สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรก ผิดยังไงขออภัยด้วยนะคะ

เราคุยกับรุ่นพี่คนนึง ห่างกัน3ปี คุยกันมาตั้งแต่สมัยเรียน จนตอนนี้เราจบมาทำงานแล้ว
เราคุยกัน คบกันบนความสัมพันธ์ไม่มีชื่อเรียกค่ะ
ดูแลกัน งอนง้อ ทะเลาะกันตามประสา แต่ไม่ใช่แฟน

2ปีก่อน พี่เค้าได้ทุนไปเรียนต่อต่างประเทศค่ะ
เราตกลงกันว่าจะไม่สัญญาว่าจะต้องรอกัน
ถ้าต่างคนต่างเจอใครที่พอดีมากกว่า ก็จะยินดีให้ไปค่ะ

แม้ว่าระยะทางจะทำให้เราห่างกัน แต่เรายังคงติดต่อกันตลอด
ทั้งแชทและวีดีโอคอล เราก็รู้สึกว่าระยะทางมันไม่มีปัญหานะ
เรายังรู้สึกเหมือนเดิม ที่เพิ่มเติมคือความคิดถึง
ถึงเราจะตกลงกันว่าจะไม่รอกัน แต่จริงๆเรารอพี่เค้าค่ะ
ทุกวันนี้มีบ้างที่อ้อนให้เค้าบินกลับมาหา
แต่ก็เข้าใจค่ะว่ามันไม่ได้ถูกๆ ก็แค่อ้อนเฉยๆ จริงๆค่ะ

เราก็พยายามประคับประคองความสัมพันธ์กันมาเรื่อยๆนะ
จนเมื่อวานเราอ่านกระทู้นึง ที่เกี่ยวกับความสัมพันธ์ไม่มีชื่อเรียก
เราก็ส่งลิ้งไปให้เขา แล้วหยอกว่า พี่คงไม่ทำกับหนูแบบนี้ใช่มั้ย
พี่เขาตอบกลับมาว่าไม่ต้องรอพี่นะ เสียเวลา พี่ไม่อยากเอาเปรียบ
จริงๆนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาบอกทำนองนี้นะคะ

ความรู้สึกเรา เราว่าแม้จะห่างกันเป็นปีแล้ว
เราก็ยังรู้สึกเหมือนเดิมนะ ไม่ได้รู้สึกว่าเราใช้ความพยายามในการรอ
เราก็ใช้ชีวิตของเรา เขาก็ใช้ชีวิตของเขา
แต่ทั้งสองคนก็ยังแบ่งส่วนนึงไว้แชร์ร่วมกันอยู่
เราไม่ได้เหนื่อยที่รอเลย แต่เหนื่อยที่มาเจอกับประโยคที่แบบ ไม่ต้องรอพี่นะ อะไรทำนองนี้มากกว่า

เป็นปีๆที่ผ่านมา เขาไม่เห็นค่าของเวลาเลยหรอคะ

เขาไม่อยากให้เรารอจริงๆหรอ
เขาไม่ได้รู้สึกอะไรเลยหรอคะ
ทำไมถึงพูดแนวตัดความสัมพันธ์เอาง่ายๆ
แล้วเราควรทำยังไงต่อไปดีคะ

แท็กผิดยังไงขออภัยด้วยค่ะ