สวัสดีค่ะชาวพันทิปทุกๆท่าน ต้องขอบอกก่อนเลยนะคะ ว่านี่เป็นกระทู้แรกของเราเลย หากผิดพลาดประการใด ก็ขออภัยด้วยละกันนะคะ
เราขอแทนตัวเองว่า พรีม ละพี่ผู้ชายแทนว่า ต่อ นะคะ ซึ่งตอนนี้เราอยู่ปี 1 ละค่ะ ส่วนพี่ต่อ อยู่ปี 3
เริ่มเลยนะคะ คือตอนม.6 เราได้ไปโอเพ้นเฮาส์กับเพื่อนๆค่ะ ไปดูคณะบ้าง ส่องผู้ชายในมหาลัยบ้าง ซึ่งก็แซ่บใช้ได้อยู่นะคะคู้ณณ พอเดินๆไป เข้าคณะนั้นออกคณะนี้ เราก็ได้เจอพี่ผู้ชายคนนึงค่ะ สูงกว่าเราประมาณ10กว่าเซนได้ ไม่ขาว ไม่ดำ ออกแทนๆค่ะ พวกเพื่อนก็แบบสนใจคณะนี้ ก็เลยเดินเข้าไป เราก็เดินตาม ซึ่งตอนนั้นยังไม่คิดอะไรนะคะ จนกระทั่งได้คุยกับพี่ คือพี่ถามค่ะว่าพวกเรามาจากไหนกัน อยู่รรอะไร เราก็บอกไป ละทีนี้ก็คุยกันยาวเลยค่ะ พี่ออกแนวกวนๆนิดๆ ซึ่งเราเองก็ชอบคนแบบนี้นะ 555555 เราคุยกัน แต่ไม่ได้ถามชื่อกันเลยค่ะ เสียใจจจจ พอออกจากคณะนี้ เราก็ไปคณะอื่นต่อ ทีนี้พอตอนกลางวันเราก็หิวข้าวกัน และประเด็นก็คือ โรงอาหารอยู่ไหนนน??เราหันไปถามเพื่อนคนนึงว่า "แกมาที่นี่ออกจะบ่อย รู้มั้ยว่าโรงอาหารอยู่ไหน?" คำตอบที่ได้คือ ไม่ !!!!!! จ้าาา สรุปไม่มีใครรู้เลยว่าโรงอาหารอยู่ตรงไหน พอดีเราหันไปเห็นพี่ผู้ชายคนที่เราแอบปิ๊ง เราเลยเดินเข้าไปเลยค่ะ "พี่คะ โรงอาหารอยู่ไหน?" พี่ก็บอกทางเรามา ซึ่งเราไม่รู้ทางก็แบบ หน้ามึนนิดๆ พี่ก็บอกมาว่าจะพาไปค่ะ เราเองก็เกรงใจแต่ว่าณ จุดๆนั้น คือหิวแรง เลยได้แต่ปล่อยเลยตามเลย พี่ก็พาไปนะคะ เราก็เดอนตามพี่ หันไปมองหน้าเพื่อน มันก็ยิ้มแบบแซวๆ เราก็เขินสิคะ ทีนี้ไลน์เราเด้ง เลยหยิบขึ้นมา เป็นไลน์กลุ่มเพื่อนเราเนี่ยละค่ะ มันไลน์มาว่า ให้ถามชื่อเลย บุกเลย ลุยเลย เราก็พิมตอบมันไปว่า จะดีหรอ ไม่เอา ไม่กล้า ละก็ส่งสติกเกอร์รัวๆเลยค่ะ555555 แต่พอเราทำใจได้ละ เราก็กลั้นใจถามไปเลย "เอออ พี่ชื่ออะไรอะคะ" พี่เค้าก็หันมาตอบว่า "พี่ชื่อต่อครับ" ละก็ส่งยิ้มให้ ชะนีอย่างเราทำไรได้ละคะ ฉีกยิ้มกลับ พร้อมบอกชื่อตัวเองไป ฮุๆ บทจะด้านฉันก็ด้านนะจ๊ะ พอถึงโรงอาหาร เราก็ขอบคุณพี่เค้า