ระหว่างทางกลับบ้าน
บนรถไฟฟ้าบีทีเอส
เราได้ยินผช ที่ยืนข้างคุยโทรศัพท์
เราเสียมารยาทฟัง เพราะเราหูดี
คือในใจความการสนทนา หวานซึ้งมาก
ประมาณว่า
ผช:ตัวเองอยู่ไหน?
ผช:ถึงบ้านยัง?
ผช:กินขนมไรมั๊ย?
ผช:เป็นห่วงมาก เหนื่อยมากเลยสินะ
ผช:สนทนาต่อ บลาๆ
(เสียงอ้อนมากและคุยแบบคือสัมผัสได้ความเป็นผช อบอุ่น โรแมนติกอ่า)
ในใจคิด ทำไมไม่เป็นเราที่อยู่ในสายนั้น
เราไม่ไม่เคยมีคนโทรหาแบบนี้เลย
ยอมรับว่าเราอิจฉามาก
เฮ้ย' ทำไมไม่เป็นเรา
ทำไมไม่เป็นเรา! อิจฉา
บนรถไฟฟ้าบีทีเอส
เราได้ยินผช ที่ยืนข้างคุยโทรศัพท์
เราเสียมารยาทฟัง เพราะเราหูดี
คือในใจความการสนทนา หวานซึ้งมาก
ประมาณว่า
ผช:ตัวเองอยู่ไหน?
ผช:ถึงบ้านยัง?
ผช:กินขนมไรมั๊ย?
ผช:เป็นห่วงมาก เหนื่อยมากเลยสินะ
ผช:สนทนาต่อ บลาๆ
(เสียงอ้อนมากและคุยแบบคือสัมผัสได้ความเป็นผช อบอุ่น โรแมนติกอ่า)
ในใจคิด ทำไมไม่เป็นเราที่อยู่ในสายนั้น
เราไม่ไม่เคยมีคนโทรหาแบบนี้เลย
ยอมรับว่าเราอิจฉามาก
เฮ้ย' ทำไมไม่เป็นเรา