จากกระทู้ "คุณชายรณพีร์เคยโดนว่าด้วยเหรอ" ที่มีผู้สงสัยว่าครั้งแรกที่ละครคุณชายรณพีร์ออนแอร์นั้นถูกโจมตีว่าเรทติ้งไม่ดีบ้าง น่าเบื่อบ้าง
ละครแป้กบ้าง ทั้งพระเอกที่โดนสับเละตั้งแต่ยังไม่เริ่มเล่น(เหมือนข้าบดินทร์)และอีกหลายข้อครหา ซึ่งส่วนมากแล้วจะมาจากสื่อที่เขียนวิจารณ์แบบ
อ่านดูก็รู้ว่าไม่ได้ดูเองจริง ก็เลยขอตั้งกระทู้ลงคอลัมน์วิจารณ์จากผู้ชมที่ชมละครจริงๆอีกสักครั้ง ประกอบการที่ละครมารีรันให้ดูกันอีกรอบ ซึ่งผู้ชมใหม่ๆ
อาจยังไม่เคยทราบมาก่อน และขอบอกว่าคุณชายรณพีร์เป็นงานศิลป์ชิ้นหนึ่งที่คุณนกฉัตรชัยบรรจงสร้างแต่อาจไม่โดนใจชาวบ้านร้านตลาดทั่วๆไป
แต่สำหรับผู้ที่รักความละเมียดละไมแล้วจะยังตราตรึงใจอยู่มิรู้คลาย
จาก ไทยรัฐ ฉบับ 13 ก.ค. 2556
อิ่มเอมหฤหรรษ์
อวสานสมบูรณ์แบบไปแล้วอย่างอิ่มเอมความรู้สึก สำหรับละครซีรี่ส์ “สุภาพบุรุษจุฑาเทพ” ผู้รังสรรค์มาจากต้นคิดของ “สมรักษ์ ณรงค์วิชัย” ผู้ต้องคารวะใจให้อย่างแท้จริง
ขอโฟกัสในเรื่องสุดท้ายของซีรี่ส์ “คุณชายรณพีร์” ผลงานกำกับภาพยนตร์เป็นละครโทรทัศน์ของ “นก–ฉัตรชัย เปล่งพานิช” ที่เนียนงาม ประณีตสวยเศร้าราวภาพเขียน
สลักเสลาด้วยการบรรจงใส่รายละเอียด และเก็บรายละเอียดทุกอย่างทุกอารมณ์และความรู้สึกของตัวละครทุกตัวได้อย่างน่ามหัศจรรย์
และเป็นการทำงานที่ต้องเก็บรวบรวมทุกอย่างของทุกตอนมาคลี่และคลายปมได้อย่างกระชับและเนียนลึก อิ่มเอมความรู้สึกเหลือประมาณ
น้ำตาที่เอ่อท้น...อั้นทะลัก แล้วค่อยๆ
หยาดพรูลงมาระลอกแล้วระลอกเล่า ทั้งจากความเศร้าสะเทือนและความอิ่มเอมใจเกินจะกล่าว
เป็นความเศร้าและความสุขที่แสนซาบซึ้งใจในเวลาเดียวกัน ได้แต่ถามใจตัวเองว่า เขาช่าง อุตสาหะทำออกมาเลิศล้ำเช่นนี้ได้อย่างไร
ต้องคารวะและชื่นชมเต็มหัวใจ สำหรับนักแสดงทุกท่านทุกตอน นี่เป็นปรากฏการณ์ที่หาไม่ได้ง่ายๆเลย และจะหาได้ยากอีกนานแสนนาน...
