ถึงผญที่ชอบผชปากหวานไม่กี่วันคบอยากให้อ่าน และชีวิตเป็นปมของจขกท. มีเฟสผช:) ด้วย

Ou Surasak
ให้หาได้เลยคะมีตัวตนจริงแต่ไม่มีลิ้งนะคะเพราะว่ามันบล้อคเราคะแล้วถ้ามีคนมาบอกว่า
การที่คุณประจานเขาเป็นเรื่องดีหรอ
นี่เตือนผญนะคะไม่ใช่จะอะไรอยากให้เป็นบทเรียนคะ
ว่าผชคนนี้เป็นยังไงอ่านให้จบนะคะ
จขกท.เองก็ไม่ได้ดี

เริ่มนะคะอาจยาวนิดนึง
ของเรียกผชคนที่เลวว่าบี(ที่ให้ชื่อเฟสบุ๊คไป) และ ผชอีกคนว่าเอนะคะ และของแทนจขกท.ว่า เรา นะ

เรื่องมันเกิดตอนวันปีใหม่ถ้านับปีนี้ด้วยก็2ปีที่แล้วคะ
คือเราอะคบกับเอได้3ปีแล้วคบๆเลิกๆเพราะเด็กละแล้วแบบเอมันติดเพื่อนเราก็น้อยใจปะวะมันก็คุยกับผญนะหน้าม่อนิดๆละแต่ก็รักเราแล้วพอเราเหงาเราก็คุยกับบีเว้ย แบบคำพูดคำจาหวานมากหลงอะว่าได้สุดท้ายตัดสินใจเลิกกับเอมาคบกับบี คิดเอาละกันเลิกกับคนที่คบมา3ปีแล้วมาคบกับคนที่คุยไม่กี่วันเพราะคำพูดหวานๆ เอก็แบบเสียใจดิ5555 ร้องไห้โทษมาขอโทษขอโอกาสแต่เราไม่อย่างเดียวเลวเนอะ ไม่กี่วันก็ไปเที่ยวทะเลกับบีในวันเกิดเอ เอก็เกียดเราหนักกว่าเดิมร้องไห้เสียใจมากแบบผิดหวังสุดๆไม่คิดว่าเราจะตัดใจง่ายขนาดนั้นเลย เราไม่สนเอเลยคะเพราะแบบไม่อยากร้องไห้รักก็รักแต่ไม่เอาแล้วลบเฟสลบอะไรของเอหมดคะ แล้วทีนี้เราก็คบกับบีมีความสุขไปไหนมาไหนสบายมีคนเอาอกเอาใจพูดหวานเพราะเหมือนไม่เคยมีใครทำแบบนี้อะคะ เพราะตัวเอเขาไม่มีตังไปไหนมาไหนก็แชร์หรือเราจ่ายมากกกว่าเอไม่ค่อยสนใจติดเพื่อนเอไม่ชอบพูดว่ารักให้เราฟังทั้งๆที่เราบอกทุกคืนซึ่งเอกับบีต่างกันมากคะ บีมีเงินเลี้ยงเราหมดโทรหาตลอดไปรับไปส่งมีเวลาให้(ขอบอกก่อนนะคะว่าเราเรียนหนังสืออยู่กำลังขึ้นม.6 แต่พอคบกับบีไปเดือนนึงเราออกลายนะเขาหึงแรงมากชอบคิดว่าเราคิดถึงเอไปหาเอจนวันนึงเราเลิกช้าบีรอนาน บีก็แบบน่ากลัวมากตะโกนด่าเราหน้าซอยคนเยอะๆว่าหาผชคนไหนมาร่านไปทั่วกูจะกระทืบให้ เราก็ตอบไปว่าเราไม่กลัวเอาดิ มันก็บอกว่าอย่าคิดว่ากูไม่กล้า ลากเราไปในซอยไปกระชากเสื้อเราใส่ชุดนรด้วยนะตบเราหลายรอบมากเทกระเป๋าเหยียบหนังสือเราคือเหี้. ยยมากแล้วคนผ่านไปมาก็ไม่ช่วยนะ มันก็ลากเราเข้าบ้านมันพอเราจะหนีมันก็หยิบมีดมาแล้วบอกว่าถ้าเลิกกับกูกูจะฆ่า เราก็กลัวทำไรไม่ได้แม่โทรมาต้องโกหกแม่ที่บ้านเราไม่มีใครชอบมันเลยกว่าจะกลับได้ดึกคะ แม่ด่าพ่อแม่เราก็หวงนะคะ แล้วเรื่องโดนทำร้ายร่างกายมันเกิดขึ้นบ่อยมากมากในเวลา3เดือนเพื่อนมันบอกว่ามันโรคจิตเลิกได้ก็เลิกเป็นห่วงเรา