ละก็ถามว่าละพี่กินข้าวยัง เห็นอยู่แต่ในคณะ พี่ตอบว่า ยัง นี่พี่หิวมากเลยเนี่ย เราก็แบบฝากหนูซื้อมั้ย555 ละแบมือขอตัง พี่ก็แบบ อ้าว ไม่ได้จะเลี้ยงพี่หรอ เราก็ตอบไปว่า เลี้ยงได้นะ แต่เอาตังมา พี่ก็แบบยิ้มๆ ละก็บอกว่าพี่กินข้าวแล้วแหละ แกล้งเราเฉยๆ เราก็แบบ โถ่วๆ นึกว่าเรื่องจริง ละเรากะพี่ก็แยกกันค่ะ เพื่อนชวนกินข้าว เรานี่กินไม่ลงเลยค่ะ อิ่มอกอิ่มใจ จากหิวๆคืออิ่มแปล้แน่นเอี๊ยดในหัวใจเลยล่ะค่ะ 5555555 ละตอนที่เพื่อนนั่งกินข้าวกัน เราก็บ่นพร่ำพรรณนาเกี่ยวกับพี่ต่อให้เพื่อนฟัง สิ่งที่ได้กลับมาคือสายตาอันมองแรงของพวกนางทั้งห้าคนเจ้าค่ะ โฮะๆๆ แต่ก็มีนางหนึ่งพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงเรียบๆ ใบหน้านิ่งๆ ว่า "แกแน่ใจหรอพรีม ว่าพี่เค้าจะยังไม่มีแฟน" เรานี่อึ้งเลยค่ะ แกกล้าดียังไงมาดับมโนฉ้านนน แต่เราก็ตอบมันไปว่า ไม่รู้อะ คงยังไม่มีหรอก.....มั้ง เพื่อนนางที่สองมันก็พูดว่า "คณะนั้น กูรู้จักอยู่คนนึง เดี๋ยวส่งลิ้งเฟสไปให้ละกัน" เราก็แบบจากที่หงอยกับคำถามนางแรก ตาเรางี้เป็นประกายทันใดเลยค่ะ พอได้ลิ้งมา เราก็เข้าไปดู พี่เค้าชื่อพี่บอสค่ะ โชคดีมากๆเลย ที่พี่เค้าไม่ได้ตั้งแบบไพรเวทในหน้ารายชื่อเพื่อน แต่เราหาแล้วหาอีกก็ไม่เจอเฟสพี่ต่อค่ะ เลยกดเข้าไปดูรูป เผื่อจะมีรูปพี่ต่อบ้าง ซึ่งก็จริงค่ะ มีจริงๆ แต่ไม่แท็กพี่ต่อ จุดนั้นเราก็คิดละว่า พี่ไม่เล่นเฟสหรอวะ 5555 เราเลยแอดพี่บอสไป ซึ่งก็รับเร็วม้ากกกกกมากกกก พอพี่รับแอด เราเลยถามว่า คณะพี่มีคนชื่อต่อมั้ยคะ หนูขอเฟสพี่เค้าหน่อย ซึ่งพี่บอสก็ใจดีค่ะ ให้เฟสเรามาเฉยเลย เราก็แบบคิดในใจ หู้ยย ให้ง่ายดีแท้ แต่ในใจพี่เค้าคงคิดว่า นี่แอดกูมาเพื่อขอเฟสคนอื่นงั้นหรอ หึหึ เราเลยแกล้งๆถามชื่อพี่เค้าไป ละก็ถามว่าพี่เป็นอะไรกับเอลซ่าคะ (เพื่อนนางที่สองค่ะ นางชื่อแอล แต่เพื่อความบันเทิง เอลซ่าซะเลย 55555) พี่ก็ตอบมาว่า พี่เคยเป็นแฟนเก่าแอล เรานี่แบบบ แฟนเก่าาา!!!!! ว้อทท!? ตอนไหน อะไร มันไม่เคยบอกเราเลยยย ก็คุยไปๆ เราก็บอกพี่ว่า งั้นเดี๋ยวไปทำการบ้านก่อนนะ พอสักประมาณดึกๆหน่อยอะค่ะ แจ้งเตือนเฟสเด้งขึ้นมา ......... พี่ต่อรับแอดฉันแล้วเว้ยแกรรร เราก็เลยส่งติ้กเกอร์รัวๆไปในไลน์กลุ่ม ละก็เพ้ออยู่คนเดียวอะค่ะ เพื่อนไม่เปิดไลน์อ่านสักคน -..- ดี๊ดีย์
