หลังจาก จขกท. อัดอั้น ระบายลงนั่นนี่มา 2 เดือน วันนี้ขอเถอะ ตูจะลงพันทิพ ! เจ้านายมาเจอก็ช่าง != =
เราเป็นเด็กจบใหม่ ทำงานสายสื่อสิ่งพิมพ์ ทำกราฟิกดีไซน์ บางคนก็เรียกเราว่า กราฟิกบ้าง อาร์ตบ้าง ตามปากเขาจะถนัด
เราโชคดีที่เราเปลี่ยนงาน มุ่งมั่นเลยว่าเปลี่ยนงานครึ้งนี้จะเอางานที่ฉันอยากทำเท่านั้น เพราะคิดเสมอว่า
'ทำงานที่ไม่ใช่ ก็ไม่ต่างกับการดูถูกตัวเอง'
และแล้วเราก็ได้งานที่อยากทำจริงๆ เป็นกราฟิกอยู่ บ. แห่งหนึ่งแถวรามอินทรา
เวลาเข้างาน 8.30 เลิก 17.30 ทำงานเสาร์เว้นเสาร์
เราเรียกหมื่นห้า ลดเงินตูเหลือแค่ หมื่นสาม ! (ณ จุดนี้ เกียรตินิยมไม่มีค่าอะไรเลย 555)
โอเค ไม่เป็นไร เราคิดว่า เราจบใหม่ และเพื่องานที่รัก ตูยอม ! ขอเก็บประสบการณ์ก่อนละกัน !!!
และสิ่งที่เราเจอคือ สรุปก่อนว่า 'หนูไม่ได้เกลียดงาน แต่หนูเกลียดพี่' และ 'ตูรักงานเว้ย แต่ตูเกลียดระบบ !!!'
1. สภาพแวดล้อมเป็น "ห้องปิด ไม่มีหน้าต่างสักบาน'
ซึ่งดูจากที่ทำงานเป็นโฮมออฟฟิศ ซึ่งตูจะเดินกลับตั้งแต่วันมาสัมภาษณ์แล้วนั้น ตูผิดเอง เพราะตูเลือกเอง
คิดสภาพกราฟิกอยู่ในห้องอุดอู้ ไอเดียตูฝังอยู่ตามผนังละมั้งนั่น !
2. ไม่มีเน็ตให้ จะหางาน หารูปที ลงไปใช้คอมข้างล่างจ้าาา เพื่อ ??
คือเข้าใจอารมณ์คนที่หัวแล่นๆ แล้วต้องสะดุดเดินลงไปหาภาพข้างล่างที่ทำงานกันหลายฝ่ายมากกกกก
3. เขาไม่เปิดรับอะไรใหม่ๆ ที่ลุกน้องเสนอ ซึ่งมันสะดวกกว่า ไวกว่า และงานไม่พลาดกว่าด้วย (บอสทั้งหลายอายุ 50 อัพ)
เขาพูดแต่ว่าเชื่อเถอะ เขาทำแบบนี้มากันหลายปีแล้ว ถ้าคิดงั้นพี่ไม่นั่งเกวียนอ่ะ มาขับรถเพื่อ ! ตูเซ็งแทนคนโดนจริงๆ
4. ตีกรอบงานตู ! แล้วจะจ้างกราฟิกมาเพื่อ ? ความคิดกราฟิกมีไว้ให้ต่อยอดค่ะ ไม่ใช่เอามาตีกรอบ บั่นทอนจินตนาการกันทุกวันๆ
5. วันนึงเราทำงานพลาด เขาว่าเรายับ แล้วบอกว่ายังจะเรียกร้องนั่นนี่ วันหยุดให้เข้ามาทำงานก็ไม่มา
คืองงว่าตูไปเรียกร้องอะไรรรรร โคตรสงบเสงี่ยมเจียมตัวในฐานะเด็กจบใหม่ ให้สมกับที่เขาชอบตอกย้ำใส่หัวทุกครั้งที่มีโอกาส !