ขอบคุณอย่างยิ่งสำหรับวาระครบรอบ 43 ปีของช่อง 3 ที่รังสรรค์จรรโลงงานศิลป์ชิ้น “มาสเตอร์พีซ” นี้มาให้เป็นของขวัญเลอค่าแก่ประชาชนชาวไทยทั้งประเทศได้เสพสมอย่างแสนสุขสมเริงรมย์สุนทรีย์จริงๆ
ขอเป็นกำลังใจให้ “ฉัตรชัย เปล่งพานิช” และทีมงาน “เมตตาและมหานิยม” ทุกคนที่ทุ่มเทแรงกายแรงใจ จนได้ “คุณชายรณพีร์” ที่สวยงาม มีพลังและแกร่งใจจริงๆ
ละครอวสานไปแล้วหลายวัน...หลับไปแล้วตื่นขึ้นมาแล้ว...อีกเช้า...อีกเช้า...ก็ยังอิ่มเอมอบอวลและตื้นตันอยู่ในเรื่องราวทั้งหมดทั้งมวลแห่งจุฑาเทพ...มันช่างมีพลังได้ขนาดนี้เชียวหรือ
ทำให้วันนี้หวนคิดไปถึง “ล่า” ของ “สินจัย เปล่งพานิช” วันเวลาผ่านไปไม่นานแค่ไหน เชื่อว่า “เมตตาและมหานิยม” น่าจะนำกลับมารีเมกให้เฉือนใจกันใหม่ได้อีกครั้ง
ด้วยหัวใจศรัทธาและคารวะทีมงานนักแสดงและทีมงานสร้างทุกคน
“ดร.ศาสตร์ธนิก จุลมณี”
ครับ, ถือเป็นกำลังใจแก่ช่องและทีมผลิต โปรเจกต์ต่อไปคือ “4 ดรุณี” โปรดรอสักครู่!!
‘‘แจ๋วริมจอ’’
จากไทยรัฐ ฉบับ 19 ก.ค. 2556
ต้นแบบที่ดี
“เรียนคุณแจ๋วริมจอที่นับถือ ขอคารวะด้วยใจจริงและขออนุญาตใช้พื้นที่คอลัมน์เสริมความคิดเห็นของ ดร.ศาสตร์ธนิก จุลมณี ที่โดนใจผู้ชม “สุภาพบุรุษจุฑาเทพ ตอนคุณชายรณพีร์” อีกสักตอนนะคะ
นอกจากให้กำลังใจ คุณนก–ฉัตรชัย เปล่งพานิช และทีมงานที่โชว์ฝีมือขั้นเทพชนิดหาตัวจับยากแล้ว
ต้องขอยกย่องผู้คัดสรรเพลงประกอบละครตอนนี้ด้วยเพลง อาทิตย์อับแสง ซึ่งเป็นเพลงพระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จ พระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 9
ถือเป็นบทเพลงแห่งแผ่นดินที่ผู้จัดสรรหาได้สอดคล้องกับเนื้อเรื่องได้ไพเราะและประทับใจยิ่ง
เช่นเดียวกับเพลง ความเอ๋ยความรัก จากเรื่องเวนิสวาณิช ในพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ตอนคุณชายรัชชานนท์ ซึ่งหาฟังได้ยากยิ่งในปัจจุบัน
ตอนนี้เป็นเพลงฮิตประจำบ้าน ประจำห้องเรียนและโรงเรียนไปเรียบร้อยแล้ว
ส่วนที่น่าชื่นชมอีกเรื่องก็คือ นักแสดงทุกคนสวมบทบาทเป็นธรรมชาติ โดยเฉพาะ เจมส์ มาร์ ซึ่งเป็นเด็กวัยรุ่นเพียง 19 ปี เป็นเด็กลูกครึ่งจีน อ่านและพูดภาษาไทยไม่ถนัด
แต่ใช้ความพยายาม อดทน แสดงบทบาทนายทหารไทยแท้ได้อย่างลื่นไหล บทเจรจา การวางตน การเคารพผู้ใหญ่และการปฏิบัติตนต่อคนรัก อ่อนน้อม น่าเป็นเยี่ยงอย่างให้เยาวชนไทยในปัจจุบัน
คำสอนจากบทละคร เช่น ความกตัญญู ความรักในครอบครัว ความรักชื่อเสียงวงศ์ตระกูล การให้กำลังใจในการศึกษาเล่าเรียน ความรักชาติ ความเสียสละ ฯลฯ มีอยู่ครบครันในเรื่องนี้
ดูละครมาแล้วยาวนาน 40 ปีเศษ หลายร้อยเรื่อง ยังไม่เคยมีเรื่องใดประทับใจ เช่นเรื่องที่กล่าวนี้ ขอตั้งคำถามเช่นกันว่า
เค้าช่างอุตสาหะทำออกมาเลิศล้ำเช่นนี้ได้อย่างไร? ช่างมหัศจรรย์จริงๆ”
“ครูภาษาไทยซี 8”
ครับ, นำเสนออีกสักวัน ถือเป็นแนว ทางให้ผู้จัดละครได้เห็นเนื้อหา “ความดี” เพื่อเป็นต้นแบบของละครเรื่องต่อไป!!