พอเราสงบสติอารมณ์ได้แล้ว ก็เลยแชทไปหาพี่ต่อเลยค่ะ ก็ถามว่าพี่จำหนูได้มั้ย อะไรงี้ พี่ตอบมาว่า จำได้ อกอีแป้นจะแตกแหกขาดด ฮืออออออ ละเราก็คุยไปเรื่อยๆ ระหว่างที่คุย เราก็ส่องเฟสพี่ต่อค่ะ เพราะก่อนหน้านี้พี่ตั้งแบบไพรเวทไว้ ทำให้ส่องอะไรได้ยากเหลือเกิน เราก็ส่องๆ กดเข้าดูอัลบั้มรูป เจอรูปนึง มีผู้หญิงมาเม้นว่า หล่อจังเลยแฟนใครหว่า ละก็อีโมติคอนรูปหัวใจ เราก็เลยดูวันที่ที่เม้นค่ะ เป็นวันที่ 15 กพ 2011 เราก็ดูเฟสพี่ต่อ ประมาณ 2012 พี่เค้าโพสต์แต่แบบ เพลงเศร้าๆ เราก็เลยแน่ใจว่าเลิกกันแล้วแน่ๆ ช่วงนั้นเราคุยแต่กับพี่ต่อค่ะ คุยกันไปเรื่อยๆ มีอยู่วันนึง เราก็ถามๆไปว่า พี่ชอบผู้หญิงแบบไหน พี่เค้าก็บอกมาว่า พี่ไม่มีสเปค แต่ขอแค่เข้าใจพี่ เชื่อใจกันก็พอ เราก็แบบ อ่อออออ แต่พี่น่ะตรงสเปคหนูเลยนะ555555 พี่เค้าก็เงียบ ไม่อ่าน ไม่ตอบ เราเลยเข้าเฟสพี่อีกครั้ง จนกระทั่ง ไปป๊ะกับเฟสพ่อพี่ต่อค่ะ เราก็กดเข้าไปดู คือแลรวยค่ะ เราก็กลัวละ บ้านเราไม่ได้จนแต่ก็ไม่รวยอะไร แค่ฐานะปานกลาง เราก็กลัวนะ เรื่องระหว่างเรามันจะเป็นไปได้หรอ เพราะเท่าที่จากดูละครไทย มักจะลงเอยกะคนมีฐานะด้วยกัน หรือไม่ก็มารู้ทีหลังว่านางเอกรวย ไหนจะนิยายอีก จนกระทั่งแชทเฟสเด้ง พี่ส่งสติกเกอร์แบบตกใจมาค่ะ เราเลยพิมพ์บอกไปเหมือนเป็นครั้งสุดท้าย เราพิมพ์ไปว่า เอาจริงๆ หนูชอบพี่ตั้งแต่วันนั้นแล้ว เห็นหน้าครั้งแรกก็ชอบเลย หนูไม่ได้ชอบพี่ที่หน้าตาหรืออะไรนะ แต่หนูชอบคนบุคลิกแบบพี่ หนูชอบคนกวนๆ อยู่ด้วยละสบายใจดี แล้วยิ่งวันที่พี่รับแอดหนู หนูโคตรดีใจเลย ละก็ทำใจอยู่นานมาก กว่าจะกล้าทักพี่ไป ตอนนั้นหนูก็ไม่แน่ใจว่าพี่มีแฟนอยู่รึป่าว จนหนูเข้ามาส่องเฟสพี่อะแหละ หนูไม่ได้ต้องการให้พี่ชอบหนูกลับนะ พี่จะชอบใคร