ส่วนเรื่องที่เราไม่มาทำงานวันหยุดให้มันมีประเด็นแน่นอนนน
6. จะให้ตูมาทำงานวันหยุด แต่ค่ะแต่ โอฟรีนะคะ ! แล้ววันหยุดตู ตูไม่มาทำนี่ ผิดมาก ? ความผิดตูหรออออ
แค่วันธรรมดา ปกติเลิกงานห้าโมงครึ่ง จะบอกว่าเราทำโอฟรี 2-3 ทุ่มจนเป็นปกติ ! วันไหนหนักหน่อยบอสมาแบบนี้เลยค่ะ
บอส : วันนี้อยู่ช่วยพี่ดึกหน่อยนะ
สรุป ตูเลิกห้าทุ่มเที่ยงคืน โอฟรีตามเคย บริการข้าวฟรี และรถนายมาส่งถึงคอนโด
เหอๆ วันหยุดยังจะให้ตูมาทำงานอีก ให้ตูพักร่างบ้างเถอะ !!!
บอกแต่ว่างานเร่ง งานด่วน ด่วนแม่มทั้งชาติ โอฟรี
ทุกเดือนอ่ะพูดเลย เราก็บ้ายังทน เห้อ
พูดแต่ว่าเราจบใหม่ ต้องฝึกฝีมือ (แม่บอกว่าเราจบใหม่ เขาก็ทำกับเราแบบนี้แหละ Y^Y)
ซึ่งจากเหตุการณ์ซ้ำซากนี้ เราโดนพี่ที่เป็นปรู๊ฟใส่ว่า
- แกยอมเกินไป ใจเย็นมากกกกกกกกก
- ฉันเห็นแกทำงานแล้วฉันสงสารว่ะ
- กราฟิกที่นี่
ค้าทาสชัดๆ
ตอนหลังเราได้รู้ว่า...
ปัจจุบันในบริษัทมีแต่พนักงานที่ยังไม่ผ่านโปร แสดงว่าที่นี่คนเข้าๆ ออกๆ เรื่อย
ซึ่งมันแสดงให้ให้เห็นว่า 'ถ้าบริษัทดีๆ พนักงานเขาไม่อยากออกกันหรอกกกกกก'
ปัจจุบัน เหลือเราทำกราฟิกอยู่คนเดียว ทั้งจัดอาร์ต ไดคัท ทำภาพประกอบ ทำกราฟ นั่นนี่ บ้าไปแล้ววววว = =^
จากตอนเข้ามาใหม่ๆ มีทำอยู่สามคน ซึ่งตอนนี้หนีไปกันหมดละ หึหึ
ปัจจุบันมีพี่ๆ ฟรีแลนต์เข้ามาช่วย ซึ่งก็คือเด็กเก่าของที่นี่ ต่างพูดว่า
'ให้ทำที่นี่หรอ แค่ฟรีแลนซ์ก็พอละ' นางพูดพร้อมเบะปาก 5555
'เราฝีมือดีกว่าพี่เยอะมากอ่ะ' แต่ขอโทษ พี่ได้วันละพัน หึหึ ตูทำวันละ 10 ชม. ได้ สี่ร้อย น้อยกว่าเด็กแคชเชียร์โลตัสอีกมั้ง U^U
ตูว่าทีกราฟิกหนีไปทำฟรีแลนซ์หมดเพราะเจอ บ. ค้าทาสแบบนี้นี่เอง
สุดท้ายก็บอกตัวเองว่าถ้าไม่ไหวจริงๆ
เราเปลี่ยนเขาไม่ได้ เราก็ต้องเปลี่ยนตัวเอง พาตัวเองออกมาซะ ! (บ. อายุ 30 กว่าปีคงไม่มาเปลี่ยนเพราะตูหรอก หึหึ)
ตอนนี้เหมือนเราไม่มีจุดหมาย ไปก็ได้ อยู่ก็ได้
เหนื่อยงาน งานหนัก เราทนได้ เพราะเราสนุกกับมัน
เราทนงานหนักได้ แต่เราท้อกับระบบบริษัท ....
