สามวันดี สี่วันร้าย ..

วันไหนมาดี ก็มาพูดจาออดอ้อน เป็นลูกที่น่ารักคนเดิมที่เรารู้จัก
วันไหนไม่ดี ก็นั่งเงียบกับจอโทรศัพท์ ถามว่า เป็นไร ก็ตอบมาแค่ "เปล่า"

สิ่งที่ทำคือ ก็เงียบๆ ไม่ถามอะไรต่อให้มากความ

วันไหน แย่มากหน่อย ก็จะประมาณ ชวนกินข้าวด้วย ก็บอกไม่ค่อยหิว ถามคำตอบคำ เหมือนไม่พอใจอะไรเรา บอกแกไปว่า มีอะไร บอกแม่ได้นะ ก็ตอบมาว่า เปล่าๆ บางทีก็สั้นๆ "อือ" (แต่เราก็เหมือนเดิม ไม่ได้พูดอะไรต่อ อาจจะมีทิ้งท้ายว่า อืมๆ กับข้าวอยู่บนโต๊ะ หิวก็ไปกินแล้วกัน ฯลฯ)

พยายามจะเข้าใจว่าช่วงนี้ อะไรๆมันกำลังเปลี่ยนแปลง พยายามนึกถึงเราตอนอยู่ในช่วงเดียวกัน
แต่บางครั้งก็รู้สึกไม่เข้าใจ ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่

จนเราเองรู้สึกอึดอัดในบางครั้ง ไม่รู้ทำไม
เข้าใจดี ว่าลูกอยู่ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อ เราต้องทิ้งช่องว่างให้เขามีโอกาส "เติบโต"
แต่บางครั้ง ก็อยากรู้บ้าง ว่าเขากำลังเครียดเรื่องอะไร อะไรที่ทำให้เขาเป็นกังวล
นี่เรายัง ปล่อยวาง ไม่เป็นสินะ