ภรรยา(จดทะเบียนสมรส)เอาเงินเก็บสามีไป 300,000 และทองจำนวนหนึ่ง ไปสร้างบ้านเป็นซื่อของตัวเอง โดยไม่บอกสามีก่อน มารู้ทีหลัง ตอนนี้ผมต้องรับภาระผ่อนบ้านเดือนละ 13,000 ผ่อนมาได้ 9 ปี เหลือหนี้ 1,600,000 บาท รายได้ไม่มีช่วงนี้ตกอับอยู่ในขาลงจริงๆ (ออกจากงานเพราะเครียดทำงานแล้วไม่ถูกใจ ไม่เน้นพรรคพวก เน้นความถูกต้องยอมรับเลยอยู่ลำบาก พยายามทน มา 4-5 ปีจนไม่ไหว ส่วนภรรยา ก็เอาแต่ว่า งานก็เครียด ช่วงเครียดมาก มือเกร็งไปถึงไหล่ ปวดตามาก(ทำงานกับคอมพิวเตอร์) เมียก็หาเรื่องด่า หาเรื่องใช้เงิน ต้องคอยตามใช้หนี้ตลอด) จึงอยากจะขอคำปรึกษาครับ
1.ภรรยาเอาเงินไปใช้ไม่บอกก่อน ถือว่าลักทรัพย์ หรือไม่
2.บ้านที่ภรรยาเพิ่งสร้างถือเป็นสินสมรสหรือไม่ (บ้านใหม่เจ้าบ้านเป็นชื่อภรรยา)
3.ถ้าตัดใจ ไม่ผ่อนบ้านต่อ ปล่อยให้ล้มละลาย บ้านที่ฝ่ายหญิงสร้าง (สร้างหลังแต่ง)จะโดนยึดไปใช้หนี้หรือไม่
อาจคิดว่าผมมีอคติกับผู้หญิงแต่มีแค่บางคนนะครับ ยอมรับเพราะว่าเครียดมาก เครียดมาหลายปี พยายามทำให้ดี แต่ก็ไม่เคยพอ ตอนนี้ก็ได้แต่ตามลูกหนี้เก่าเพื่อจะเอาเงินมาปรับปรุงบ้านแล้วประกาศขายบ้าน
หรือถ้าใครเคยเจอประสบการณ์คล้ายๆแบบนี้ แชร์ให้อ่านก็ได้ครับว่าสุดท้ายแล้วทางออกเป็นอย่างไร จิตตกมาหลายปีแล้ว รู้สึกอะไรมันแย่ไปหมดในชีวิต บางครั้งเคยคิดจะทำร้ายตัวเอง แต่ไม่ทำดีกว่า แล้วก็มาคิดว่าใครที่ทำกับเราไว้จะเอาคืนให้หมดทุกคน จนถึงบางครั้งอยากจะรับกระทืบคนให้ฟรี (ขอให้เป็นคนที่ทำไม่ดีจริงๆเท่านั้น) แต่สุดท้ายก็มานั่งนึกเดี่ยวก็มีเวรกรรมต่อกันอีก หลังๆก็พยายามสวดมนต์ ขออโหสิกรรมต่อเจ้ากรรมนายเวร ให้ใจมันเย็นลง หวังว่าซักวันมันจะดีขึ้นเร็วๆวันนี้
ถ้าแท็กผิดห้องช่วยแนะนำด้วยครับ
ภรรยาเอาเงินสามีไปไม่บอก ถือว่าลักทรัพย์หรือไม่
1.ภรรยาเอาเงินไปใช้ไม่บอกก่อน ถือว่าลักทรัพย์ หรือไม่
2.บ้านที่ภรรยาเพิ่งสร้างถือเป็นสินสมรสหรือไม่ (บ้านใหม่เจ้าบ้านเป็นชื่อภรรยา)
3.ถ้าตัดใจ ไม่ผ่อนบ้านต่อ ปล่อยให้ล้มละลาย บ้านที่ฝ่ายหญิงสร้าง (สร้างหลังแต่ง)จะโดนยึดไปใช้หนี้หรือไม่
อาจคิดว่าผมมีอคติกับผู้หญิงแต่มีแค่บางคนนะครับ ยอมรับเพราะว่าเครียดมาก เครียดมาหลายปี พยายามทำให้ดี แต่ก็ไม่เคยพอ ตอนนี้ก็ได้แต่ตามลูกหนี้เก่าเพื่อจะเอาเงินมาปรับปรุงบ้านแล้วประกาศขายบ้าน
หรือถ้าใครเคยเจอประสบการณ์คล้ายๆแบบนี้ แชร์ให้อ่านก็ได้ครับว่าสุดท้ายแล้วทางออกเป็นอย่างไร จิตตกมาหลายปีแล้ว รู้สึกอะไรมันแย่ไปหมดในชีวิต บางครั้งเคยคิดจะทำร้ายตัวเอง แต่ไม่ทำดีกว่า แล้วก็มาคิดว่าใครที่ทำกับเราไว้จะเอาคืนให้หมดทุกคน จนถึงบางครั้งอยากจะรับกระทืบคนให้ฟรี (ขอให้เป็นคนที่ทำไม่ดีจริงๆเท่านั้น) แต่สุดท้ายก็มานั่งนึกเดี่ยวก็มีเวรกรรมต่อกันอีก หลังๆก็พยายามสวดมนต์ ขออโหสิกรรมต่อเจ้ากรรมนายเวร ให้ใจมันเย็นลง หวังว่าซักวันมันจะดีขึ้นเร็วๆวันนี้
ถ้าแท็กผิดห้องช่วยแนะนำด้วยครับ