จะรักใครก็ได้ ไม่จำเป็นต้องเป็นหนู แค่หนูแอบชอบพี่อยู่ตรงนี้มันก็มีความสุขดีอยู่แล้ว อีกอย่างถ้าพี่จะมาชอบหนูเพราะสงสาร หนูบอกเลยว่าไม่ต้อง หนูไม่ต้องการให้พี่ชอบหนูเพราะสงสารหนู แต่หนูต้องการคนที่ชอบหนูจริงๆ ซึ่งถ้าพี่ชอบใคร หนูก็โอเค เพราะการที่เราได้เห็นคนที่เรารักมีความสุข เราก็สุขไปด้วย แต่เมื่อไหร่ที่พี่ไม่มีใคร หรือผิดหวังจากใครมา หนูจะอยู่ตรงนี้ รอพี่เสมอนะ
พอเรากดส่งเสร็จ เราเลยเข้ายูทูปหาฟังเพลงเศร้าๆ ฟังละน้ำตามันก็จะไหล โถๆ น่าสงสาร ทีนี้แชทเด้งค่ะ เป็นพี่ต่อ -..- พี่ต่อตอบมา ทำเอาใจเราหล่นวูบไปอยู่ตาตุ่มละก็เด้งขึ้นมาใหม่เลยค่ะ พี่ตอบมาว่า แล้วเราไม่รู้หรอว่าพี่ก็ชอบน้อง น้องเป็นคนยิ้มง่าย ตลก เฮฮาดี ความจริงพี่ก็รู้แหละว่าน้องชอบพี่ เพราะเพื่อนพี่มันบอกมา เราก็แบบ มั่วแน่ๆ พี่มั่ว พี่
โกหกอะ ทีนี้พี่ก็ส่งรูปเรามารัวๆ เป็นรูปในวันงานทุกกิริยาบทเลยค่ะ ซึ่งบางรูปมันน่าเกลียดมากๆ เพราะปกติเราเองก็ไม่ใช่คนที่สวยหรือน่ารักอะไรอยู่แล้ว ว่าง่ายๆ เราโคตรบ้าน อ้วนก็อ้วน ดำก็ดำ เจองี้ใครจะไปแน่ใจว่าเค้าชอบเราจริง พอผ่านไปสักสามอาทิตย์ได้ เราไปเที่ยวกะพี่ต่อเป็นครั้งแรกค่ะ เราก็ทำตัวไม่ถูกนะ ไม่รู้จะชวนคุยอะไร มันไม่เหมือนในเฟสเลยค่ะ แต่ฉากเด็ดมันอยู่ที่ว่า พี่ให้สร้อยที่มีจี้แหวนเรามา ที่แหวนมีสลักว่า TorPreem เรานี่อึ้งไปเลยค่ะ ละพี่ก็บอกว่า เป็นแฟนกัน ตอนนั้นน้ำตาเราไหลเลยค่ะ ก่อนจะพยักหน้าตกลง พี่ก็โชว์สร้อยของพี่ที่ใส่อยู่ แต่ของพี่ต่อ สลักว่า PreemTor ค่ะ เรางี้ยิ้มไม่หุบเลย ละพอกลับมาบ้าน พี่ต่อก็ส่งคำขอตั้งคบอะค่ะ เราไม่รีรอที่จะกดตกลงเลย แต่เราจะมีห่างๆอยู่ช่วงนึง คือช่วงที่เรากำลังจะสอบค่ะ ช่วงนั้นคือบอกพี่ต่อแล้วว่า ขออ่านหนังสือคนเดียวนะ พี่คงเข้าใจนะ พี่เค้าก็เข้าใจค่ะ ช่วงนั้นเราลบแอพเฟส ไลน์ ไอจี โซเชี่ยลต่างๆออกหมดเลย ซึ่งพอสอบเสร็จ อะไรเสร็จ เราก็โหลดแอพมาใหม่ แจ้งเตือนเฟส 70+ คือเยอะมากจากปกติค่ะ เราก็กดเข้าไป เป็นพี่ต่อมาโพสต์ในหน้าวอลเรา