‘‘แจ๋วริมจอ’’
สำหรับผู้ที่เริ่มหันกลับมาดูคุณชายรณพีร์เป็นครั้งแรก
ละครแป้กบ้าง ทั้งพระเอกที่โดนสับเละตั้งแต่ยังไม่เริ่มเล่น(เหมือนข้าบดินทร์)และอีกหลายข้อครหา ซึ่งส่วนมากแล้วจะมาจากสื่อที่เขียนวิจารณ์แบบ
อ่านดูก็รู้ว่าไม่ได้ดูเองจริง ก็เลยขอตั้งกระทู้ลงคอลัมน์วิจารณ์จากผู้ชมที่ชมละครจริงๆอีกสักครั้ง ประกอบการที่ละครมารีรันให้ดูกันอีกรอบ ซึ่งผู้ชมใหม่ๆ
อาจยังไม่เคยทราบมาก่อน และขอบอกว่าคุณชายรณพีร์เป็นงานศิลป์ชิ้นหนึ่งที่คุณนกฉัตรชัยบรรจงสร้างแต่อาจไม่โดนใจชาวบ้านร้านตลาดทั่วๆไป
แต่สำหรับผู้ที่รักความละเมียดละไมแล้วจะยังตราตรึงใจอยู่มิรู้คลาย
จาก ไทยรัฐ ฉบับ 13 ก.ค. 2556
อิ่มเอมหฤหรรษ์
อวสานสมบูรณ์แบบไปแล้วอย่างอิ่มเอมความรู้สึก สำหรับละครซีรี่ส์ “สุภาพบุรุษจุฑาเทพ” ผู้รังสรรค์มาจากต้นคิดของ “สมรักษ์ ณรงค์วิชัย” ผู้ต้องคารวะใจให้อย่างแท้จริง
ขอโฟกัสในเรื่องสุดท้ายของซีรี่ส์ “คุณชายรณพีร์” ผลงานกำกับภาพยนตร์เป็นละครโทรทัศน์ของ “นก–ฉัตรชัย เปล่งพานิช” ที่เนียนงาม ประณีตสวยเศร้าราวภาพเขียน
สลักเสลาด้วยการบรรจงใส่รายละเอียด และเก็บรายละเอียดทุกอย่างทุกอารมณ์และความรู้สึกของตัวละครทุกตัวได้อย่างน่ามหัศจรรย์
และเป็นการทำงานที่ต้องเก็บรวบรวมทุกอย่างของทุกตอนมาคลี่และคลายปมได้อย่างกระชับและเนียนลึก อิ่มเอมความรู้สึกเหลือประมาณ
น้ำตาที่เอ่อท้น...อั้นทะลัก แล้วค่อยๆ
หยาดพรูลงมาระลอกแล้วระลอกเล่า ทั้งจากความเศร้าสะเทือนและความอิ่มเอมใจเกินจะกล่าว
เป็นความเศร้าและความสุขที่แสนซาบซึ้งใจในเวลาเดียวกัน ได้แต่ถามใจตัวเองว่า เขาช่าง อุตสาหะทำออกมาเลิศล้ำเช่นนี้ได้อย่างไร
ต้องคารวะและชื่นชมเต็มหัวใจ สำหรับนักแสดงทุกท่านทุกตอน นี่เป็นปรากฏการณ์ที่หาไม่ได้ง่ายๆเลย และจะหาได้ยากอีกนานแสนนาน...
