เราแอบชอบเพื่อนร่วมงานคนหนึ่ง  แต่เธอมีแฟนอยู่แล้ว  แต่เราก็ไม่ได้ว่าอะไรนะ  เราก็คุยกับเธอเรื่อยๆ  จนในที่สุดมันก็เกิดเป็นความรักขึ้นมา  เราใช้ชีวิตอยู่กับเธอ  จนวันหนึ่งแฟนเธอมาหาเธอ  จนแฟนเธอกลับไป  เราทั้งคู่คุยกัน  เธอรับไม่ได้ที่จะคบกันแบบนี้ต่อไป รับไม่ได้ที่คบพร้อมกันที่เดียวสองคน  ด้วยความรักที่เรามี  เราเลยบอกเธอไปว่าไม่เป็นไร  เรายอมคุณ  เธอเลยให้เราเดินออกมาจากชึวิตเธอ  และเธอบอกว่าเรายังเป็นเพื่อนกันได้  เราก็ยอมรับและเดินออกมา  ผ่านไปไม่กี่วันเรากลับไปหาเธอ  เราทำใจไม่ได้  ไม่อยากจบแบบนี้กับเธอ  แต่เธอก็ยืนยันว่าเป้นไปไม่ได้  แต่เราก็ตื้อเธอนะ  รู้ทั้งรู้ว่ามันไม่มีทางเป็นไปได้ ก็ยังทำ  สุดท้ายเราได้แต่หวังว่าสักวันเราจะกลับมารักกัน ขอบคุณที่รักกัน  ขอบคุณช่วงเวลาดีๆที่มอบให้เธอจะอยู่ในใเราตลอดไป

ต่อๆ  อันนี้เป็นสิ่งที่เธอทำให้เรา  ตอนแรกๆที่เริ่มจะคบกัน
จะมีสักกี่คนที่ให้อภัยกันครั้งแล้วครั้งเล่า  เรารับจ๊อบหลายที่  จำเป็นต้องโกหกเธอ  แต่เธอก็จับได้ทุกครั้งอ่ะ  เราเลยเลิกโกหกเธอไปโดยปริยาย เราทำลายความเชื้อใจเธอซำ้ไปซ้ำมา  ทำลายทุกอย่างด้วยมือของเราเอง  แต่เธอก็ยังไม่จากเราไปไหน  ยังคงอยู่ข้างๆเราเสมอ  ให้อภัยเราเสมอ ให้โอกาสเราเสมอ จนมาวันหนึ่ง ต้นเรื่องก็คือไลน์ ซึ่งเราไม่ได้เล่นจิงๆ  ไม่ได้คุยกับคนนั้นจิงๆ เลิกคุยไปนานล่ะ  แต่แล้วไลน์เจ้ากรรมกลับโผล่ขึ้นมา  คล้ายๆว่ามีคนไปคุยแล้วลบข้อความออก  จากนั้นไลน์นั้นก็ขยับขึ้นมาอยู่ด้านบน  อืม  เราเลยถึงคราวซวย  ซึ่งจริงๆเราไม่ได้คุยอ่ะ  อยุ่มันก็ขึ้นมา