...คือ  ผมเคยอ่านในห้องสมุดสมัยมัธยมน่ะครับ  แล้วไปเจอกลอนบทหนึ่ง  ชอบมากๆจนต้องหากระดาษกับปากกามาจดเลย
วันนี้ผมนั่งอ่านบันทึกเก่าๆแล้วไปเจอกลอนที่เคยจดไว้เลยนึกอยากได้หนังสือเล่มนั้นน่ะครับ  แต่ผมก็จำไม่ได้ว่าสำนักพิมพ์ไหน  ใครเป็นผู้แต่ง
ลอง Search แล้วก็เจอหนังสือชื่อนี้  แต่พออ่านดูคิดว่าไม่น่าจะใช่เล่มที่ผมหาอยู่น่ะฮะ
ท่านใดที่เคยได้อ่านหรือทราบที่มาของกลอนบทนี้ผมรบกวนด้วยนะครับ  ขอบคุณครับผม


...
มิตรภาพผลิบานเหมือนดอกไม้
หอมอยู่ในใจมิรู้สร่าง
สว่างในเงามืด...หวานไม่จืดจาง
งดงามในความต่างของกันและกัน

หยั่งราก...เรียนรู้ความหมาย
ท้าทายอุปสรรค..ขวากกั้น
ท่ามกลางเวลาและสภาวะอัน...
แปรเปลี่ยนมิเว้นวัน ..ทุกโมงยาม

อัตราส่วนมิตรภาพคงที่
แม้ชีวิตจักมีมากคำถาม
ร้อยพายุ..พันคลื่น..หมื่นสงคราม
มิตรภาพสวยงาม...นิรันดร์

คือรักที่พองาม
คือความเข้าใจไม่แปรผัน
คือปรารถนาดีที่มีต่อกัน
ผูกพัน..ห่วงใย..ด้วยใจจริง

คืออิสระ...คือหน้าที่
คือภาระที่มีต่อสรรพสิ่ง
คือพันธะสัญญาใจไม่ทอดทิ้ง
คือความจริง...ที่ไม่กล้าจะละวาง

มิตรภาพผลิบานสดใส
หอมอยู่ในใจมิรู้สร่าง
สว่างในเงามืด...หวานไม่จืดจาง
งดงาม...ในความต่างของ"กันและกัน"



จากหนังสือ"เรือใบไม้"
กุมภาพันธ์,2538