แต่ทำไม่ได้คะเราไม่เป็นอันเรียนเลยหลงผชหน้ามืด จนเรื่องมันแรงขึ้น มีอยู่วันนึงคะมันมาหาเราที่หน้าปากซอยบ้านให้เราไปหาแล้วเราบอกว่าออกได้แปบเดียวนะ พอออกไปอีกแล้วคะตบเราอัดตู้โทรศัพท์มึนหมดเลยคะแล้วพาเราซ้อนมอไซต์ไปอีกซอยนึงแต่เรากระโดดลงมันก็ตามมาซ้ำต่อเลือดไหลอาบเลยคนแถวนั้นก็ไม่ช่วยพอนานไปเรากับมันดีกันจะกลับแต่ไม่กล้ากลับกลัวโดนด่าบอกให้มันไปเป็นเพื่อนมันก็ไม่ไปเราโทรไปร้องไห้กับแม่มันแม่มันก็บอกให้เลิกไปบีมันเลวขนาดพ่อแม่ยังกระทืบไม่เว้นแม่มันบอกให้แจ้งความเลยแม่ยอมมันทำแบบนี้กับผญหลายคนแล้ว
แก้ไขข้อความเมื่อ
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 1
เราก็เลยตัดสินใจเข้าไปในบ้านแม่กำลังจะด่าแต่พ่อมาโอ๋ก่อนแล้วถามว่าเกิดอะไรขึ้นเราก็เล่าให้พ่อฟังหมดแล้วไปแจ้งความจับมันพอไปที่รพทำแผลเพื่อเอาไปดำเนินคดีมันก็โทรมาหาเรา คำพูดมันทุกคำทำให้เราหายโกดแบบเรื่องทั้งหมดไม่ได้เกิดขึ้นเราหลงมากเลย พ่อแม่เราก็ไปดูดวงบอกเราอาจถึงตายได้ปีชงด้วย อยู่ดีๆเราก็กลับไปคุยกับบีพ่อเรารู้กรีดกันห้ามออกจากบ้าน ตอนนั้นกล้าพูดเลยว่าทำตัวเป็นเด็กมีปัญหาเลยคะ จนยายเสียวันที่เผาศพยายกำลังนั่งมอไซต์เข้าบ้านเราก็บอกมอไซต์ให้ไปบ้านมันคิดถึงมากแบบเด็กคิดสั้นอะคะหนีออกจากบ้านพ่อแม่ตามหาเพื่อยโทรหาปิดเครื่องหายไปคืนนึงเพื่อนเราโทรเข้าเบอมันบอกว่าแม่เราเข้ารพ เราช็อคเลยและพ่อบีก็พาเราไปส่งบ้านพูดว่าให้เราสงสารพ่อแม่มั้งเขาเป็นห่วง ความรักบังตาคะไม่สนใจแม้พ่อแม่ พอกลับไปไม่คุยกับใครเป็นเด็กเก็บกดโดนยึดโทรสับ ก็แอบมาคุยดึกๆข้างล่าง จนไม่ได้เจอกันเดือนนึงเราก็รู้สึกว่ามันไม่ใช่เห็นกุญแจบ้านวางอยู่จะไขออกไปแต่คิดว่าไม่เอาพ่อแม่เราลงมาพอดีด่าเราต่อ ที่เขารู้เพราะแม่บีโทรบอก คือเราไม่สนใจใครเลยคะเห็นแก่ตัวมาก มันมายืนโวยวายหน้าบ้านเราแบบพ่อแม่บ้านนี้ใจร้ายด่าทอสารพันเราก็ไม่สนใจพ่อแม่แบบเด็กมีปัญหามากอนาคตก็ไม่สนคะเรื่องมหาลัยก็ไม่คิด คิดในใจเข้าเอกชนก็ได้ไม่ก็กศน เรียนให้จบๆไปสมองโล่งมากคะ จนถึงวันสงกรานเราก็หนีออกจากบ้านอีกครั้งครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายคะ พ่อแม่เข้ารพร้องไห้เรื่องของเรามาตลอด 2 เดือน ทำพวกท่านผิดหวังเราก็ไม่คิดอะไรเลย จนพ่อตามเข้าบ้านพ่อบอกจะเอายังไงจะไปอยู่กับมันเลยไหม