เราอ่านหนังสือสองเดือน ที่พี่ต่อโพสต์ก็จะมีแบบว่า ตั้งใจอ่านหนังสือนะ , สู้ๆนะ , เป็นกำลังใจให้นะ , กินข้าวด้วยล่ะ , อย่านอนดึก , ตื่นๆ , เป็นไงบ้าง อ่านถึงไหนละ ฯลฯ ซึ่งพี่ต่อมาโพสต์ทุกวัน วันละ2-3โพสต์บ้าง โพสต์เดียวบ้าง เราเจอแบบนี้บอกเลยโคตรปลื้ม โคตรรักเลย จนตอนนี้เราอยู่ปี1 ม.เดียวกับพี่ต่อแหละ พี่เค้าก็ยังดูแลเรามาตลอด ผลัดกันดูแล เรื่องทะเลาะเนี่ยแทบไม่มีเลยค่ะ หรือถ้ามี เราสัญญากะพี่ต้อไว้แล้วว่าเราจะผ่านมันไปด้วยกันให้ได้ ละถ้าวันใดที่เราเลิกกัน เราก็จะไม่เสียใจ เพราะอย่างน้อยในวันนี้เราได้ดูแลกันและกัน ได้รักกัน มันเป็นอะไรที่สุขสุกๆ แต่อย่าเลิกกันเลยเถอะ 5555555 เราต้องขอบคุณงานโอเพ้นเฮาส์วันนั้นมากๆที่ทำให้เราเจอรักที่ดีๆแบบนี้ ....
มีใครเคยชอบรุ่นพี่ในงานแบบนี้ ละลงเอยอย่างสมดังใจมั่งมั้ยคะ รู้สึกยังไงบ้าง เราโคตรรู้สึกหลากหลายเลยแหละ อิอิ
ปล. ตอนแรกกะว่าจะตั้งกท.สนทนา แต่ตั้งไม่ได้ค่ะ
ปล.2 ขอบคุณทุกคำติชม
ปล.3 ผิดพลาดประการใด ขออภัยนะคะ
มีใครเคยเจอรักแบบเรา แล้วลงเอยแบบนี้ไหมคะ
เราขอแทนตัวเองว่า พรีม ละพี่ผู้ชายแทนว่า ต่อ นะคะ ซึ่งตอนนี้เราอยู่ปี 1 ละค่ะ ส่วนพี่ต่อ อยู่ปี 3
เริ่มเลยนะคะ คือตอนม.6 เราได้ไปโอเพ้นเฮาส์กับเพื่อนๆค่ะ ไปดูคณะบ้าง ส่องผู้ชายในมหาลัยบ้าง ซึ่งก็แซ่บใช้ได้อยู่นะคะคู้ณณ พอเดินๆไป เข้าคณะนั้นออกคณะนี้ เราก็ได้เจอพี่ผู้ชายคนนึงค่ะ สูงกว่าเราประมาณ10กว่าเซนได้ ไม่ขาว ไม่ดำ ออกแทนๆค่ะ พวกเพื่อนก็แบบสนใจคณะนี้ ก็เลยเดินเข้าไป เราก็เดินตาม ซึ่งตอนนั้นยังไม่คิดอะไรนะคะ จนกระทั่งได้คุยกับพี่ คือพี่ถามค่ะว่าพวกเรามาจากไหนกัน อยู่รรอะไร เราก็บอกไป ละทีนี้ก็คุยกันยาวเลยค่ะ พี่ออกแนวกวนๆนิดๆ ซึ่งเราเองก็ชอบคนแบบนี้นะ 555555 เราคุยกัน แต่ไม่ได้ถามชื่อกันเลยค่ะ เสียใจจจจ พอออกจากคณะนี้ เราก็ไปคณะอื่นต่อ ทีนี้พอตอนกลางวันเราก็หิวข้าวกัน และประเด็นก็คือ โรงอาหารอยู่ไหนนน??