คือผมมีเพื่อนคนหนึง เขาเป็นเพื่อนกันตั้งแต่ปี 1 เลยครับ ผมมีเพื่อนที่สนิทที่สุดก็คือเพื่อนคนนี้ ไปไหนด้วยกันเกือบตลอด เรียกว่าตัวติดกันก็ว่าได้ครับ
มีปัญหาอะไรก็ปรึกษามันตลอด มันเรียนเก่งด้วยครับ คนๆเดียวสามารถติวหนังสือเพื่อนได้เป็นสิบๆคน
ตัวผม ผมเป็นผู้ชายค่อนข้างอ่อนแอ ไม่ใช่แบบเรื่องที่เราจะดูแลคนอื่นไม่ได้นะครับ คือ ผมชอบร้องไห้คนเดียวบ่อยๆ ส่วนหนึ่งก็มีเครียดบ้างครับ
มีอยู่ครั้งหนึงผมเครียดมากครับ เครียดจนร้องไห้ เพื่อนมันมาปลอบ ผมก็เล่าไปว่าผมเครียดอะไรยังไง มันก็รับฟัง พอผมพูดเสร็จมันรีบดึงผมไปกอดเฉยเลย เห้ย ดึงผมไปกอดทำไมวะ ผมงงและอึ้งมาก แต่ที่ผมรู้สึกได้คือ เวลาได้กอดมันคือผมรู้สึกดีขึ้นมากครับ แค่กอดเพียงครั้งเดียวและเป็นกอดแรกกับเพื่อนคนนี้ แล้วมันก็ปล่อย แล้วมันก็พูด มีอะไรปรึกษากูได้ กูไม่อยากให้เศร้า อย่าเครียดมากนะเว้ยเพื่อน มันพูดแค่นี้ครับ แล้วมันก็ทำอะไรก็ไม่รู้ก็ไม่ค่อยใส่ใจ จนมันกลับหอมัน
แต่ผมไม่รู้เป็นอะไรครับ ทำไมผมเครียดผมต้องไปขอกอดมันทุกที (กอดแบบจากด้านข้างหรือด้านหน้านะครับ ไม่ใช่กอดแบบด้านหลังแล้วทำอะไรแบบนั้นนะครับ) บางทีก็ขอมันนอนตัก มันก็ให้ แล้วก็คุยๆๆๆๆๆ ผมก็ไม่รู้อีกว่าชอบคุยกับมันอะไรนักหนา แต่มันทำให้ผมสบายใจตลอด บางครั้งผมก็เคยนอนหลับคาตักมันเลยนะครับ มันบอกว่า มืงจะหลับทำไมวะ ไม่ไปนอนที่ห้องละเห้ย แล้วมันก็ด่าเยอะมาก
คือผมไม่เข้าใจว่าทำไมต้องทำแบบนั้น ผู้ชายยังไงเขาก็ไม่ค่อยทำแบบนี้นะครับ ยิ่งเป็นเพื่อนยิ่งไม่ทำหรอก ผมเชื่อแบบนั้น แต่ทำไมผมถึงเลือกทำก็ไม่รู้ มันหมายความว่าไงวะครับ ผมไม่เข้าใจตัวเองจริงๆ
แล้วเพื่อนนะครับ ถ้าไปขอมันกอดหรือนอนตัก ถ้าไปขอกัน ยังไงผู้ชายมันก็ต้องมีแหยงๆกันบ้างแหละ แต่ไอ้เพื่อนคนนี้มันไม่ได้มีความรู้สึกแบบนั้นเลย แถมยังยินดีให้อีก มันหมายความว่าไงว่ะครับ อันนี้ผมก็ไม่เข้าใจเพื่อนเหมือนกัน
ขอโทษถ้าแท็กห้องผิดนะครับ แต่ผมไม่เข้าใจตัวเองจริงๆว่ะครับ ช่วยผมด้วยยยยยยย
การกอดหรือการนอนตัก ผู้ชายเขาทำกันไหมครับ ผมแปลกประหลาดใช่ไหม เริ่มไม่เข้าใจตัวเอง
มีปัญหาอะไรก็ปรึกษามันตลอด มันเรียนเก่งด้วยครับ คนๆเดียวสามารถติวหนังสือเพื่อนได้เป็นสิบๆคน
ตัวผม ผมเป็นผู้ชายค่อนข้างอ่อนแอ ไม่ใช่แบบเรื่องที่เราจะดูแลคนอื่นไม่ได้นะครับ คือ ผมชอบร้องไห้คนเดียวบ่อยๆ ส่วนหนึ่งก็มีเครียดบ้างครับ
มีอยู่ครั้งหนึงผมเครียดมากครับ เครียดจนร้องไห้ เพื่อนมันมาปลอบ ผมก็เล่าไปว่าผมเครียดอะไรยังไง มันก็รับฟัง พอผมพูดเสร็จมันรีบดึงผมไปกอดเฉยเลย เห้ย ดึงผมไปกอดทำไมวะ ผมงงและอึ้งมาก แต่ที่ผมรู้สึกได้คือ เวลาได้กอดมันคือผมรู้สึกดีขึ้นมากครับ แค่กอดเพียงครั้งเดียวและเป็นกอดแรกกับเพื่อนคนนี้ แล้วมันก็ปล่อย แล้วมันก็พูด มีอะไรปรึกษากูได้ กูไม่อยากให้เศร้า อย่าเครียดมากนะเว้ยเพื่อน มันพูดแค่นี้ครับ แล้วมันก็ทำอะไรก็ไม่รู้ก็ไม่ค่อยใส่ใจ จนมันกลับหอมัน
แต่ผมไม่รู้เป็นอะไรครับ ทำไมผมเครียดผมต้องไปขอกอดมันทุกที (กอดแบบจากด้านข้างหรือด้านหน้านะครับ ไม่ใช่กอดแบบด้านหลังแล้วทำอะไรแบบนั้นนะครับ) บางทีก็ขอมันนอนตัก มันก็ให้ แล้วก็คุยๆๆๆๆๆ ผมก็ไม่รู้อีกว่าชอบคุยกับมันอะไรนักหนา แต่มันทำให้ผมสบายใจตลอด บางครั้งผมก็เคยนอนหลับคาตักมันเลยนะครับ มันบอกว่า มืงจะหลับทำไมวะ ไม่ไปนอนที่ห้องละเห้ย แล้วมันก็ด่าเยอะมาก
คือผมไม่เข้าใจว่าทำไมต้องทำแบบนั้น ผู้ชายยังไงเขาก็ไม่ค่อยทำแบบนี้นะครับ ยิ่งเป็นเพื่อนยิ่งไม่ทำหรอก ผมเชื่อแบบนั้น แต่ทำไมผมถึงเลือกทำก็ไม่รู้ มันหมายความว่าไงวะครับ ผมไม่เข้าใจตัวเองจริงๆ
แล้วเพื่อนนะครับ ถ้าไปขอมันกอดหรือนอนตัก ถ้าไปขอกัน ยังไงผู้ชายมันก็ต้องมีแหยงๆกันบ้างแหละ แต่ไอ้เพื่อนคนนี้มันไม่ได้มีความรู้สึกแบบนั้นเลย แถมยังยินดีให้อีก มันหมายความว่าไงว่ะครับ อันนี้ผมก็ไม่เข้าใจเพื่อนเหมือนกัน
ขอโทษถ้าแท็กห้องผิดนะครับ แต่ผมไม่เข้าใจตัวเองจริงๆว่ะครับ ช่วยผมด้วยยยยยยย