แม่กับพี่เราตัดเราแล้วไม่สนเราอีกโยนกระเป๋าเสื้อผ้าให้พอเราจะไปพ่อลากเรามากระทืบพี่โยนเก้าอี้ใส่เจ็บนะแต่ไม่รู้สึกอะไรมันชินและชาปวดใจมากกว่าสุดท้ายก็ไม่ได้หนีไปไหนอีกอยู่แต่บ้านแค่คุยโทรสับกับมัน จนเปิดเทอมเพื่อนเราก็เอือมแบบ ทำตัวแบบนี้ไม่สงสารพ่อแม่เลยหรอเห็นผชดีกว่าเราก็แบบเราทิ้งมันไม่ได้ จนมีวันนึงคือเราไม่ไหวแล้วอยู่รรก็ร้องไห้ทั้งวันเราอึดอัดเราเหนื่อยจะเรียนก็ไม่ได้เรียนต้องมานั่งคุยโทรสับเราอยากอยู่กับเพื่อนมาก็ด่าเราเราแบบไม่ไหวมากเพลียจนแบบจะตายอยู่แล้ว เลิกเรียนก็ร้องไห้ตอนเดินกลับบ้านกับเพื่อน อยู่ดีๆก็มีมอไซต์พวกผชซอนกันมา3ครั้ง เราก็ตกใจมากเพราะว่าหนึ่วในนั้นคือเอ เอที่เราคบมา3 ปีแล้วมันไ ปเพื่อมาคบกับผชแย่ๆที่เปลี่ยนชีวิตเราร้องไห้กว่าเดิม 5555555 จนมาถึงวันเสาร์เราจับได้ว่ามันมีญใหม่เราก็เสียใจนะแต่ไม่ร้องไห้กลับยิ้มแทน คิดในใจก็ดีมีคนมารับกรรมแทนกูละแต่มันก็โทรมาด่าเราด่าแบบทุเรศมากบอกเก่วจริงก็ให้เราไปหามันผญอย่างเราชั่วมั่วด่าเยอะมาก จนเพื่อนเราทนไม่ไหวเพื่อนอยู่ด้วยนะมันก็เลยเอาเฟสเราไปอันบล้อคเอ แล้วแอดเอไป เอก็ทักมาว่าแต๊งแอด เราก็บอก  ไร คือเราไม่อยากคุยกับมันเหมือนแบบเลิกไปแล้วไม่อยากยุ่ง จนเพื่อนเราโทรคุยกับเอ
เอก็เกียดบีมากอยู่แล้วเพราะบีเคยไปด่าเอแบบพ่อตาย แล้วเอเป็นคนที่ไม่ชอบให้ใครมาพูดแบบนี้แถบเป็นบีอีก เอมันก็เลยมาหาเราที่บ้านยกเพื่อนมาเป็นสิบมาถามเราว่าเป็นยังไง มันก็ขึ้นโมโหไปที่บ้านบี คือเราซึ่งมากแต่แบบเราก็ไม่กล้าคุยกับเอเท่าไหร่ จนเอกับบีเจอกัน บีหยิบมีดออกมาด้วย เอก็ไม่กลัวนะบอกว่า คุณมาตัวๆกับผมดีกว่า แต่บีไม่กล้ารุ่นพี่บีก็ด่าบีว่าอ้ะผิดทำไมต้องมีเรื่องเดียวตำรวจก็มาอีก บีมันกลัวก็เลยขอโทดเอ เรื่องก็จบ เอกับเพื่อนก็มาส่งเราที่บ้าน พี่เห็นเราก็ตกใจหาว่าเราหายไปไหนมามันเป็นห่วงร้องไห้กลัวเราตายมันก็นั่งด่าเรากับเอหน้าบ้านบอกว่า คบกับเอดีๆก็ดีอยู่แล้ว ทำไมต้องทำแบบนี้ทำไมไม่สงสารพ่อแม่หรอ ด่าแบบแรงมาก จนเอกลับบ้านไป เราก็ไปนั่งคิดๆอยู่บนห้องเอก็โทรมาหาคุยกันแต่ไม่ได้กลับไปดีกันนะมันก็สมน้ำหน้าเราที่เราทิ้งมันไป พอนานวันขึ้นเราก็กลับมาเป็นปกติ กลับมาเป็นเราคนเดิม รู้ตัวแล้วว่าตัวเองผิดมากที่ทำกับพ่อแม่แบบนั้นดีแค่ไหนที่เพื่อนยังคบอยู่ พ่อแม่ก็บอกว่าเราเป็นครอบครัวกันเราจะไม่ทิ้งกันไป คือแบบเราเป็นลูกที่แย่มากกราบเท้าพ่อแม่ก็ยังไม่หายบาปอ้ะบาปติดตัวมาก และซักพักเราก็กลับไปคบกับเอเหมือนเดิมมันเปลี่ยนไปมันไม่หน้าม่อมันรักมากกใส่ใจเรามากกว่าเดิม เรารู้แล้วว่าใครรักเราเราโชคดีแค่ไหนที่เอยังอยู่ข้างๆเรา และมีอยู่วันนึงของม.