เริ่มเลยคือเราเป็นคนที่ชอบใครยากมากถ้าเริ่มจะชอบใครเราก็จะหนีคนนั้นตลอดอย่างเช่นบล็อคไลน์ ไอจี โซเชียลต่างๆพอเจอก็จะหลบหน้าเป็นโรคอะไรก็ไม่รู้
แต่พอมีคนคนหนึ่งเข้ามาเราก็เปลี่ยนไปค่ะเขาเรียนsectionห้องเดียวกับเราแล้วเขาก็เริ่มจีบเราคะตอนแรกเราไม่ได้คิดอะไรด้วยเลย โดยส่วนตัวแล้วเคยผิดหวังกับความรักมาแล้วและกลัวที่จะรักใครมาก เพื่อนๆก็เชียร์ค่ะว่าเขาเป็นคนดีนิสัยดีมากๆไม่ทำให้เราเสียใจหรอก(เขาเป็นเพื่อนของเพื่อนค่ะ)พอเราได้ยินเพื่อนเล่าเรื่องของเขาให้ฟังเราก็เริ่มสนใจเขาค่ะ เราก็เริ่มตอบแชทเขาแล้วเราก็คุยกันมาเรื่อยๆและเขาก็เป็นคนดีจริงๆ เรารู้สึกดีกับเขามาก แต่ด้วยนิสัยส่วนตัวเราเป็นคนไม่ค่อยแสดงออกอะไรมากมายเป็นคนนิ่งๆแสดงความรักไม่เป็นเท่าไรเลยทำให้เขาเสียใจบ่อยๆค่ะ (ลืมบอกคะช่วงนี้เป็นช่วงเรียนintensiveเตรียมขึ้นปี1ค่ะ) พอผลแอดออกเขาก็ต้องย้ายมหาลัยทำให้เราต้องห่างกันแต่สำหรับตัวเราไม่ใช่ปัญหาเลยค่ะ เราเรียนอยู่กรุงเทพส่วนเขาติดแอดที่เชียงใหม่แต่ความรู้สึกเราที่มีต่อเขาเราไม่เปลี่ยนเลย ช่วงที่เขารอมหาลัยเปิดเราก็ไปเที่ยวด้วยกันบ้าง และพอถึงวันที่เขาต้องไปเชียงใหม่ ในวันที่เขาไปเราไม่ได้ไปส่งเขาเพราะเรามีปฐมนิเทศที่มหาลัย ในวันนั้นต่างคนต่างไม่ว่างเลยไม่ค่อยได้คุยกัน พอวันต่อมาเขาเริ่มตอบแชทเราช้าเริ่มเหมือนจะไม่มีไรคุยกันแต่เรายังไม่ได้คิดอะไรเพราะคิดว่าเขาคงยุ่งๆกับเรื่องย้ายเข้าหอ แต่พอช่วงดึกๆเราได้คุยกันค่ะ เขาบอกเราว่าเราควรพอกันแค่นี้อย่าฝืนต่อไปเลย เรางงมากเลยคะไม่รู้จะทำยังไงเลยเลือกจะไม่ตอบแชทเขาแล้วปล่อยเขาไปทั้งที่เรายัง งงๆ และผ่านมาได้สองวันคะเราทักเขาไปเพราะเราคิดถึงเขามากๆคนเคยคุยกันทุกวัน ถามเขาว่าเราผิดอะไรทำไมต้องผลักไสกัน และเราก็ได้คำตอบบคะ คือเขาตอบมาว่า เขาไม่ได้รักเราแล้ว มันเจ็บมากค่ะแต่มันชัดเจนแต่เขาก็บอกเราว่าเขารู้สึกผิดมาก เราก็ขอให้เขากลับมาแต่เขาใจแข็งบอกว่าถ้าเขากลับมามีแต่เราที่จะเจ็บ เขาไม่ยอมกลับมาค่ะ
ด้วยตัวเราเป็นคนที่สบายๆไม่คิดอะไรมากเลยลืมสังเกตไปว่าเขาเริ่มเปลี่ยนไปตั้งนานแล้ว พอวันนี้ได้มานั่งทบทวนเรื่องต่างๆ ว่าเราก็ดูแลเขาไม่ดีพอเราเป็นคนติดเพื่อนปล่อยให้เขารออยู่บ่อยๆ ลืมใส่ใจเขาในวันที่เขายังอยู่ ลืมบอกรักบอกคิดถึงในวันที่เขาต้องการ เรากลับมาบอกเขาในวันนี้วันที่สายไปแล้วเป็นวันที่เขาจะไม่กลับมาอีกต่อไป
อยากให้บทเรียนของจขกทเป็นบทเรียนกับใครหลายๆคนที่มีคนรักแต่ลืมดูแลลืมใส่ใจในวันที่เขาอยู่เพราะมันอาจจะสายไปในวันที่เขาไม่ต้องการเราแล้วค่ะ
