อภัยเสมอ จะเจ็บจะถูกจะผิดกลับบ้านเรา ที่บ้านยังรอรับและมีรักให้เสมอ แต่ปานวาดก็รู้ดีว่าเธอมาไกลไปแล้วจริงๆ

ปานวาดกับวาสุเทพนาทีที่ 12 เป็นต้นไปและต่อตอนที่3




หรือแม่แต่วันนี้ฉากน้อยเตือนสติปานรุ้งและ ฉากกอดกันของลูกที่แม่ไม่ค่อยรัก  ในคำพูดหลายๆคำที่น้อยพูดมันแทงใจดำคนเป็นแม่อย่างดี
เมื่อเสียคนที่รักไปหลายคนแลัวจะยังปล่อยให้เกิดขึ้นอีกหรือไม่ เมื่อรู้ว่าหยุดมันได้ก็ควรหยุดและแก้ไขมัน

น้อย-ปานรุ้ง นาทีที่ 13.30 เป็นต้นไป

ปรก-ปานรุ้ง นาทีที่ 2 เป็นต้นไป
  


ในความสามารถของนักแสดงทั้งหน้าเก่าหน้าใหม่ในละครเรื่องบัลลังก์เมฆวันนี้ คงเป็นที่ยอมรับของใครหลายๆคนแล้วว่ายอดเยี่ยมมากๆ
และอยากให้หลายๆคนให้กำลังใจกับผู้เขียนบทละครเรื่องนี้ด้วยว่า ภาษาและเนื้อหามันถ่ายทอดและสื่อสารถึงผู้ชมเป็นอย่างดีจริงๆ