ปล. พิมพ์ไปงงตัวเองว่าตูจะสื่ออะไร เอาเป็นว่าเรามาแค่ระบาย และหากใครที่เจออย่างเรา
ถ้าคุณมีที่ไป คุณก็ไปเถอะ เพราะร่างกายคุณสำคัญกว่าเศษเงินที่บริษํทเขาหยิบยื่นให้
ปล. เราก็ยังทำอยู่ที่เดิมแหละ ครบสองเดือนแล้ว แต่ก็หาที่อื่นไปด้วย 55555
กรรมกร 'กราฟิก'
เราเป็นเด็กจบใหม่ ทำงานสายสื่อสิ่งพิมพ์ ทำกราฟิกดีไซน์ บางคนก็เรียกเราว่า กราฟิกบ้าง อาร์ตบ้าง ตามปากเขาจะถนัด
เราโชคดีที่เราเปลี่ยนงาน มุ่งมั่นเลยว่าเปลี่ยนงานครึ้งนี้จะเอางานที่ฉันอยากทำเท่านั้น เพราะคิดเสมอว่า
'ทำงานที่ไม่ใช่ ก็ไม่ต่างกับการดูถูกตัวเอง'
และแล้วเราก็ได้งานที่อยากทำจริงๆ เป็นกราฟิกอยู่ บ. แห่งหนึ่งแถวรามอินทรา
เวลาเข้างาน 8.30 เลิก 17.30 ทำงานเสาร์เว้นเสาร์
เราเรียกหมื่นห้า ลดเงินตูเหลือแค่ หมื่นสาม ! (ณ จุดนี้ เกียรตินิยมไม่มีค่าอะไรเลย 555)
โอเค ไม่เป็นไร เราคิดว่า เราจบใหม่ และเพื่องานที่รัก ตูยอม ! ขอเก็บประสบการณ์ก่อนละกัน !!!
และสิ่งที่เราเจอคือ สรุปก่อนว่า 'หนูไม่ได้เกลียดงาน แต่หนูเกลียดพี่' และ 'ตูรักงานเว้ย แต่ตูเกลียดระบบ !!!'
1. สภาพแวดล้อมเป็น "ห้องปิด ไม่มีหน้าต่างสักบาน'
ซึ่งดูจากที่ทำงานเป็นโฮมออฟฟิศ ซึ่งตูจะเดินกลับตั้งแต่วันมาสัมภาษณ์แล้วนั้น ตูผิดเอง เพราะตูเลือกเอง
คิดสภาพกราฟิกอยู่ในห้องอุดอู้ ไอเดียตูฝังอยู่ตามผนังละมั้งนั่น !
2. ไม่มีเน็ตให้ จะหางาน หารูปที ลงไปใช้คอมข้างล่างจ้าาา เพื่อ ??
คือเข้าใจอารมณ์คนที่หัวแล่นๆ แล้วต้องสะดุดเดินลงไปหาภาพข้างล่างที่ทำงานกันหลายฝ่ายมากกกกก
3. เขาไม่เปิดรับอะไรใหม่ๆ ที่ลุกน้องเสนอ ซึ่งมันสะดวกกว่า ไวกว่า และงานไม่พลาดกว่าด้วย (บอสทั้งหลายอายุ 50 อัพ)
เขาพูดแต่ว่าเชื่อเถอะ เขาทำแบบนี้มากันหลายปีแล้ว ถ้าคิดงั้นพี่ไม่นั่งเกวียนอ่ะ มาขับรถเพื่อ ! ตูเซ็งแทนคนโดนจริงๆ
4. ตีกรอบงานตู ! แล้วจะจ้างกราฟิกมาเพื่อ ? ความคิดกราฟิกมีไว้ให้ต่อยอดค่ะ ไม่ใช่เอามาตีกรอบ บั่นทอนจินตนาการกันทุกวันๆ
5. วันนึงเราทำงานพลาด เขาว่าเรายับ แล้วบอกว่ายังจะเรียกร้องนั่นนี่ วันหยุดให้เข้ามาทำงานก็ไม่มา
คืองงว่าตูไปเรียกร้องอะไรรรรร โคตรสงบเสงี่ยมเจียมตัวในฐานะเด็กจบใหม่ ให้สมกับที่เขาชอบตอกย้ำใส่หัวทุกครั้งที่มีโอกาส !
