เรื่องก็คือ เรามาทำงานสาย แต่เราก็รับผิดชอบงานของเราอย่างเต็มที่ ทำงานเต็มที่ในเวลางาน
ซึ่งก็ยอมรับว่ามันผิด แต่มันก็ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับคนอื่น แต่มีคนมาบอกว่า เราอ่ะมาสายตลอด มาเช้าไม่เป็นหรอก
ทั้งที่คนที่พูดไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับเรา งานไม่ได้กระทบกัน ทำไมตอนเราอยุ่ล่วงเวลา ทำงานดึกไม่พูดถึงบ้าง ทำไมเราทำงานหนักไม่พูดถึงบ้าง

ถ้ามันจะผิด มันจะมีผลเสียมันก็อยู่ที่ตัวเรา แล้วคนอื่นจะมาเดือดร้อนแทนเราทำไม ถึงจะบอกว่าหวังดี แต่ประโยคที่พูด มันเมหือนคนจ้องจับผิดมากกว่าหวังดี ในเมื่อคนที่เป็นเจ้านายเราโดยตรง เค้ายังไม่เคยว่าอะไรเรา แล้วทำไมต้องมาเดือดร้อนแทนเรา

หรืออย่างเราอ้วน เราไม่เดือดร้อนกับรูปร่างตัวเอง แต่คนอื่นชอบมาเดือดร้อนแทนเรา

อยากทราบว่าจะมีวิธีรับมืออย่างไร จะบอกยังไงให้แยบคายโดยที่ไม่ต้องเสียน้ำใจ หรือตัดสัมพันธ์ประเภทที่ว่า เออชั้นจะไม่แตะต้องเธอแล้ว จะไม่ยุ่งแล้วไรีง้

คือเราก็ไม่ได้ว่าอยากเป็นศัตรูไรกัน แต่แค่ไมชอบให้มาก้าวก่ายชีวิตเรา ถ้าเราไม่ดีจริง ผลงานเราไม่ดี หัวหน้าเราคงไมเก็บเราไว้

ประเด็นนี้เราไม่ได้พูดถึงว่าเราผิดหรือไม่ผิด เพราะเราผิดจริง แต่แค่ มันไม่ใช่เรื่องของคนอื่น !!!