[ขอระบาย] รู้สึกท้อใจกับนิสิตฝึกงานสมัยนี้จาก ม.ชื่อดังระดับประเทศแห่งหนึ่ง เพราะแต่กี่รุ่นๆที่มาฝึกงาน เวลามาขอปริ้นงานต่างหน่วยงาน รู้สึกน้องจะปริ้นเยอะทีเดียวไม่ต่ำกว่า 20 หน้า หลายคนด้วย พอปริ้นเสร็จไม่มีแม้แต่คำขอบคุณสักนิด สังเกตหลายรุ่นแล้ว

น้อยคนมากที่จะเจอหน้าแล้วสวัสดีทักทาย ขอบคุณเวลามาขอใช้บริการอะไรก็ตาม พอดูป้ายปักจากเสื้อน้องที่บ่งบอกสถาบันการศึกษาถึงกับอึ้ง เพราะมาจาก ม.ดังระดับประเทศ ไม่เข้าใจว่าเป็นเพราะอะไร เป็นที่ตัวเด็กเองหรือสังคมของน้องๆเหล่านั้นกว้างเกินกว่าจะเอ่ยคำว่าขอบคุณหรือ คิดไปคิดมาก็รู้สึก...เฮ้อ ทำไมถึงเป็นเช่นนี้