เราหันไปถามเพื่อนคนนึงว่า "แกมาที่นี่ออกจะบ่อย รู้มั้ยว่าโรงอาหารอยู่ไหน?" คำตอบที่ได้คือ ไม่ !!!!!! จ้าาา สรุปไม่มีใครรู้เลยว่าโรงอาหารอยู่ตรงไหน พอดีเราหันไปเห็นพี่ผู้ชายคนที่เราแอบปิ๊ง เราเลยเดินเข้าไปเลยค่ะ "พี่คะ โรงอาหารอยู่ไหน?" พี่ก็บอกทางเรามา ซึ่งเราไม่รู้ทางก็แบบ หน้ามึนนิดๆ พี่ก็บอกมาว่าจะพาไปค่ะ เราเองก็เกรงใจแต่ว่าณ จุดๆนั้น คือหิวแรง เลยได้แต่ปล่อยเลยตามเลย พี่ก็พาไปนะคะ เราก็เดอนตามพี่ หันไปมองหน้าเพื่อน มันก็ยิ้มแบบแซวๆ เราก็เขินสิคะ ทีนี้ไลน์เราเด้ง เลยหยิบขึ้นมา เป็นไลน์กลุ่มเพื่อนเราเนี่ยละค่ะ มันไลน์มาว่า ให้ถามชื่อเลย บุกเลย ลุยเลย เราก็พิมตอบมันไปว่า จะดีหรอ ไม่เอา ไม่กล้า ละก็ส่งสติกเกอร์รัวๆเลยค่ะ555555 แต่พอเราทำใจได้ละ เราก็กลั้นใจถามไปเลย "เอออ พี่ชื่ออะไรอะคะ" พี่เค้าก็หันมาตอบว่า "พี่ชื่อต่อครับ" ละก็ส่งยิ้มให้ ชะนีอย่างเราทำไรได้ละคะ ฉีกยิ้มกลับ พร้อมบอกชื่อตัวเองไป ฮุๆ บทจะด้านฉันก็ด้านนะจ๊ะ พอถึงโรงอาหาร เราก็ขอบคุณพี่เค้า ละก็ถามว่าละพี่กินข้าวยัง เห็นอยู่แต่ในคณะ พี่ตอบว่า ยัง นี่พี่หิวมากเลยเนี่ย เราก็แบบฝากหนูซื้อมั้ย555 ละแบมือขอตัง พี่ก็แบบ อ้าว ไม่ได้จะเลี้ยงพี่หรอ เราก็ตอบไปว่า เลี้ยงได้นะ แต่เอาตังมา พี่ก็แบบยิ้มๆ ละก็บอกว่าพี่กินข้าวแล้วแหละ แกล้งเราเฉยๆ เราก็แบบ โถ่วๆ นึกว่าเรื่องจริง ละเรากะพี่ก็แยกกันค่ะ เพื่อนชวนกินข้าว เรานี่กินไม่ลงเลยค่ะ อิ่มอกอิ่มใจ จากหิวๆคืออิ่มแปล้แน่นเอี๊ยดในหัวใจเลยล่ะค่ะ 5555555 ละตอนที่เพื่อนนั่งกินข้าวกัน เราก็บ่นพร่ำพรรณนาเกี่ยวกับพี่ต่อให้เพื่อนฟัง สิ่งที่ได้กลับมาคือสายตาอันมองแรงของพวกนางทั้งห้าคนเจ้าค่ะ โฮะๆๆ แต่ก็มีนางหนึ่งพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงเรียบๆ ใบหน้านิ่งๆ ว่า "แกแน่ใจหรอพรีม ว่าพี่เค้าจะยังไม่มีแฟน" เรานี่อึ้งเลยค่ะ แกกล้าดียังไงมาดับมโนฉ้านนน แต่เราก็ตอบมันไปว่า ไม่รู้อะ คงยังไม่มีหรอก.....