เพื่อนโทรมาหาตอนเช้า ถามว่าว่างรึเปล่าจะชวนไปทำงานพิเศษ ซึ่งตัวผมก็ว่างพอดี เลยถามว่างานอะไร มันบอกว่า " งานวิจัย "
ไอ้ผมก็งง  จะให้เราไปช่วยงานใครในห้องแลปรึไง ? งานแบบนี้ทำไม่เป็นหรอกวุ้ย
   เพื่อนมันก็บอกว่าไม่ใช่ๆ ไอ้งานวิจัยที่ว่าน่ะ มันเกี่ยวกับพวกยี่ห้อสบู่ ยาสระผม โฟมล้างหน้าอะไรพวกนี้... ผมงงหนักกว่าเดิมอีก   จนมาหูผึ่งกะตอนทีมันบอกว่า งานนี้ได้ค่าแรง 600 นี่แหละ ผมเลยตอบตกลงรับงานในทันที 555
   พอรับงานเพื่อนมันก็เอาเบอร์ของผม ไปให้ใครอีกคนก็ไม่รู้โทรมา เป็นเสียงผู้หญิง ที่พูดเร็วมาก ถามผมชื่ออะไร อายุเท่าไหร่ บลาๆๆ .. จนมาถามผมว่า ใช้โฟมยี่ห้ออะไร พอผมบอกไป เค้าก็เสียงสูงมาแบบว่า " ไม่ได้ๆ ยี่ห้อนี้ไม่ได้ เค้าไม่ถูกกัน " อ้าว ผมละงง เค้าเลยบอกงั้นเอาเป็นยี่ห้อนี้นะ ยาสระผมนี้นะ สบู่นี้นะๆๆ ราคาเท่าไหร่ ใช้มานานเท่าไหร่เตี๊ยมหมด  ย้ำว่าให้ท่องทั้งหมด ห้ามผิดเด็ดขาด ! นัดเจออีกวันตอนเช้าที่ตึกแอมเวย์สีลม อ่อ ที่สำคัญ เค้าบอกเจอเพื่อนห้ามทักนะ ผมงงหนักเลยทีนี้
   ผมถึงหน้าตึกตามเวลานัด ก็เจอเจ้ที่เตี๊ยมผมรออยู่ก่อนแล้ว เจ้แกก็บอกไหนลองพูดตามที่บอกซิ๊  พอท่องสคริปเสร็จ เจ้แกชมว่าเก่งมาก แหงล่ะ ผมท่องทั้งคืน...
    เวลาประมาณเก้าโมงเช้าเจ้แกพาขึ้นตึกไปห้องๆนึง เป็นเหมือนห้องประชุมอะไรซักอย่างแล้วก็มีคนขอบัตร ปชช.ผม พร้อมกับให้นมกล่องกะแซนด์วิชมา1ชิ้น ตาก็มองหาเพื่อน ไม่เจอ.. ยังไม่ทันได้กินนม ก็มีคนมาเรียกชื่อให้เข้าไปในห้องเล็กๆอีกห้อง
     ซึ่งห้องนี้มีวัยรุ่น ชายหญิงประมาณสิบคนได้. ต่างคนต่างนั่งนิ่งกันหมด ผมมองหาที่นั่ง จนสายตาผมได้หันไปเจอเพื่อนนั่งอยู่มุมห้อง ผมดิ่งไปหาเพื่อนอย่างไม่รีรอ พร้อมกับถามมันว่า "มาตอนไหนอะ ไม่บอกกันเลยจะนั่งรถมาด้วยกันหน่อย" เพื่อนผมมันก็เงียบไม่แม้แต่จะหันมามองผม... "แล้ว ตอนกลับกลับพร้อมกันนะเว่ย จะแวะไปหาไรกินกัน" ผมยังคุยกับมันต่อ จนเพื่อนมันเหยียบเท้าผมแล้วกัดฟันพูดเบาๆว่า "อย่าทักกุๆ" "ไม่รู้จักกันๆ" ผมถึงนึกขึ้นได้ว่าเออ เจ้แกห้ามทักกันนิ่หว่า ผมเลยนั่งกินแซนด์วิชเงียบๆคนเดียว พร้อมกับรอยยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ของคนในห้อง....
    เวลาผ่านไปเพียงสิบนาที มีคนเรียกชื่อผมเข้าไปอีกด้านของห้อง ที่มีเพียงแผ่นไม้กั้น มีตาลุงคนนึงถามผม ชื่ออะไร อยู่ไหน รายได้เท่าไหร่ ผมเลยตอบตามที่เจ้แกเตี๊ยมมา ซึ่งมีหลายคำถามที่ไม่มีตามที่เจ้เค้าเตี๊ยม ผมเลยตอบไปมั่วๆ
       ผ่านไปประมาณสิบนาที ผมกลับมานั่งที่เดิมแบบเงียบๆ อึมครึมๆ แป๊ปเดียวมีคนเรียกผมอีกแล้ว แต่เค้าเรียกออกห้องพร้อมกับยื่นซองสีขาวกับบัตร ปชช.ของผม บอกให้ผมกลับบ้านได้.....  
     ผมเลยออกตึกแบบงงๆ และแกะซองดูก็เจอเงินแบงค์ร้อยสองใบ โอ้นี่ผมพลาดตอบผิดไปแล้วใช่มั้ยเนี่ย แต่ช่างมัน มาแป๊ปเดียวได้ตังสองร้อย(แบบงงๆ)ก็ยังดี
    นี่เพื่อนผมมันชวนไปทำอะเนี่ย งงชมัดใครเคยเจอแบบผมช่วยอธิบายทีครับ !