..เอิ่มม..ตอนนั้นก้อราวๆ14-15แหละเนอะ อยู่ ม.3อ่ะ ดันฟลุ๊คไปเล่นโดนตาอาจารย์เข้า (ฟลุ๊คจริงๆนะ)เลยโดนจับมาเป็นตัวโรงเรียน ไม่รู้ว่าต้องมีรองเท้าสำหรับเล่นบาสรึไรงี้หรอก..ไม่เคยแข่งอ่ะ พอไปแข่งระดับจังหวัดครั้งแรก เอ้า..า!!เวรกรรม นั่นเขาทำไมใส่รองเท้าเด็กแร็ฟกันฟระ !!ฮ่าๆๆ ก้อคิดว่าไอ้รองเท้าหุ้มข้อเทอะทะนั่นมันเป็นของพวกแร็ฟไง เด็กบ้านนอกอ่า เห็นจาก mc.hammer แหะๆ พอก้มมองไอ้คอนเวิร์สที่ใส่อยู่ แหมมม มันแบบ จิ๊กโก๋ไปนิสนุง ..สรุปครั้งนั้น ร.ร เราพ่ายยับ สามนัดไม่เคยชนะ ตกรอบแรก..พอมา ม.ปลายเลยไปแอบๆส่องที่ร้านรองเท้าประจำจังหวัด ก้อดูดูไปจนบังเอิญไปเห็น เจ้าคู่นึง จอดอยู่บนหิ้งโชว์ แบบโดนมาก คือประมาณ ต้องไอ้นี่เท่านั้น มันจอดรอตูอยู่แน่ๆ ไรงี้เลย พอถามราคา ..อุ๊แม่เจ้า !!..ห้าพันกว่า โหยยย มารดาเดดสะมอเร่..อะไรจะขนาดนั้น แต่ก้อนะ ..มันต้องไอ้นี่อ่ะ สามเดือนที่เราอดออมสุดๆ เสาร์-ทิตย์ รับพิมงานให้อาจารย์ มีแบบตกเย็นรับล้างจานร้านก๋วยเตี๋ยวด้วย สิบสองอาทิตย์ จากที่เห็นมันจอดอยู่ในร้านรองเท้า กลับมาอีกที มันยังอยู่ที่เดิม ฮ่าๆ สรุปตังค์ขาดสองร้อย..เวร..แต่เจ้าของร้านจำเราได้ เพราะเขาบอกตั้งแต่รับรองเท้าคู่นี้มา มีมาถามจะซื้อแค่คนเดียวคือเราเอง..เลยตกลงลดให้..โอ๊ววพระเจ้าสำเร็จแล้ววว..ได้มาก้อนั่งร้อยสายหน้าร้านนั้นเลย กะใส่เดี๋ยวนั้น มาเห็นของที่แถมมา..??ไรวะน่ะ มันเป็นตัวยิงแก๊สอ่ะ ยิงใส่รองเท้าเนี่ยนะ โหยยย ...ก้อมีความสุขกะมันไป ปีนั้นจบที่เหรียญทองแดง แต่ก้อไม่มีรายชื่อติดตัวจังหวัดหรอกนะ..ที่เล่ามาก้อไม่มีไร แค่มันประทับใจมากๆ กะรองเท้าคู่นั้น ที่ซื้อได้ด้วยตังค์ที่หามาเอง แม้แต่รุ่นก้อไม่รู้จัก จนมีโอกาศมาเมืองกรุง และก้อไปหาที่ออกกำลังกายแถวๆหอ มารู้ว่าที่ที่เราไปเล่นบาสคือสนาม ราชมังฯในตอนหลัง ไปวันแรกก้อไปขอพี่ๆที่เขากะลังเล่นกันอยู่ ขอเล่นด้วยคนนึง และมีพี่สาวคนนึงที่เขาเล่นบาสออกกำลังเล่นๆกะเพื่อนๆเขาอยู่ที่นั่น(น่ารักด้วยนะ..แต่ตอนนั้นพี่เขาน่าจะอยู่มหาลัย) มาทักเราว่า.."แหมมไอ้ตัวเล็ก..นี่ใส่ แชค เลยเรอะ"..นั่นแหละ ถึงได้รุ้ว่า มันชื่อรุ่นว่า แชค..ฮ่าๆๆ..(อันนี้ เรื่องจริงคับ)..