เราไม่ได้เกี่ยวข้องกับกระทู้นั้นนะคะ เดี๋ยวจะหาว่าเกี่ยวเนื่องจากตั้งเรื่องแย่งแฟนเวลาใกล้ๆกัน
เราแค่สงสัยค่ะ
หากว่าเราชอบคนๆหนึ่ง แล้วรู้ว่าเขามีแฟนแล้ว เราก็พยายามออกห่าง ตัดใจนะคะ ขออยู่ในฐานะน้องสาวอะไรก็ว่าไป
แต่ด้วยความใกล้ชิดอาจจะซักเป็นปีๆก็ได้ เหมือนความรู่สึกมันเพิ่มทีละนิดๆ  
    มันทำใด้เขาหันมาชอบเรา โดยที่เราไม่ได้มีเจตนาแย่ง เราก็ห้ามใจตัวเองอยู่ จนสุดท้าย เขาก็เปลี่ยนใจมาชอบเราแบบจริงๆคือเลิกกับแฟนเขาแล้วมาคบเรา แบบนี้คือเราแย่งรึเปล่าคะ
ก่อนหน้า เราก็คุยกันในฐานะน้องจริงๆค่ะ ไม่มีอะไรเกินเลย ไม่มีฉากสบตา อ่อย ยั่ว บลาๆเหมือนในละครเลย คุยแบบบริสุทธิ์ใจ
แต่ไปๆมาๆ เขาหันมาชอบเรา ถึงเราจะบอกว่าเราชอบเขาแต่เราก็ตัดใจนะ น้องก็น้องจริงๆ เก็บไว้ลึกๆ บางทีเราก็เผลอคิดนะคะว่าอยากได้เขาจัง แต่ก็แค่แปบเดียวเพราะเรารู้ว่ามันผิด
แบบนี้เรียกแย่งเหรอคะ
ตอนนี้เรายังไม่ได้ตกลงคบกับเขานะคะ เราแค่ชอบเขาลึกๆแต่ไม่เคยคิดอยากได้เขามาเป็นของตัวเองค่ะ เราสงสารแฟนเขา

ในทางกลับกันหากเราเป็นผช.คนนี้ มันผิดเหรอคะ ที่ความรู้สึกมันจะเปลี่ยน ความรู้สึกคนเรามันเปลี่ยนกันได้ไม่ใช่เหรอคะ ถ้าเป็นแค่แฟนช่วงหนุ่มสาว ไม่ได้หมายถึงแต่งงานไปแล้ว เราคิดว่ามันไม่ผิดนะคะ
เราก็ต้องหาคนที่ใช่สำหรับเราไม่ใช่เหรอคะ เพราะถ้าหมดรักคบกันไปก็มีแต่จะทรมาณ เสียเวลาเปล่าๆ จริงไหมคะ

ปล.สุดท้ายขอถามคนที่มีประสบการณ์ คนที่เคยตั้งใจแย่งแฟนเขามาได้จริงๆจนได้มาคบกัน คุณรู้สึกอะไรบ้างไหมคะ?