ขอบคุณอย่างยิ่งสำหรับวาระครบรอบ 43 ปีของช่อง 3 ที่รังสรรค์จรรโลงงานศิลป์ชิ้น “มาสเตอร์พีซ” นี้มาให้เป็นของขวัญเลอค่าแก่ประชาชนชาวไทยทั้งประเทศได้เสพสมอย่างแสนสุขสมเริงรมย์สุนทรีย์จริงๆ
ขอเป็นกำลังใจให้ “ฉัตรชัย เปล่งพานิช” และทีมงาน “เมตตาและมหานิยม” ทุกคนที่ทุ่มเทแรงกายแรงใจ จนได้ “คุณชายรณพีร์” ที่สวยงาม มีพลังและแกร่งใจจริงๆ
ละครอวสานไปแล้วหลายวัน...หลับไปแล้วตื่นขึ้นมาแล้ว...อีกเช้า...อีกเช้า...ก็ยังอิ่มเอมอบอวลและตื้นตันอยู่ในเรื่องราวทั้งหมดทั้งมวลแห่งจุฑาเทพ...มันช่างมีพลังได้ขนาดนี้เชียวหรือ
ทำให้วันนี้หวนคิดไปถึง “ล่า” ของ “สินจัย เปล่งพานิช” วันเวลาผ่านไปไม่นานแค่ไหน เชื่อว่า “เมตตาและมหานิยม” น่าจะนำกลับมารีเมกให้เฉือนใจกันใหม่ได้อีกครั้ง
ด้วยหัวใจศรัทธาและคารวะทีมงานนักแสดงและทีมงานสร้างทุกคน
“ดร.ศาสตร์ธนิก จุลมณี”
ครับ, ถือเป็นกำลังใจแก่ช่องและทีมผลิต โปรเจกต์ต่อไปคือ “4 ดรุณี” โปรดรอสักครู่!!
‘‘แจ๋วริมจอ’’
จากไทยรัฐ ฉบับ 19 ก.ค. 2556
ต้นแบบที่ดี
“เรียนคุณแจ๋วริมจอที่นับถือ ขอคารวะด้วยใจจริงและขออนุญาตใช้พื้นที่คอลัมน์เสริมความคิดเห็นของ ดร.ศาสตร์ธนิก จุลมณี ที่โดนใจผู้ชม “สุภาพบุรุษจุฑาเทพ ตอนคุณชายรณพีร์” อีกสักตอนนะคะ
นอกจากให้กำลังใจ คุณนก–ฉัตรชัย เปล่งพานิช และทีมงานที่โชว์ฝีมือขั้นเทพชนิดหาตัวจับยากแล้ว
ต้องขอยกย่องผู้คัดสรรเพลงประกอบละครตอนนี้ด้วยเพลง อาทิตย์อับแสง ซึ่งเป็นเพลงพระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จ พระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 9
ถือเป็นบทเพลงแห่งแผ่นดินที่ผู้จัดสรรหาได้สอดคล้องกับเนื้อเรื่องได้ไพเราะและประทับใจยิ่ง
เช่นเดียวกับเพลง ความเอ๋ยความรัก จากเรื่องเวนิสวาณิช ในพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ตอนคุณชายรัชชานนท์ ซึ่งหาฟังได้ยากยิ่งในปัจจุบัน
ตอนนี้เป็นเพลงฮิตประจำบ้าน ประจำห้องเรียนและโรงเรียนไปเรียบร้อยแล้ว
ส่วนที่น่าชื่นชมอีกเรื่องก็คือ นักแสดงทุกคนสวมบทบาทเป็นธรรมชาติ โดยเฉพาะ เจมส์ มาร์ ซึ่งเป็นเด็กวัยรุ่นเพียง 19 ปี เป็นเด็กลูกครึ่งจีน อ่านและพูดภาษาไทยไม่ถนัด
แต่ใช้ความพยายาม อดทน แสดงบทบาทนายทหารไทยแท้ได้อย่างลื่นไหล บทเจรจา การวางตน การเคารพผู้ใหญ่และการปฏิบัติตนต่อคนรัก อ่อนน้อม น่าเป็นเยี่ยงอย่างให้เยาวชนไทยในปัจจุบัน
คำสอนจากบทละคร เช่น ความกตัญญู ความรักในครอบครัว ความรักชื่อเสียงวงศ์ตระกูล การให้กำลังใจในการศึกษาเล่าเรียน ความรักชาติ ความเสียสละ ฯลฯ มีอยู่ครบครันในเรื่องนี้
ดูละครมาแล้วยาวนาน 40 ปีเศษ หลายร้อยเรื่อง ยังไม่เคยมีเรื่องใดประทับใจ เช่นเรื่องที่กล่าวนี้ ขอตั้งคำถามเช่นกันว่า
เค้าช่างอุตสาหะทำออกมาเลิศล้ำเช่นนี้ได้อย่างไร? ช่างมหัศจรรย์จริงๆ”
“ครูภาษาไทยซี 8”
ครับ, นำเสนออีกสักวัน ถือเป็นแนว ทางให้ผู้จัดละครได้เห็นเนื้อหา “ความดี” เพื่อเป็นต้นแบบของละครเรื่องต่อไป!!
‘‘แจ๋วริมจอ’’