เรื่องนี้เกิดกับครอบครัวเราเองค่ะ คือไม่เข้าใจอาม่าเราเลย...ทั้งๆ ที่มีลูก 3 คน ผู้ชาย(น้าชาย) 1 ผู้หญิง(แม่กับป้า) 2
น้าชายเราแต่งไปมีครอบครัวแล้ว ออกไปอยู่กับครอบครัวลูกสะใภ้ มีลูกชาย 1 ลูกหญิง 2 ส่วนแม่เรามีเราเป็นลูกสาวคนเดียวค่ะ อยู่กันอีกบ้าน แต่มีไปมาหาสู่ตลอด ป้าเราโสดไม่แต่งงานตอนนี้อยู่บ้านเดียวกับอาม่า เรื่องของเรื่องคือ เงินที่จะได้จากการขายที่ดินเห็นว่าที่ตกลงคือ แบ่งกัน 9 คน ค่ะ คือ อาม่า ป้า แม่เรา น้าชาย ลูกสะใภ้ ลูกของน้าชายอีก 3 คน ซึ่งถือว่าสัดส่วนครอบครัวน้าชายเยอะมาก ถือว่าได้ไป 5 ส่วนเต็มๆ ไม่เพียงเท่านั้นนะคะ บ้านที่อาม่าอยู่ปัจจุบันตอนนี้โอนให้ลูกชายของน้าชายไปแล้วค่ะ ซึ่งตอนนี้อยู่แค่ ม.1 ตอนนั้นพอพ่อเรารู้เท่านั้นแหละ (ซึ่งคอนนี้พ่อเราเสียแล้ว) เลยตัดสินใจซื้อบ้าน (ปัจจุบัน) ให้อยู่ ไม่อย่างนั้นเรากับแม่คงไม่มีที่อยู่ค่ะ ส่วนป้าเขาโสดอนาคตก็คงย้ายมาอยู่กับเราค่ะ นอกจากนี้บ้านเช่า 2 หลัง บ้านนึงชื่ออาม่า อีกบ้านชื่อน้าชาย ซึ่งได้ยินมาว่าเขาจะย้ายไปอยู่บ้านที่ให้เช่าค่ะ และอนาคตอีกหลังคงจะให้น้าชาย ซึ่งรวมๆ เขาได้บ้านไปทั้งหมด 3 หลังค่ะ (ความยุติธรรมอยู่ตรงไหน?) คือเราสงสารแม่เรากับป้าเราค่ะ มะกี้เพิ่งคุยกับอาม่าแล้วก็ร้องไห้ไป แต่เค้าไม่สนใจอะไรทั้งนั้น อาม่าเคยพูดกับแม่เราว่าจะให้ใครก็เรื่องของเค้า จะไม่ให้แม่เราก็ได้ เพราะแต่งงานออกไปแล้ว (ฟังแล้วจุกค่ะ) แต่ปัจจุบันแม่ไปมาหาสู่ ให้เงินใช้ตอนที่ไม่มีรายได้ เราไม่เถียงนะคะว่าปัจจุบันครอบครัวเรามีบ้าน มีคอนโด(ซึ่งยังผ่อนอยู่) แม่เราหาเงินด้วยน้ำพักน้ำแรง ทำอะไรด้วยตัวเองได้ มีปัญญาทำมาหากิน ซึ่งปัจจุบันเราก็เพิ่งทำงานได้เหมือนกัน แถมแม่กับป้ายังช่วยออกค่าเทอมให้ลูกน้าชายทั้ง 3 คน แม่เราให้เงินค่าขนมลูกเค้า คือน้าชายเราจบไม่สูงค่ะ ทำอะไรก็เจ๊งและอาศัยกับครอบครัวน้าสะใภ้ ไม่มีรายได้ พอขัดสนก็มาหาอาม่า แม่และป้า เรื่องรถก็เหมือนกันค่ะ อาม่าก็ดาวน์และผ่อนให้เค้าทั้งหมด แต่พอเรื่องบ้านที่แม่เรายืมเงินไปซื้อแล้วคืนไม่หมด อาม่าก็จะชอบยกขึ้นมาพูด เฮ้อออ....ยังมีอีกหลายเรื่องค่ะ ปัญหาครอบครัว ก็คงได้แต่เงียบเฉย คืออาม่าบอกว่าน้าชายทำมาหากินไม่ได้ ก็ต้องให้เค้าเอาไปตั้งตัวไว้ทำมาหากิน  แต่มุงอ่ะมีบ้านมีคอนโด ทำงานแล้วก็มีรายได้

ปล. ยังมีเรื่องอื่นๆ ยิบย่อยอีกเยอะ ใครอ่านแล้วไม่พอใจ อย่าซ้ำเติมค่ะ แค่เรารู้สึกว่าไม่ยุติธรรมเอามาก #แค่ระบาย