มั้ง เพื่อนนางที่สองมันก็พูดว่า "คณะนั้น กูรู้จักอยู่คนนึง เดี๋ยวส่งลิ้งเฟสไปให้ละกัน" เราก็แบบจากที่หงอยกับคำถามนางแรก ตาเรางี้เป็นประกายทันใดเลยค่ะ พอได้ลิ้งมา เราก็เข้าไปดู พี่เค้าชื่อพี่บอสค่ะ โชคดีมากๆเลย ที่พี่เค้าไม่ได้ตั้งแบบไพรเวทในหน้ารายชื่อเพื่อน แต่เราหาแล้วหาอีกก็ไม่เจอเฟสพี่ต่อค่ะ เลยกดเข้าไปดูรูป เผื่อจะมีรูปพี่ต่อบ้าง ซึ่งก็จริงค่ะ มีจริงๆ แต่ไม่แท็กพี่ต่อ จุดนั้นเราก็คิดละว่า พี่ไม่เล่นเฟสหรอวะ 5555 เราเลยแอดพี่บอสไป ซึ่งก็รับเร็วม้ากกกกกมากกกก พอพี่รับแอด เราเลยถามว่า คณะพี่มีคนชื่อต่อมั้ยคะ หนูขอเฟสพี่เค้าหน่อย ซึ่งพี่บอสก็ใจดีค่ะ ให้เฟสเรามาเฉยเลย เราก็แบบคิดในใจ หู้ยย ให้ง่ายดีแท้ แต่ในใจพี่เค้าคงคิดว่า นี่แอดกูมาเพื่อขอเฟสคนอื่นงั้นหรอ หึหึ เราเลยแกล้งๆถามชื่อพี่เค้าไป ละก็ถามว่าพี่เป็นอะไรกับเอลซ่าคะ (เพื่อนนางที่สองค่ะ นางชื่อแอล แต่เพื่อความบันเทิง เอลซ่าซะเลย 55555) พี่ก็ตอบมาว่า พี่เคยเป็นแฟนเก่าแอล เรานี่แบบบ แฟนเก่าาา!!!!! ว้อทท!? ตอนไหน อะไร มันไม่เคยบอกเราเลยยย ก็คุยไปๆ เราก็บอกพี่ว่า งั้นเดี๋ยวไปทำการบ้านก่อนนะ พอสักประมาณดึกๆหน่อยอะค่ะ แจ้งเตือนเฟสเด้งขึ้นมา ......... พี่ต่อรับแอดฉันแล้วเว้ยแกรรร เราก็เลยส่งติ้กเกอร์รัวๆไปในไลน์กลุ่ม ละก็เพ้ออยู่คนเดียวอะค่ะ เพื่อนไม่เปิดไลน์อ่านสักคน -..- ดี๊ดีย์
พอเราสงบสติอารมณ์ได้แล้ว ก็เลยแชทไปหาพี่ต่อเลยค่ะ ก็ถามว่าพี่จำหนูได้มั้ย อะไรงี้ พี่ตอบมาว่า จำได้ อกอีแป้นจะแตกแหกขาดด ฮืออออออ ละเราก็คุยไปเรื่อยๆ ระหว่างที่คุย เราก็ส่องเฟสพี่ต่อค่ะ เพราะก่อนหน้านี้พี่ตั้งแบบไพรเวทไว้ ทำให้ส่องอะไรได้ยากเหลือเกิน เราก็ส่องๆ กดเข้าดูอัลบั้มรูป เจอรูปนึง มีผู้หญิงมาเม้นว่า หล่อจังเลยแฟนใครหว่า ละก็อีโมติคอนรูปหัวใจ เราก็เลยดูวันที่ที่เม้นค่ะ เป็นวันที่ 15 กพ 2011 เราก็ดูเฟสพี่ต่อ ประมาณ 2012 พี่เค้าโพสต์แต่แบบ เพลงเศร้าๆ เราก็เลยแน่ใจว่าเลิกกันแล้วแน่ๆ ช่วงนั้นเราคุยแต่กับพี่ต่อค่ะ คุยกันไปเรื่อยๆ มีอยู่วันนึง เราก็ถามๆไปว่า พี่ชอบผู้หญิงแบบไหน พี่เค้าก็บอกมาว่า พี่ไม่มีสเปค แต่ขอแค่เข้าใจพี่ เชื่อใจกันก็พอ เราก็แบบ อ่อออออ แต่พี่น่ะตรงสเปคหนูเลยนะ555555 