เอาหล่ะ เพิ่งลองตั้งเป็นครั้งแรกเลยเน้อ ผิดพลาดอะไรก็ขออภัยด้วย  จริงๆแล้วที่ตั้งก็แค่อยากจะเก็บเอาไว้อ่าน เพราะ มันเป็นความทรงจำดีๆละนะ

    เอาหล่ะ ขอแทนตัวเองว่าเรา แทนคนที่ชอบว่า ห ละกัน เรื่องเริ่มจากช่วงมัธยมปลาย ซึ่งเราเพิ่งย้ายโรงเรียนมาใหม่ ด้วยความที่เราเป็นคนเงียบๆ จะเรียกว่าเข้าสังคมไม่เก่งก็ได้แหละ (เคยโดนว่าหยิ่งบ่อยๆด้วย -3- แต่จริงๆแค่เขินไม่กล้าทักหรอกนะ ^^)  คงเพราะเราเงียบเราเลยชอบคนที่เฮฮา สนุกสนาน และ ห ก็ดันเป็นคนแบบนั้นซะได้นี่สิ เราหน่ะนะ ดันไปชอบเค้าตั้งแต่ยังไม่เห็นหน้าเลยหล่ะ เพราะความที่เค้าเสียงดัง จนเราที่นอนอยู่ตื่นแต่ก็พอจะเดาได้หล่ะนะ ว่าเป็นคนที่เฟรนลี่ เราเลยมองหาเจ้าของเสียง ละที่บังเอิ๊ญ บังเอิญ คือ ห ดั๊นมายืนตรงหน้าเราพอดี ไอเราพอได้เห็นหน้าก็เขินเข้าไปสิ เป็นคนเฮฮา สนุกสนาน แล้วไม่พอ ยัง "น่ารัก" อีกตะหาก นั่นหล่ะ รู้เลยว่าอกหักซะแล้วซิเรา แต่ก็นะอย่างน้อยก็ขอรู้จัก ไว้เป็น "เพื่อน ก็ ยัง ดี" (มั้ง 55555) เราเลยรวบรวมความกล้า หน้าด้าน เสนอหน้าไปแนะนำตัวซะเลย แล้วก็เลยรู้จักกัน (แฮร่ๆขั้น1 สำ มะ เหล็ด)   หลังจากนั้นก็ยังไงดีหล่ะ จะเรียกว่าสนิทกันก็ได้ล่ะมั้ง ก็มีแชทกันบ้าง ไปเที่ยวกันบ้าง(ไปหลายคนเลยหล่ะนะ) แล้วก็มีไปดูหนังบ้าง ตามปกติล่ะนะ คือ สิ่งเดียวที่เค้าพิเศษกว่าเพื่อนคนอื่นคือ ส่งผลต่อการตัดสินใจไปไหน มาไหน ของเรา คือ เราเป็นคนขี้เกียจแบบสุดๆ แต่แค่ได้ยินว่า ห ไปด้วย ต่อให้ติดอะไรเราก็จะเคลียร์ทุกอย่างแล้วก็ไปให้ได้ในที่สุด 55555555 (ก็คนมันอยากเจอ แบบ เจอละกระชุ่มกระชวยหัวใจ ) หลังจากจบม.6 แต่ละคนก็แยกย้ายกัน ห ก็ไปที่นึง เราก็ไปอีกที่นึง ก็ยังคุยกันอยู่ มีเจอกันบ้างตามโอกาส ตอนนั้นเราก็คิดนะว่า ห ต้องมีคนมาจีบเยอะแน่ๆ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้หรอก เรามันแค่เพื่อนนี่เนอะ TT สุดท้ายก็มีคนนึงมาจีบ ห แล้วดูเหมือน ห เองก็จะชอบ เราก็รีบบอก ห ไปก่อนที่เค้าจะเป็นแฟนกันว่าเราชอบ ห นะ พอบอกเสร็จก็ต้องมานั่งตัดใจเอง55555 ชอบเองก็ต้องตัดใจเองสิเนอะ แล้วที่บอกเนี่ยก็แค่อยากบอก เพราะ ถ้าไม่บอกมันจะขัดใจ แบบ เฮ้ย ยังไม่เคยบอกแม้แต่คำว่าชอบเลย อะไรแบบนี้ แล้วก็คิดว่าถ้าไปบอกหลังจากนี้คงดูไม่ดีเท่าไหร่ 5555555 แล้วก็นะ ดูเหมือน ห เองก็ไม่อยากเสียเพื่อนเลยพยายามทำเป็นปกติ แต่เรานี่สิที่หายตัวเลย คือ ถ้ายังให้ทำตัวปกติ แล้วเราจะตัดใจได้ไงหล่ะ -3- ก็เลยเหมือนจะโดนโกรธ โดนไม่ชอบหน้าไปแล้วด้วย แหะๆ ก็เล่นหายไปดื้อๆเลยนี่นา สมควรแล้วแหละเนอะ แล้วก็นะคู่เค้าก็น่ารักดี แอบเจ็บเหมือนกันแต่ก็ดีแล้วแหละ ซาวมา*อย่าไปเจอใครที่ร้ายๆ ขอให้เธอ ขอให้เธอ มีความสุขกับคนดีดี๊*


สุดท้ายแล้วละนะ
    ถึงจะรู้ว่า ห ไม่คิดอะไรก็เถอะนะ แต่แค่ได้คุยแชทกันทุกวัน ช่วงนั้น เรารู้สึกว่าแค่นี้ก็พอ แค่นี้เราก็มีความสุขแล้ว ตลอดเวลาที่ผ่านมาคงเพราะด้วยความที่ไม่อยากเสียสถานะเพื่อน และเราเองก็ไม่อยากถลำลึก ไม่อยากชอบเค้าจนถ้าวันนึงเค้าหายไปเราจะเสียใจฟูมฟาย เราเลยทำทุกอย่างแค่เพื่อน ย้ำเลยนะ เราทำทุกอย่างในฐานะเพื่อนคนนึง ถึงจะแอบคิดเกินเพื่อนไปบ้างก็เถอะนะ ^^"  จนสุดท้ายสำหรับเค้าเราจะเป็นสถานะอะไรก็ไม่รู้ แต่สำหรับเราเค้าคือ คนที่เรา"เคยแอบชอบ" และตอนนี้ก็เป็นเพื่อนคนนึง อ๊ะ !! ลืมบอกไป เราเป็นคนที่เก็บอาการเก่งแบบเทพเจ้ามาจุติ ดังนั้นถ้า ห ไม่รู้ก็คงไม่แปลก นี่ก็เป็นอีกข้อเสียใหญ่ๆของเราเลยนะละ ครั้งหน้าถ้าชอบใคร เราจะจีบจริงละนะ จะไม่เก็บอากงอาการอะไรอีกแล้ว กลัวกินแห้วอีก 555555