ขอบคุณที่อ่านมาจนจบค่ะ
พึ่งเลิกคุยกับคนๆหนึ่งค่ะ แต่เราเจ็บมาก
แต่พอมีคนคนหนึ่งเข้ามาเราก็เปลี่ยนไปค่ะเขาเรียนsectionห้องเดียวกับเราแล้วเขาก็เริ่มจีบเราคะตอนแรกเราไม่ได้คิดอะไรด้วยเลย โดยส่วนตัวแล้วเคยผิดหวังกับความรักมาแล้วและกลัวที่จะรักใครมาก เพื่อนๆก็เชียร์ค่ะว่าเขาเป็นคนดีนิสัยดีมากๆไม่ทำให้เราเสียใจหรอก(เขาเป็นเพื่อนของเพื่อนค่ะ)พอเราได้ยินเพื่อนเล่าเรื่องของเขาให้ฟังเราก็เริ่มสนใจเขาค่ะ เราก็เริ่มตอบแชทเขาแล้วเราก็คุยกันมาเรื่อยๆและเขาก็เป็นคนดีจริงๆ เรารู้สึกดีกับเขามาก แต่ด้วยนิสัยส่วนตัวเราเป็นคนไม่ค่อยแสดงออกอะไรมากมายเป็นคนนิ่งๆแสดงความรักไม่เป็นเท่าไรเลยทำให้เขาเสียใจบ่อยๆค่ะ (ลืมบอกคะช่วงนี้เป็นช่วงเรียนintensiveเตรียมขึ้นปี1ค่ะ) พอผลแอดออกเขาก็ต้องย้ายมหาลัยทำให้เราต้องห่างกันแต่สำหรับตัวเราไม่ใช่ปัญหาเลยค่ะ เราเรียนอยู่กรุงเทพส่วนเขาติดแอดที่เชียงใหม่แต่ความรู้สึกเราที่มีต่อเขาเราไม่เปลี่ยนเลย ช่วงที่เขารอมหาลัยเปิดเราก็ไปเที่ยวด้วยกันบ้าง และพอถึงวันที่เขาต้องไปเชียงใหม่ ในวันที่เขาไปเราไม่ได้ไปส่งเขาเพราะเรามีปฐมนิเทศที่มหาลัย ในวันนั้นต่างคนต่างไม่ว่างเลยไม่ค่อยได้คุยกัน พอวันต่อมาเขาเริ่มตอบแชทเราช้าเริ่มเหมือนจะไม่มีไรคุยกันแต่เรายังไม่ได้คิดอะไรเพราะคิดว่าเขาคงยุ่งๆกับเรื่องย้ายเข้าหอ แต่พอช่วงดึกๆเราได้คุยกันค่ะ เขาบอกเราว่าเราควรพอกันแค่นี้อย่าฝืนต่อไปเลย เรางงมากเลยคะไม่รู้จะทำยังไงเลยเลือกจะไม่ตอบแชทเขาแล้วปล่อยเขาไปทั้งที่เรายัง งงๆ และผ่านมาได้สองวันคะเราทักเขาไปเพราะเราคิดถึงเขามากๆคนเคยคุยกันทุกวัน ถามเขาว่าเราผิดอะไรทำไมต้องผลักไสกัน และเราก็ได้คำตอบบคะ คือเขาตอบมาว่า เขาไม่ได้รักเราแล้ว มันเจ็บมากค่ะแต่มันชัดเจนแต่เขาก็บอกเราว่าเขารู้สึกผิดมาก เราก็ขอให้เขากลับมาแต่เขาใจแข็งบอกว่าถ้าเขากลับมามีแต่เราที่จะเจ็บ เขาไม่ยอมกลับมาค่ะ
ด้วยตัวเราเป็นคนที่สบายๆไม่คิดอะไรมากเลยลืมสังเกตไปว่าเขาเริ่มเปลี่ยนไปตั้งนานแล้ว พอวันนี้ได้มานั่งทบทวนเรื่องต่างๆ ว่าเราก็ดูแลเขาไม่ดีพอเราเป็นคนติดเพื่อนปล่อยให้เขารออยู่บ่อยๆ ลืมใส่ใจเขาในวันที่เขายังอยู่ ลืมบอกรักบอกคิดถึงในวันที่เขาต้องการ เรากลับมาบอกเขาในวันนี้วันที่สายไปแล้วเป็นวันที่เขาจะไม่กลับมาอีกต่อไป
อยากให้บทเรียนของจขกทเป็นบทเรียนกับใครหลายๆคนที่มีคนรักแต่ลืมดูแลลืมใส่ใจในวันที่เขาอยู่เพราะมันอาจจะสายไปในวันที่เขาไม่ต้องการเราแล้วค่ะ
ขอบคุณที่อ่านมาจนจบค่ะ