เอาล่ะ ขอเตือนไว้ก่อนเลยว่า นี่เป็นกระทู้อวย เผื่อใครอ่านแล้วจะรู้สึกว่ามันเว่อไป เยอะไป อ่านแล้วคัน ก็ขอให้รับรู้ไว้ว่าเราได้เตือนท่านแล้ว

เตือนที่ 2 อย่าโหวตกระทู้ให้น้องโดนหมั่นไส้นะคะ (นี่คือมโนเองล่วงหน้าเลยนะว่าอ่านจบแล้วจะมีคนโหวตให้ )

คือเราเป็นคนนึงซึ่งติดตามน้องเจมส์มาจากพ่อเหม คือตอนแรกหลงรักพ่อเหมก่อน แล้วก็ไล่ตามอ่านตามดูแล้วก็เลยมาหลงรักน้องเจมส์ เท่าที่เราดูน้องไม่ใช่เด็กที่มีฝีมือด้านการแสดงดีเลิศ แต่สิ่งที่ทำให้เค้ามายืนที่จุดนี้ได้ คือการมีทัศนคติที่ดีคนเราเวลาเจอเรื่องที่บั่นทอนมันจะมีวิธีรับมือที่ต่างกัน (เราไม่ได้เป็นแฟนคลับดาราคนอื่น แต่เป็นหัวหน้า มีลูกน้องทำงานให้หลายคน รู้เลยว่าเด็กแต่ละคนมีวิธีรับมือกับปัญหาได้ไม่เท่ากัน) บางคนเก็บมาฟูมฟาย บางคนเลือกที่จะปิดหูไม่รับฟัง เจมส์เลือกที่จะรับฟัง เก็บรายละเอียดคำวิจารณ์ว่าอะไรคือความเหมาะสม เพื่อนำมาเป็นส่วนประกอบในการสร้างตัวละครพ่อเหมขึ้นมาให้ตรงใจคนวิจารณ์มากที่สุด นอกเหนือจากที่จะต้องฝึกหนัก ห่างหายการปรากฏต่อสาธารณะไปนาน

ตอนที่ข้าบดินทร์กระแสแรงมากในพันทิป เราก็ไม่แน่ใจว่าเป็นแค่ในกลุ่มแฟนคลับเดิมที่อัดอั้นมา 2 ปีหรือเปล่า จนกระทั่งเห็นข่าวนี้   

http://stars.spokedark.tv/2015/07/22/jamesmar/#.Va-a-COUdZe   


มันเป็นการตอบรับที่ล้นหลามมากมาย แน่นอนมมันอาจจะยังไม่เท่ากับดาราแม่เหล็กคนอื่นๆ (ซึ่งเราก็ไม่ควรเปรียบเทียบให้เป็นการหางานให้น้อง) แต่เมื่อเทียบกับสมัยคุณชายรณพีร์ เห็นได้ชัดว่าการตอบรับจากแฟนๆมันเพิ่มมากขึ้นจากเดิมมาก ถึงมากกก ถึงมากๆๆๆๆๆๆ (ขนาดไปทำบันไดเลื่อนห้างเค้าพังนะพ่อนะ) ความพยายามที่ทำมาตลอด 2 ปี มันส่งผลให้เห็น ให้น่าภูมิใจ ดีใจกะแฟนคลับเก่าแก่ด้วย อุตส่าห์อดทนมานาน วันนี้จากที่เห็นในข่าวน่าจะมีแฟนคลับน้องใหม่มาเพิ่มอีกเยอะ

อยากฝากไปบอกเจมส์ด้วยว่า กระแสเหล่านี้มันอยู่ไม่นานหรอก ความสำเร็จมันอยู่กับเราไม่นาน ถ้าอยากประสพความสำเร็จเรื่อยๆ ก็ต้องคงความพยายามแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ รักษาทัศนคติที่ดีของตัวเองเอาไว้แบบนี้ มองคนอื่นเพื่อพัฒนาตัวเองไม่ใช่มองเพื่อการเปรียบเทียบ เมื่อไหร่ก็ตามที่ไปยืนอยู่ในจุดที่คนทั่วไปยอมรับเราที่ฝีมือ ไม่ใช่หน้าตา น้องจะเล่นเป็นลุกครึ่งอเมริกาก็ยังได้ (แบบพี่ดริวไง พี่ดริวยังเป็นลูกอาปุ๊ได้เลยนะ   พี่ดริวเก่งนะตี๋ ลองหาละครพี่ดริวกะพี่เคนมาลองนั่งศึกษาดู)

เอาใจช่วยอยู่ห่างๆอย่างห่วงๆนะพ่อนะ