ส่วนเรื่องที่เราไม่มาทำงานวันหยุดให้มันมีประเด็นแน่นอนนน
6. จะให้ตูมาทำงานวันหยุด แต่ค่ะแต่ โอฟรีนะคะ ! แล้ววันหยุดตู ตูไม่มาทำนี่ ผิดมาก ? ความผิดตูหรออออ
แค่วันธรรมดา ปกติเลิกงานห้าโมงครึ่ง จะบอกว่าเราทำโอฟรี 2-3 ทุ่มจนเป็นปกติ ! วันไหนหนักหน่อยบอสมาแบบนี้เลยค่ะ
บอส : วันนี้อยู่ช่วยพี่ดึกหน่อยนะ
สรุป ตูเลิกห้าทุ่มเที่ยงคืน โอฟรีตามเคย บริการข้าวฟรี และรถนายมาส่งถึงคอนโด
เหอๆ วันหยุดยังจะให้ตูมาทำงานอีก ให้ตูพักร่างบ้างเถอะ !!!
บอกแต่ว่างานเร่ง งานด่วน ด่วนแม่มทั้งชาติ โอฟรี
พูดแต่ว่าเราจบใหม่ ต้องฝึกฝีมือ (แม่บอกว่าเราจบใหม่ เขาก็ทำกับเราแบบนี้แหละ Y^Y)
ซึ่งจากเหตุการณ์ซ้ำซากนี้ เราโดนพี่ที่เป็นปรู๊ฟใส่ว่า
- แกยอมเกินไป ใจเย็นมากกกกกกกกก
- ฉันเห็นแกทำงานแล้วฉันสงสารว่ะ
- กราฟิกที่นี่
ตอนหลังเราได้รู้ว่า...
ปัจจุบันในบริษัทมีแต่พนักงานที่ยังไม่ผ่านโปร แสดงว่าที่นี่คนเข้าๆ ออกๆ เรื่อย
ซึ่งมันแสดงให้ให้เห็นว่า 'ถ้าบริษัทดีๆ พนักงานเขาไม่อยากออกกันหรอกกกกกก'
ปัจจุบัน เหลือเราทำกราฟิกอยู่คนเดียว ทั้งจัดอาร์ต ไดคัท ทำภาพประกอบ ทำกราฟ นั่นนี่ บ้าไปแล้ววววว = =^
จากตอนเข้ามาใหม่ๆ มีทำอยู่สามคน ซึ่งตอนนี้หนีไปกันหมดละ หึหึ
ปัจจุบันมีพี่ๆ ฟรีแลนต์เข้ามาช่วย ซึ่งก็คือเด็กเก่าของที่นี่ ต่างพูดว่า
'ให้ทำที่นี่หรอ แค่ฟรีแลนซ์ก็พอละ' นางพูดพร้อมเบะปาก 5555
'เราฝีมือดีกว่าพี่เยอะมากอ่ะ' แต่ขอโทษ พี่ได้วันละพัน หึหึ ตูทำวันละ 10 ชม. ได้ สี่ร้อย น้อยกว่าเด็กแคชเชียร์โลตัสอีกมั้ง U^U
ตูว่าทีกราฟิกหนีไปทำฟรีแลนซ์หมดเพราะเจอ บ. ค้าทาสแบบนี้นี่เอง
สุดท้ายก็บอกตัวเองว่าถ้าไม่ไหวจริงๆ
เราเปลี่ยนเขาไม่ได้ เราก็ต้องเปลี่ยนตัวเอง พาตัวเองออกมาซะ ! (บ. อายุ 30 กว่าปีคงไม่มาเปลี่ยนเพราะตูหรอก หึหึ)
ตอนนี้เหมือนเราไม่มีจุดหมาย ไปก็ได้ อยู่ก็ได้
เหนื่อยงาน งานหนัก เราทนได้ เพราะเราสนุกกับมัน
เราทนงานหนักได้ แต่เราท้อกับระบบบริษัท ....
ปล. พิมพ์ไปงงตัวเองว่าตูจะสื่ออะไร เอาเป็นว่าเรามาแค่ระบาย และหากใครที่เจออย่างเรา
ถ้าคุณมีที่ไป คุณก็ไปเถอะ เพราะร่างกายคุณสำคัญกว่าเศษเงินที่บริษํทเขาหยิบยื่นให้
ปล. เราก็ยังทำอยู่ที่เดิมแหละ ครบสองเดือนแล้ว แต่ก็หาที่อื่นไปด้วย 55555