พี่เค้าก็เงียบ ไม่อ่าน ไม่ตอบ เราเลยเข้าเฟสพี่อีกครั้ง จนกระทั่ง ไปป๊ะกับเฟสพ่อพี่ต่อค่ะ เราก็กดเข้าไปดู คือแลรวยค่ะ เราก็กลัวละ บ้านเราไม่ได้จนแต่ก็ไม่รวยอะไร แค่ฐานะปานกลาง เราก็กลัวนะ เรื่องระหว่างเรามันจะเป็นไปได้หรอ เพราะเท่าที่จากดูละครไทย มักจะลงเอยกะคนมีฐานะด้วยกัน หรือไม่ก็มารู้ทีหลังว่านางเอกรวย ไหนจะนิยายอีก จนกระทั่งแชทเฟสเด้ง พี่ส่งสติกเกอร์แบบตกใจมาค่ะ เราเลยพิมพ์บอกไปเหมือนเป็นครั้งสุดท้าย เราพิมพ์ไปว่า เอาจริงๆ หนูชอบพี่ตั้งแต่วันนั้นแล้ว เห็นหน้าครั้งแรกก็ชอบเลย หนูไม่ได้ชอบพี่ที่หน้าตาหรืออะไรนะ แต่หนูชอบคนบุคลิกแบบพี่ หนูชอบคนกวนๆ อยู่ด้วยละสบายใจดี แล้วยิ่งวันที่พี่รับแอดหนู หนูโคตรดีใจเลย ละก็ทำใจอยู่นานมาก กว่าจะกล้าทักพี่ไป ตอนนั้นหนูก็ไม่แน่ใจว่าพี่มีแฟนอยู่รึป่าว จนหนูเข้ามาส่องเฟสพี่อะแหละ หนูไม่ได้ต้องการให้พี่ชอบหนูกลับนะ พี่จะชอบใคร จะรักใครก็ได้ ไม่จำเป็นต้องเป็นหนู แค่หนูแอบชอบพี่อยู่ตรงนี้มันก็มีความสุขดีอยู่แล้ว อีกอย่างถ้าพี่จะมาชอบหนูเพราะสงสาร หนูบอกเลยว่าไม่ต้อง หนูไม่ต้องการให้พี่ชอบหนูเพราะสงสารหนู แต่หนูต้องการคนที่ชอบหนูจริงๆ ซึ่งถ้าพี่ชอบใคร หนูก็โอเค เพราะการที่เราได้เห็นคนที่เรารักมีความสุข เราก็สุขไปด้วย แต่เมื่อไหร่ที่พี่ไม่มีใคร หรือผิดหวังจากใครมา หนูจะอยู่ตรงนี้ รอพี่เสมอนะ
พอเรากดส่งเสร็จ เราเลยเข้ายูทูปหาฟังเพลงเศร้าๆ ฟังละน้ำตามันก็จะไหล โถๆ น่าสงสาร ทีนี้แชทเด้งค่ะ เป็นพี่ต่อ -..- พี่ต่อตอบมา ทำเอาใจเราหล่นวูบไปอยู่ตาตุ่มละก็เด้งขึ้นมาใหม่เลยค่ะ พี่ตอบมาว่า แล้วเราไม่รู้หรอว่าพี่ก็ชอบน้อง น้องเป็นคนยิ้มง่าย ตลก เฮฮาดี ความจริงพี่ก็รู้แหละว่าน้องชอบพี่ เพราะเพื่อนพี่มันบอกมา เราก็แบบ มั่วแน่ๆ พี่มั่ว พี่
มีใครเคยชอบรุ่นพี่ในงานแบบนี้ ละลงเอยอย่างสมดังใจมั่งมั้ยคะ รู้สึกยังไงบ้าง เราโคตรรู้สึกหลากหลายเลยแหละ อิอิ
ปล. ตอนแรกกะว่าจะตั้งกท.สนทนา แต่ตั้งไม่ได้ค่ะ
ปล.2 ขอบคุณทุกคำติชม
ปล.3 ผิดพลาดประการใด ขออภัยนะคะ