คือมันเกิดจากที่แฟนเราชอบเปรียบเทียบว่าเราเป็นนางร้ายในละคร แต่เขาไม่ได้กล่าวนะคะว่าใครเป็นนางเอก แต่เราก็พอจะเดาได้ค่ะว่าคนดีของเขาคือแฟนเก่า เราไม่เค้าใจว่าทำไมคนในความทรงจำมันมีอิทธิพลต่อจิตใจขนาดนั้นเลยหรอค่ะ ถ้าเขารักกันมากทำไมไม่กลับไปคบกัน เห็นแฟนเก่าเขาบอกนะคะว่า มันมาไกลเกินกว่าจะกลับไปคบกัน เราว่ามันเหมือนข้ออ้างมากกว่า ปากก็บอกมาไกลเกินกว่าจะคบกัน แต่ชอบเพ้อถึงแฟนเราอยู่บ่อยๆ เราคบกับแฟนยังไม่ถึง1ปีเลยค่ะ ปกติเราไว้ใจแฟนนะ เราแค่ไม่ชอบให้เขากลับไปคุยกับแฟนเก่า ไม่ว่าจะกรณีใดๆก็ตาม ไม่ว่าจะในฐานะเพื่อนหรือคนรู้จัก ดูเหมือนเราเป็นคนใจแคบเนอะ เราจะหงุดหงิดทุกทีเวลาที่รู้ว่าเขาคุยกับแฟนเก่า เวลาเราเหวี่ยงเราวีนเราชอบตะคอกเสียงดังบางทีก็ต่อยเขา แต่เขาไม่สู้ไม่ว่าอะไรเราเลย เราก็เริ่มรู้สึกผิดนะคะ เพราะเขาก็เจ็บตัวที่โดนเราต่อย จนวันนึงเราคุยโทรศัพท์กันเราทะเลาะกันเรื่อยๆจนเขาเอ่ยปากบอกว่าเราเหมือนนางร้ายในละคร เราดูเลวร้ายขนาดนั้นเลยหรอค่ะ แต่เราก็ยอมรับนะว่าขี้หึงแฟน หวงด้วยคะ เรากับแฟนทะเลาะกันโกรธกันงอนกันไม่เคยข้ามวันข้ามคืนเลยคะ ส่วนมากเขาจะง้อเราบางทีเราก็ง้อเขา ตอนนี้ก็ศึกษากันไปเรื่อยๆค่ะ
คุณรู้สึกเป็นนางร้ายในสายตาแฟนบ้างไหมค่ะ