ุ6 รรให้ไปเข้าค่ายธรรมะเท่านั้นแหละพูดเรื่องพ่อแม่ เราที่ร้องไห้แบบอยากฆ่าตัวตายเลยคือมันเป็นช่วงเวลาที่แย่ที่สุดในชีวิตแย่มากโทรไปขอโทษพ่อกับบแม่ก็ยังไม่หายคือมันเป็นปมในใจที่มันฝังอยู่ข้างในเราอะ แก้ยังไงก็ไม่ได้ต้องทำวันพรุ่งนี้ให้ดีที่สุด พ่อแม่ให้อภัยและให้เราเป็นเด็กดี เราดีขึ้นมากมีอนาคตดีชีวิตตอนนี้ดีขอบคุณพ่อแม่พี่ที่อยู่ข้างๆ ขอบคุณเอมากๆที่อยู่ข้างกันเขาทำให้เราสนใจเรียนได้อีกมีอนาคตอีกครั้ง ตอนนี้เราเรียนที่มหาวิทยาเกษตรศาสตร์ ขอบคุณมากที่จริงได้เอาคนเลวๆออกจากชีวิต และเราจะไม่ทำให้พ่อแม่ผิดหวังอีกจะไม่ทำให้เขาต้องร้องไห้อีกเขาดีใจมากที่เราแอดติดที่มหาลัยเรากับครอบครัวเริ่มต้นกันใหม่อีกครั้ง ทำทุกอย่างให้ดีที่สุดและทุกวันนี้ก็ยังคบกับเออยู่ยังไม่เลิกกันอยู่กับคนละมหาลัยด้วยและคิดว่าคนนี้แหละที่จะอยู่ด้วยไปตลอดเพราะเขารับเรื่องแย่ๆเราได้นิสัยแย่ๆเราได้ถึงเราจะต่างกันแต่เพราะรักและเข้าใจเลยผ่านเรื่องแย่ๆแบบนี้มาได้ ที่ตั้งกระทู้นี้มาก็แค่อยากเตือนว่าเวลาเราคบใครให้เราดูนานๆรักคนที่เขาทำให้ชีวิตเราดีขึ้นไม่ใช่ต่ำลง คบคนที่เขาพร้อมอยู่กับเราในสถานการณ์ที่เลวร้ายจับมือเราไว้ไม่ทิ้งไปไหน ถึงเขาอาจไม่รวยไม่หวานแต่เรื่องความรักมันไม่เกี่ยวกับเงิน รักเขาที่เขาเป็นเขาไม่ใช่เขาเป็นใคร

ใครอยากว่าเราก็ได้นะเพราะเราก็ทำเรื่องแย่ๆมากที่สุดเหมือนกันแต่อยากให้อ่านนะว่าผชที่ชื่อบี แย่ยังไงมีเฟสด้วยนะ
เออจะเล่าต่อว่า
แฟนใหม่บีทั้งมาหาเราถามว่าเราเคยโดนทำร้ายร่างกายไหมเราก็ตอบดีนะว่าเลิกไปเหอะ
แต่เขาเลิกไม่ได้เข้าใจเป็นเหมือนเรา
แต่ที่แย่กว่าก็คือแฟนใหม่ของบีเขาท้องและบีไม่รับว่าลูกในท้องว่าตัวเองเป็ชนคนทำชั่วมาก
ไม่รู้ว่าทำผญที่ไหนท้องมั้งตอนนี้
เพราะบีมั่วมากอยากจะเตือนผญให้ดีๆนะ
และตอนนี้เราก็สนิทกับคนที่ท้องกับบีตอนนี้แฟนคนนี้ของบีคลอดลูกและเลี้ยงลูกคนเดียวคะ
เขาไม่อยากให้ลูกต้องเจอกับพ่อแย่ๆๆแบบนี้
พ่อแม่ของบีเองยังไม่เอาเลยลูกที่กระทืบตบตีพ่อแม่ไม่เจริญหรอก เราก็ว่าเขาไม่ได้เพราะเราก็ไม่ได้ดีอะไรมากแต่ต่อไปนี้ก็จะไม่ทำให้พวกท่านต้องเสียใจแล้วคะ

ขอบคุณนะคะที่อ่านจนจบ
ปล.อาจจะพิมไม่รู้เรื่องแต่ตั้งใจมากคะเรื่องนี้คิดอยู่ว่าจะเขียนดีไหมแต่เขียนดีกว่าคะอยากเตือนผยด้วยกันขอบคุณนะคะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่